Pawłowski

Pawłowski h. Jastrzębiec, pisali się „z Sobowic”, czasem mylnie zapisani „z Obowic”. Nazwisko wzięli od wsi Pawłowice w powiecie jędrzejowskim, parafii Sędziszów, gdzie ich notują tamtejsze akta od 1416 r. (Dług.).

Byli w woj. mazowieckim 1561 r., w woj. sieradzkim i na Rusi 1578 r., na Pomorzu 1748 r. Wymieniają ich konstytucje sejmowe jako elektorów z woj. mazowieckiego 1733 r. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 35)

• JULIANNA Pawłowska (ok. 1820-21 IX 1851), c. Józefa i Katarzyny Żeromskiej (Nejm.); 1m. NI. Pęcherzewski (ok. 1810-p. 1849); 2m. (ok. 1849) Feliks Marceli Niemira (ok. 1810-po 1851), s. Macieja i Kunegundy Korzenickiej, dziedzic Gorzewa; dzieci: Filipina Anastazja Niemira (ur. 1850), chrz. 1859 (MK Warszawa: św. Jan).

• WŁADYSŁAW Nikodem Pawłowski (ok. 1835-po 1861), s. Walentego i Julianny Truszkowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1858 r. z herbem Jastrzębiec (Urus.; Sęcz.); zamieszkały Wąkczew, par. Leźnica Mała, obecnie woj. łódzkie; ur. Wąkczew; ż. (24 X 1860) Paulina Gnoińska (ok. 1841-16 V 1861), c. Rocha i Tekli Dzierżawskiej; ur. i zamieszkała w Leźnicy Małej, zm. Wąkczew, lat 19 (MK Leźnica Mała); ślub w parafii Leźnica Mała, obecnie woj. łódzkie (MK Leźnica Mała).

Źródła: Bork. Sp. 306; El. 2; Krzep. Młp.; Nejm.; Nies.; Piek. 56; Szl. Król.; Szl. Gal.; Ul. 800; Urus. t.13/250-251; Żern. t.2/184. 

 

Pawłowski h. Korab, vel Jarosław-Pawłowski, rodzina wielkopolska, wywodząca się ze wsi Pawłów Mniejszy in. Pawłówek w powiecie kaliskim. Aż po wiek XVIII używali imioniska Jarosław, w XVI wieku niekiedy Kosmala (Dw.). Stanowią odgałęzienie Główczyńskich z Główczyna w tymże powiecie. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji, w pow. sądeckim 1782 r. z herbem Korab (Szl. Gal.), zaś niektórzy w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Ślepowron. 
Genealogia
(osób: 26)

• JÓZEFA Pawłowska (ok. 1800-1857), c. Józefa i Zofii Bogusławskiej; m. (1826 Staw Września) Marceli Łukomski h. Szeliga (1786-1846), s. Bartłomieja i Bogumiły Judzkiej; ślub w parafii Września, dawny pow. Września (MK Września); dzieci: m.in. Teodora (1828-1901), Ignacja (1831-1904), Józef (1839-1887) – Łukomscy.

• WOJCIECH Pawłowski z Pawłowa (ok. 1670-1722/27), s. Jana i Katarzyny Kotarbskiej, dziedzic dóbr Kimne w pow. gnieźnieńskim, oraz Międzychód w pow. kościańskim, który wspólnie z bratem Władysławem nabyli w 1695 r. od Marcjana Międzychodzkiego, s. Jana i Zofii Sierputowskiej, za 25. 000 złp.; w 1693 r. zapisuje posag 5.500 złp. żonie Teresie Psarskiej (AGZ Poznań); w 1721 r. uznany za cywilnie zmarłego, opiekunem jego dzieci z 1ż. Teresy Psarskiej jest jego brat rodzony Władysław z Pawłowa P. (AGZ Poznań); ż. (ok. 1693) Teresa de Grabie Psarska h. Pomian (ok. 1670-p. 1721), c. Jana i Doroty Ponińskiej h. Łodzia; dzieci: Andrzej, Józef, Michał, Franciszka; 2ż. (1708) Katarzyna Przysiecka h. Nowina (ok. 1690-po 1742), c. Antoniego i Potencjanny Deręgowskiej h. wł. (ok. 1690-1721/48); dzieci: Franciszek, Władysław.

Źródła: Bork. Sp. 306; Dw. Teki; Urus. t.13/252; Żern. t.2/184.

 

Pawłowski h. Nałęcz, rodzina wielkopolska, nazwisko wzięła od wsi Pawłów Większy w pow. kaliskim. Używali imioniska Sikacz. W 1599 r. Bartłomiej i Sebastian Pawłowscy, stryj z nepotem rodzonym, poświadczają szlachectwo Jakuba Lukowskiego, iż pochodzi „ex sua familia oriundum attestantes”, herb jego Nałęcz (AGZ Gniezno). 

Źródła: Dw. Teki.

 

Pawłowski h. Pierzchała (in. Kolumna, Roch II), rodzina mazowiecka; z niej 1 biskup 1425 — 1439.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.

 

Pawłowski h. Ślepowron (in. Bujny), vel Korwin-Pawłowski, Pawłoski, jedna rodzina z Pawłowskimi herbu Korwin. Według Paprockiego byli w województwie lubelskim w 1584 r. 

Wywodzą się zapewne ze wsi Pawłowice w ziemi stężyckiej, niegdyś w woj. sandomierskim, obecnie w woj. lubelskim, powiecie Ryki, gminie Stężyca. Różne linie Pawłowskich osiedliły się m. in. na Litwie i Rusi Czerwonej. Ta ostatnia, zamieszkała pod koniec XVIII wieku w ówczesnej Galicji, otrzymała w 1807 r. austriacki tytuł hrabiowski, na co dyplom w 1810 r. Gałąź hrabiowska wygasła jeszcze w XIX stuleciu. Przedstawiciele innych linii zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim w latach 1836-1862. Niektórzy zamienili herb swój rodowy Ślepowron na Korwin. Z nich: Antoni, członek Stanów galicyjskich 1807 r. 

Do tej rodziny należał zapewne Antoni Pawłowski, podporucznik armii Królestwa Polskiego, który otrzymał prawo nowego szlachectwa w 1837 r. z herbem Dokorwin (opisu herbu nie przedstawiono).

Wymieniana w herbarzach linia wielkopolska, pisząca się z Pawłowa w pow. kaliskim, z której Józef, został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1839 r. z herbem Ślepowron, w rzeczywistości należy do herbu Korab, a jej przedstawiciele używali niegdyś przydomku Jarosław. 
Genealogia
(osób: 28)

Eliza Orzeszkowa

z Korwin-Pawłowskich

(1841-1910)

• ELŻBIETA (Eliza) Pawłowska (6 VI 1841-18 V 1910), c. Benedykta i Franciszki Kamieńskiej, pisarka epoki pozytywizmu; ur. Milkowszczyzna k/ Grodna, zm. Grodno, poch. tamże 23 V 1910 (Wikipedia); 1m. (21 I 1858) Piotr Orzeszko h. Korab (1825-po 1863), ziemianin, właściciel Ludwinowa w pow. kobryńskim; w 1863 r. zesłany na Syberię; 2m. (1894) Stanisław Nahorski (ok. 1840-19 XI 1896), adwokat, radca tytularny, członek Komitetu Opieki nad Więźniami, prezes grodzieńskiego Sądu Sierocego.

• KLEMENS Walenty Seweryn Pawłowski (ok. 1830-1885), s. Franciszka i Teofili Turowskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1852 r. z herbem Ślepowron; zm. Łódź, lat 55 (Sęcz.; Sp. Szl.; Gaz. Warsz. 243/1852; MK Łódź: św. Krzyż); ż. (10 IV 1875 Łódź) Wanda Szlezinger, Schlesinger (ok. 1850-1875), c. Maurycego i Zofii Hejman (Heyman, Hajman); ślub w parafii NMP (MK Łódź: NMP).

Źródła: Bork. Sp. 306; Dw. Teki; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nies.; Pap.; SGKP t.7/905; Szl. Król.; Urus. t.13/255; Żern. t.2/185.

 

Pawłowski h. Wierzbna, stara i zamożna rodzina wielkopolska, w XVIII stuleciu pisząca się hrabiami z Wierzbna in. Werbna, Wrbna. Stanowią odgałęzienie Rydzyńskich, a jedni i drudzy należeli do rodu Wierzbnów czyli Werbnów, odłamu Lisów, osiadłych na Śląsku w Strzegomiu. Sami wiedli się z Wierzbna (Wurben) w pow. świdnickim (S. Kozierowski, Obce rycerstwo). Pisownię „z Wierzbna” w wiekach XVII i XVIII przekształcali niekiedy na „z Werbna”. 

Nazwisko wzięli od wsi Pawłowice w powiecie kościańskim. Stefan z Werbna nabył 1422 r. Rydzynę i Pawłowice. Miał dwóch synów: Jana, dziedzica na Rydzynie, protoplastę Rydzyńskich, i Wawrzyńca, który otrzymał Pawłowice 1459 r. i jego synowie pisali się Pawłowskimi. Z nich: Adam Kazimierz z Werbna, dziedzic Lwówka, kasztelan biechowski od 1708 r. 
Genealogia
(osób: 38)

• JADWIGA Joanna Nepomucena Pawłowska (1725-1807), c. Macieja i Wiktorii Święcickiej; m. (ok. 1750) Józef Łącki h. Korzbok (ok. 1710-6 X 1771), s. Władysława i Marianny Kadzidłowskiej h. Ogończyk, pułkownik wojsk JKMci, poseł sejm 1766, podkomorzy brzesko-kujawski 1766 (Bork.); dzieci: Melchior Łącki (ur. 1761).

• MACIEJ Pawłowski z Werbna (ok. 1690-1725/28), s. Adama i Franciszki Trąmpczyńskiej; ż. (p. 1723) Wiktoria Konstancja Święcicka h. Jastrzębiec (ok. 1700-po 1730), c. Wojciecha, kasztelana santockiego i Katarzyny Wilkońskiej h. Odrowąż; 2v. żona (24 V 1728 Lwówek) Wojciecha z Bnina Bnińskiego h. Łodzia (ok. 1690-po 1730), majora w wojsku koronnym, kasztelana kowalskiego, założyciela linii samostrzelskiej Bnińskich (Bork.; MK Kunino); dzieci: Jadwiga.

Źródła: Bork. Sp. 306; Dw. Teki, Monografia rodziny Pawłowskich h. Wierzbna; Kos. t.1; Nies.; Urus. t.13/255-257; Żern. t.2/185.