Sielawa

Sielawa h. własnego vel Siellawa, rodzina litewska, osiedlona w Inflantach Polskich, w pow. lepelskim. Z nich: Antoni greko-katolicki arcybiskup połocki 1625-1647. – Anastazy, metropolita kijowski i ruski 1637-1655, władyka halicki, archimandryta żydaczowski. – Józefat (zm. 1747) posędek połocki, fundator OO. Bernardynów w Sieliszczu. – Antoni, starosta zwilski 1764.
W XIX stuleciu byli właścicielami dóbr Hubin, Woroń, Paula, Pyszna, Mienica, Lucik, Kublicz, Bikulinicz, Sołoniewicz i Siedliszcze w pow. lepelskim.
Genealogia
(osób: 23)

• ANTONI Sielawa (ok. 1790-po 1830), s. Franciszka i Bogumiły Pakosz, właściciel dóbr Paula i Mienica w Inflantach Polskich, w pow. lepelskim, marszałek szlachty pow. lepelskiego; 1ż. Eufemia Dyszlewicz h. Gozdawa (ok. 1790-ok. 1820); 2ż. Olimpia Hrehorowicz h. Lubicz (ok. 1800-po 1830); dzieci: Kazimierz.

• MARIANNA Sielawa (ok. 1790-po 1820), c. Franciszka i Bogumiły Pakosz; m. Marcin Nitosławski h. Dołęga (ok. 1790-p. 1883), właściciel dóbr Obrzuchy, Skrzydlewiec i Suchwortowa, marszałek szlachty pow. kopyskiego.

Źródła:Bork. Rocz. t.2/657-658; Nies. t.8/333.