Radoński

Radoński h. Abdank (in. Habdank) vel Skarbek-Radoński, Raduński, przydomku Skarbek, w Małopolsce. Gałąź rodu Awdańców, nazwisko wzięli od wsi Radonia in. Radunia w powiecie opoczyńskim, parafii Sławno. Notowani w aktach, jako dziedzice tych dóbr w latach 1503-1577. 

W tym samym powiecie jest i druga wieś tej nazwy, Radonia w parafii Błogie, będąca pewnie gniazdem Radońskich h. Łabędź, o których wspomina Niesiecki w swoim Herbarzu. 

Radońscy herbu Abdank podpisali elekcje 1632 i 1697 r. z woj. sandomierskim, 1733 r. z woj. poznańskim. Byli właścicielami m. in. dóbr Gawłów i Sławno, Rogienice, Ogórek i Szczodrów w woj. sandomierskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: 1 kasztelan 1665 — 1674.

Genealogia
(osób: 28)

• KAROL Józef Ignacy Radoński h. Abdank (ok. 1800-po 1850), s. Anastazego i Teresy Trepkówny, dziedzic dóbr Sławno pow. Opoczno; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1840 r. z herbem Abdank (Urus.); ż. (ok. 1840) Salomea Olszewska (ok. 1820-po 1850); dzieci: Alfons, Edward, Wiktoria.

• WIKTORIA Radońska h. Abdank (ok. 1844-po 1866), c. Karola i Salomei Olszewskiej; ur. Sławno pow. Opoczno; m. (7 VII 1866 Skierniewice) Jan Nepomucen Charwat (ok. 1834-po 1866), s. Wacława i Franciszki Wicińskiej; ur. w powiecie Pleszew, w ówczesnym W. Księstwie Poznańskim; ślub w parafii Skierniewice, miejscowości: Skierniewka i Warszawa (MK Skierniewice).

Źródła: Bon.; Bork. Sp.; Kos. t. 1; Krzep. Młp.; Nies.; PSB t. 29; Szl. Król.; Urus. t. 15/123-124; Żern. t. 2.

Radoński h. Jasieńczyk, rodzina mazowiecka, pisała się z Radonia (de Radoń). Wyszła zapewne ze wsi Radoń w dawnym powiecie błońskim. Obecnie wieś ta nosi nazwę Radonie, znajduje się w powiecie i gminie Grodzisk. 

Jedna gałąź przeniosła się na początku XVII wieku do Wielkopolski, w Kaliskie i Poznańskie. Byli właścicielami m. in. dóbr Magnuszewice i Jarantowo w woj. kaliskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1861. 

Niektórzy z nich wywiedli się od Jana, dziedzica dóbr Szadek w woj. kaliskim 1739 r., według akt Heroldii Królestwa Polskiego, starościca inowłodzkiego, a zatem syna starosty Adama Radońskiego herbu Łada. 

Genealogia
(osób: 59)
 

• ANASTAZY Radoński h. Jasieńczyk (1812-16 VIII 1881), s. Piotra i Joanny Kierskiej, ziemianin, polityk, uczestnik powstań narodowych 1830/31, 1846, 1848 i 1863, więzień polityczny, później poseł do parlamentu pruskiego; ukończył Gimnazjum Św. Marii Magdaleny w Poznaniu; w 1830 wstąpił do artylerii w oddziale Karola Różyckiego, zdobył stopień porucznika; po upadku powstania internowany w Galicji; po powrocie osiadł w majątku Krześlice; więziony w 1846 i 1863; poseł na sejm pruski, na prowincji; członek dyrekcji Towarzystwa Pomocy Naukowej im. Karola Marcinkowskiego (Dz. Pozn. 187, 189-190/1881); przyjaciel Kazimierza Girtlera z lat szkolnych (Girt.); zm. Krześlice k/ Wrączyna, poch. Wrączyn, gr. rodz. (PSB; PTPN; MK Wronczyn); ż. (23 I 1838 Krześlice) Paulina Agnieszka Nepomucena Białobłocka h. Ogończyk (1814-1875), c. Izydora z Krześlic i Teresy Gostomskiej; dzieci: m. in. Teresa, Piotr, Helena, Zygmunt, Wiktor.

 
• WŁADYSŁAWA Radońska h. Jasieńczyk (14 VI 1843-31 V 1931), c. Tadeusza i Emilii Lipskiej; zm. Poznań (MK Poznań: Św. Marcin); m. (p. 1874) Józef Emil Koszutski h. Leszczyc (1837-1896), lekarz medycyny; dzieci: Zofia Marianna (ur. 1874), Stefan (1880-1893), Feliks Ludwik (1882-1920) – Koszutscy.

 
Źródła: Bon.; Bork. Sp.; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; SGKP t. 9/434; Urus. t. 15/124; Żych. t. 3/221-227.