Radzikowski

Radzikowski h. Ogończyk, w ziemi dobrzyńskiej, na Kujawach i na Litwie. Są jednego pochodzenia z Działyńskimi i Żelskimi. Wieś parafialna Radziki n/ Drwęcą, w powiecie rypińskim, gminie Wąpielsk, od której wzięli nazwisko, była jedną z głównych posiadłości Ogończyków (SGKP).
Andrzej z Radzików, kasztelan dobrzyński, w 1384 r. kupił majątek Kuczbork i dał początek rodzinie Kuczborskich. Radzikowscy tylko do XVII stulecia pozostali w posiadaniu dóbr Radziki, przenieśli się na Podlasie do ziemi łukowskiej, w której w XVII wieku posiadali kilka mniejszych majątków, i na Litwę. W pow. łukowskim, obecnie siedleckim, w parafii Zbuczyn, założyli wieś Radzików, która już 1552 r. podzielona była na Radzików Wielki, R. Oczki, R. Stopki i R. Kornica. Zamieszkiwała tam drobna szlachta różnych herbów („omnes nobiles”), między nimi Radzikowscy herbu Rawicz, którzy również zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 3 kasztelanów 1384 – 1550. 
Genealogia
(osób: 32)

Walery Eljasz-Radzikowski

(1840-1905)

• ADAM Radzikowski (5 IV 1815-po 1848), s. Bartłomieja i Agnieszki Olędzkiej; został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1848 r. z herbem Ogończyk (Urus.); ur. Olędy, parafia Zbuczyn, pow. Siedkce, chrz. 1815 (MK Zbuczyn).

• FRANCISZKA Radzikowska (ok. 1795-po 1814), c. Antoniego i Marianny Chromińskiej; ur. Radzików Wielki, parafia Zbuczyn, pow. Siedkce (MK Zbuczyn); m. (10 VIII 1814 Zbuczyn) Daniel Chromiński h. Lubicz (ok. 1790-po 1814), s. Marcina i Doroty Rzążewskiej; ur. Rzążew, parafia Zbuczyn; ślub w parafii Zbuczyn, pow. Siedkce (MK Zbuczyn); dzieci: Adam Chromiński (ur. ok. 1815).

Źródła: Bork. Sp.; Elekt. 1,2; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nies.; Pap. 396, 413; SGKP t.9/470, 471; Urus. t.15/135-136; Żern. t.2; Wikipedia: 1.