Dobiecki

Dobiecki h. Osoria (in. Osorya, Ossoria), rodzina sieradzka, biorąca nazwisko od dziedzicznych dóbr Dobiecin w powiecie piotrkowskim. Wieś tę, jak również Zdziesulicze, posiadali w 1552 Benedykt, Mikołaj Dyxa i Maciej Dobieccy (Paw.). Dobieccy zostali wymienieni już w Statucie Januszowskiego w 1382 (f. 73). W XVI wieku rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna osiedliła się w woj. krakowskim, a inna w mazowieckim. Z nich: Andrzej (zm. 1796), podkomorzy generalny sandomierski. W XIX wieku byli właścicielami m. in. dóbr Łopuszno w pow. kieleckim.
Była jeszcze rodzina Dobieckich herbu Grzymała, wywodząca się być może z tego samego Dobiecina w pow. piotrkowskim. Zaś z Dobiesza w pow. czerskim pochodzili Dobieccy vel Dobiescy nieznanego herbu.
Genealogia
(osób: 131)

gen. Wincenty Dobiecki 
(1788-1872)

 • FLORENTYNA Monika Dobiecka (1815-1860), c. Józefa i Scholastyki Walewskiej; m. Ludwik Szymon Lipowski h. Ciołek (1805-po 1850), s. Andrzeja i Marianny Bykowskiej, posesor folwarku Łask; zamieszkały Dobra, parafia Marzenin, obecnie gmina Sędziejowice, pow. Łask, woj. łódzkie; ur. Siekielów, parafia Górka Pabianicka, obecnie pow. Pabianice, woj. łódzkie (Bon.; Urus.; Nejm.); dzieci: Aniela (ur. 1834), Adam (ur. 1836), Waleria (1838-1887), Florentyna (ur. 1844), Kazimiera (ur. 1847), Wincenty (ur. 1850) – Lipowscy.

• KAZIMIERZ z Dobiecina Dobiecki (10 X 1835-1 X 1903), s. Eustachego i 1ż. Cecylii Cieszkowskiej, właściciel majątku Podhorce, sędzia pokoju pow. hrubieszowskiego; według niektórych źródeł ur. 1834, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski; ż. (ok. 1860) Natalia Rulikowska h. Korab (1835-1899), c. Władysława z Honiatycz i Emmy Szlubowskiej h. Ślepowron; zm. w Warszawie; dzieci: Melania, Stefan.

Źródła: Bon. t.4/309-312; Bork. Rocz. t.2/453-455; Nies.; Urus.; PSB t.5.