Chamiec

Chamiec h. Gryf vel Jaxa-Chamiec, Chamski, jedna z nastarszych rodzin małopolskich, pochodząca od starożytnego rodu Jaksów-Gryfitów, wymieniana w aktach krakowskich od XIV wieku. Z nich Abraham otrzymał od Władysława Jagiełły majątek Międzyrzec ze Stołpnem na Podlasiu. Dziedziczyli m. in. majątki ziemskie Dobranowice w dawnym pow. miechowskim, par. Poborowice 1379-1469, Potok, Szlatyn, Podlodowo, Chamczoczno, Lubcza itd. w Małopolsce, Strachocin k/ Sandomierza, Tudorkowice, Szczepiatyn, Korczowo, Bobiatyn w Galicji. Ich posiadłości gniazdowe Lubcza, Szlatyn i Dobranowice, znajdowały się w obrębie majątków posiadanych niegdyś przez Jaksów, nadanych im jeszcze przez Bolesława Krzywoustego w XII wieku. Fundacji Jaksów były bogate opactwa jędrzejowskie i wąchockie, oraz klasztor Bożogrobców w Miechowie. Niektórzy zmieniali nazwisko na Chamski. 
Z tej rodziny: Paweł, rotmistrz królewski, zmarł z ran odniesionych w bitwie ze Szwedami 1705. Bonawentura, wojski wołyński 1790. Senator w rodzinie — Paweł podczaszy kijowski, następnie kasztelan nakielski 1759.
Genealogia
(osób: 31)

 Krzysztof Chamiec

(1939-2001)

• GABRIELA Jaksa-Chamiec h. Gryf (1875-1943), c. Antoniego i Ludwiki Jaksa-Chamiec; m. Włodzimierz Luba-Radzimiński h. Lubicz (1871-1925), s. Zygmunta i Anieli Czosnowskiej h. Pierzchała; ur. Lwów; dzieci: Zygmunt, Ludwika, Antoni, Maria – Radzimińscy.

• STANISŁAW Chamiec (1813-1877), s. Leona i Teresy Bohdan, dziedzic dóbr Andriówka, Butejki i Werbcze na Wołyniu, kurator honorowy szkół, sędzia pokoju, członek komisji do urządzenia włościan i zastępca marszałka szlachty (Bork.); ż. (1839) Bronisława Moszyńska (ok. 1820-po 1850); dzieci: Antoni, Marian, Teresa, Leon, Gabriel.

Źródła: Kos. t.2/77-82.