Puzyna

Puzyna h. Oginiec (in. Brama), rodzina książęca, wywodząca się od Ruryka, jednego pochodzenia z Ogińskimi i jak oni pisząca się kniaziami na Kozielsku. Wymieniona z tytułem kniaziów w Metryce Koronnej w 1613 i 1616 roku. Żyjący w drugiej połowie XV wieku kniaź Iwan Iwanowicz Puzyna pozostawił dwóch synów: Timofieja i Wasyla, którzy na początku XVI wieku dostarczali na ekspedycje wojenne 8 koni (Metr. Litewska). Wywód szlachectwa Puzynów przeprowadzony został we Lwowie. Jedna linia otrzymała zatwierdzenie tytułu książęcego w Cesarstwie Rosyjskim 1800, a w Królestwie Polskim 1823. Z nich: 1 biskup, 1 wojewoda i 2 kasztelanów 1695 — 1752. 
Herb — podobnie jak Ogińscy, Puzynowie porzucili dawny herb rodowy książąt ruskich (św. Jerzy zabijający smoka) i przybrali herb własny, nazwany Ogińcem, lub Bramą.
Genealogia
(osób: 248)
 
• MARIA (Marianna) ks. Puzyna (ok. 1780-po 1808), c. Stanisława i 3ż. Antoniny Ponińskiej; m. Eustachy Piegłowski h. Nałęcz (20 III 1774 -1858), s. Andrzeja i 2ż. Rozalii Raciborskiej, podkomorzy i szambelan królewski; dzieci: Stanisław, Aniela, Feliks – Piegłowscy.

• ROMAN Stanisław Kostka ks. Puzyna (12 VIII 1788-2 VI 1861), s. Jana i Franciszki Koziebrodzkiej, major wojsk napoleońskich, kawaler krzyża Virtuti Militari, właściciel dóbr Gwoździec, Czechów itd.; ur. Gwoździec, zm. tamże; ż. (24 VIII 1832 Kamieniec Podolski) Hortensja Dwernicka h. Sas (1806-1879), c. Józefa, generała wojsk polskich i Julianny Żukowskiej; dzieci: Józef, Roman, Julian, Jan. 

Źródła: Bon. Pocz. 266; Bork. Rocz. t.2/37-39; Urus. t.15/91-94; Żych. t.13/270-280.