Puszet

Puszet h. własnego, v. Puszet de Puget, Puget-Puszet, właściwie de Puget, francuska rodzina szlachecka, osiedliwszy się w Polsce w drugiej połowie XVII wieku, zmieniła nazwisko na Puszet. Jedna gałąź używała od 1450 tytułu baronów Saint-Alban du Puget de Theoniers (miejscowość Puget-Theoniers w południowej Francji), druga osiedliła się w Tuluzie, gdzie należała do szlachty urzędniczej. Z tej rodziny jedna linia otrzymała zatwierdzenie tytułu baronowskiego w Polsce przez króla Augusta II w 1721, indygenat polski 1726, uznany Konstytucją 13 I 1767, przyznanie tytułu baronowskiego w Królestwie Polskim 1854-1861, w Rosji 4 VII 1861. Wylegitymowani ze szlachectwa w ziemi czchowskiej 1783 (Szl. Galic.). Puszetowie byli właścicielami dóbr Charsznica i Dąbrowiec w pow. miechowskim, Minoga w pow. olkuskim, Dębiany w pow. pińczowskim, Gościeńczyce w ziemi czerskiej, Somianka (nie Sośnianka, jak podają w niektórych opracowaniach), Skorki, Laskowo, Głuchy, w ówczesnym pow. augustowskim, obecnie pow. wyszkowski, Podgrodno. Do niedawna istniała jeszcze krakowska gałąź tego rodu, używająca nazwiska Puget-Puszet.
Genealogia
(osób: 48)

• KONSTANTY Puszet bar. de Puget (1822-1882), s. Antoniego i Zofii Kochanowskiej, dziedzic dóbr Somianka (Sośnianka), Skorki, Laskowo, Głuchy, w ówczesnym pow. augustowskim, obecnie pow. wyszkowski; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1845, otrzymał potwierdzenie tytułu baronowskiego w Królestwie 1852 i 1854, w Rosji 4 VII 1861; ż. Ludwika Bratoszewska h. Sulima (ok. 1830-po 1860), c. Florentego i Eleonory Byszewskiej h. Jastrzębiec; dzieci: Jan.
 
• WIKTORIA Puszet bar. de Puget (ok. 1780-1834), c. Franciszka i Wiktorii Załuskiej; zm. po 22 I 1834; m. (ok. 1800) Adam Goczałkowski h. Poraj (ok. 1780-1820), s. Stanisława, burgrabiego krakowskiego i Julii Dębskiej z Dembego v. Dębego h. Radwan.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/398-399; Bork. Gen. 719-720; Kos. t.2/458-459, t.3/417-421, t.4/387-388.