Pruszyński

Pruszyński h. Rawicz vel Ursyn-Pruszyński, Prusiński, przydomku Ursyn, rodzina podlaska, właściwie Prusiński vel Prusieński, gdyż pod takim nazwiskiem występują jeszcze w XVII wieku. Wywodzą się z Prusina (Pruszyna) w pow. łukowskim, gdzie dziedziczyli w latach 1552-1580 (Papr.). Jedna gałąź przeniosła się na Wołyń i zaczęła się pisać Pruszyńskimi z Pruszyna. Mieli na Wołyniu liczne dobra w okolicach Starego Konstantynowa, m. in. Pustomyty, Ilkowce, Werchniaczka, Semerynki, Werborodyniec, Rześniówka, Wolica Kierekieszyna, Rasztówka i Pomorzany. Pruszyńscy z tej gałęzi otrzymali trzykrotne od papieża tytuł hrabiowski papieski na zasadzie primogenitury w 1883, 18 III 1902 i 1923. Z nich 1 senator 1775 —1796.
— Stanisław Kostka Pruszyński (zm. 1796), kasztelan owrucki nowej kreacji 1775, kasztelan żytomierski 1783.
W XIX w. niektórzy z Pruszyńskich na Podlasiu i Litwie wylegitymowali się z herbem Ogończyk. Zob. Prószyński h. Lubicz. 
Genealogia
(osób: 310) 

• ANTONI Pruszyński (ok. 1730-1 III 1800), s. Wawrzyńca i Katarzyny Humnickiej, stolnik wielki koronny; miecznik zwinogrodzki i wojski mniejszy kijowski 1772, stolnik wielki koronny 1784-1796, podkomorzy krzemieniecki, kawaler orderów Orła Białego 30 I 1789, oraz św. Stanisława; dziedzic dóbr Sarny; zm. w Sarnach, poch. w Bereżnicy n/ Horyniem; 1ż. Katarzyna Małachowska h. Gryf (ur. ok. 1740), sędzianka ziemska włodzimierska; dzieci: Jan; 2ż. Rozalia Olizar h. Chorągwie (ur. ok. 1740), podkomorzanka włodzimirska; dzieci: Elżbieta, Salomea, Alojzy, Erazm, Władysław, Hipolit.

• FELICJA Ludwika Pruszyńska (1850-17 VI 1905), c. Mieczysława i Heleny Sudymontowicz Czeczel; ż. (1870) Achilles Breza h. wł. (20 VIII 1845-1905), magister prawa i administracji, właściciel Siekierzyniec.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/622-624; Krzep. Młp.; Nies.;Pap.; Urus. t.14/370, 379-382; Żych. t.1/225.