Różycki h. Doliwa,
w Wielkopolsce, pisali się na Rożycach in. Różycach.
Źródła: Dw. Teki; PSB t.32.
Różycki h. Poraj, vel Rożycki, Rużycki, Ruzicki, Rożecki etc., pisali się z Wielkich i Małych Rożyc w woj. łęczyckim. Po większej części szlachta zagrodowa, niektórzy z nich przeszli do herbu Doliwa (Nies.; Urus.). Z nich: 1 biskup 1667 — 1669. Mieliby być według Okolskiego Rożyccy h. Lubicz, według Niesieckiego i Paprockiego to Koziccy h. Lubicz.
• FLORIAN Różycki h. Poraj (ok. 1794-14 VIII 1879); zm. lat 85 (Kur. Warsz.); ż. (ok. 1830) Petronela Rusiecka (31 V 1812-10 II 1878); zm. lat 65; dzieci: Antonina.
• ANTONINA Różycka h. Poraj (24 III 1832-8 II 1867), c. Floriana i Petroneli Rusieckiej; zm. prawd. Swojatycze, lat 34, poch. Wilno, Cm. Stara Rossa, 16a-012 (Cm. Ros.); m. (ok. 1850) Edward hr. Hutten-Czapski h. Leliwa (29 V 1819-28 I 1888), s. Stanisława i Zofii Obuchowicz h. Jasieńczyk, ziemianin, sybirak, pamiętnikarz; kurator honorowy szkół powiatu rossieńskiego; dziedzic dóbr Swojatycze w guberni mińskiej; ur. Zapole, zm. Narucewicze koło Swojatycz, lat 68, poch. Wilno, Cm. Stara Rossa, 16a-012 (PSB t. t. 4/180); dzieci: Weronika (1854-1920), Florian (1858-1889), Maria (ur. ok. 1860), Antonina Zofia (1860-1929), Edward (1864-1887) – hr. Czapscy.
Źródła: Bork. Sp. 367; Kos. t.1; Nies. t. 8/167; Urus. t.15/286; Żern. t. 2/293.
Różycki h. Rola, vel Rożycki, Rużycki, pisali
się z Różyc (Rożyc) w Łęczyckiem. Gniazdem rodu jest wieś Różyce,
dawniej powiat Łęczyca, gmina Tkaczew, parafia Leźnica Wielka, obecnie
pow. Zgierz, gm. Parzęczew. Już w XVI wieku wieś ta dzieliła się na
Różyce Trojanowice (Trojany, Trojanowe, Trojanowskie), R. Sulimy
(Sulimowe) i R. Żmijowe (SGKP).
W 1576 r. we wsi Różyce Sulimowe
miał Walenty, syn Pawła Różyckiego 1 ¾ łana, Jan Różycki wspólnie z
Piotrem 1 ½ łana. W części Różyce Trojanowe Barbara Różycka miała ½
łana. W części Różyce Żmijowe Jan Różycki miał 2 łany (Paw.). Niektórzy z nich w XVI stuleciu przenieśli się do Małopolski, gdzie przeszli na wyznanie ewangelicko-reformowane (kalwińskie).
Jedna gałąź osiedliła się na Wołyniu. Zostali wylegitymowani ze
szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Samuel,
pułkownik, następnie generał wojsk polskich 1831. Florian, szambelan
rosyjski, marszałek szlachty powiatu humańskiego.
Genealogia
(osób: 148)
• MICHAŁ Różycki z Różyc Trojanowych (5 X 1727-17 VII 1796), s. Aleksandra i 2ż. Zofii Karwickiej, podstoli czernihowski, szambelan królewski 1759-1796; dziedzic dóbr Zagórzyce w pow. wiślickim, które nabył 1772 r.; poch. 24 VII 1796 w parafii ewangelicko-reformowanej Grzymała k/ Stopnicy w dawnym pow. wiślickim, obecnie woj. świętokrzyskie (PSB t. 32 s. 538; Urus.; Kon.; Girt.; ME Grzymała vel Sieczków); 1ż. (30 VIII 1758 Tursko Wielkie) Aleksandra Górecka (ok. 1743-1761); zm. lat 18, poch. 19 III 1761; ślub w parafii ewang.-reform. Tursko Wielkie, obecnie woj. świętokrzyskie (ME Tursko Wielkie); dzieci: Jan; 2ż. Aleksandra Trembecka (ok. 1740- 1764/72); dzieci: Ksawery; 3ż. (25 I 1772 Wiatowice) Anna Wołk-Łaniewska (ok. 1750-3 IV 1805); ślub w parafii ewang.-reform. Wiatowice (ME Wiatowice); dzieci: Andrzej, Zofia, Samuel, Stanisław, Karol, Ludwika, Anna.
• ZOFIA Elżbieta Różycka (1778-po 1808), c. Michała i 2ż. Anny Wołk- Łaniewskiej, kalwinka; chrz. 21 IX 1778 w parafii ewangelicko-reformowanej w Grzymale (Kon.; ME Grzymała vel Sieczków); m. (11 II 1800 Grzymała) Bogusław Paweł Kossecki h. Rawicz (1769-po 1808), s. Samuela i Ewy Russockiej, porucznik wojsk polskich 1800-1808; dziedzic Oziembłowa 1800; pochodził z linii kalwińskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Galicji zachodniej 1804; metryka w Grzymale w kościele kalwińskim (Bon.; Kon.; ME Grzymała vel Sieczków); dzieci: Michał, Jan, Samuel, Andrzej, Zygmunt, Józef – Kosseccy.
Źródła: Bon.; Bork. Sp. 367; Kon. 260-263; Nies.; Paw. Wlkp. t.2/69, 70; PSB; Sęcz.; SGKP t.9/873; Urus. t.15/286-287; Ziemianie Polscy XX w. t.1, t.3; Żern. t.2/293; Robert Bielecki, Słownik biograficzny oficerów powstania listopadowego; Wikipedia: 1.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz