Olizar h. Chorągwie Kmitów
(in. Radwan odm., Radwan sowity), vel Olizar-Wołczkiewicz, rodzina
bojarów wołyńskich, notowana już w 1358 w aktach rozgraniczenia Litwy i
Mazowsza.
Według Niesieckiego Olizarowie wywodzą się od Eleazara
(Olizara), jednego z siedmiu synów Aleksandra Woronowicza, brata
Matwieja Kmity. Są więc jednego pochodzenia z wygasłą już rodziną Kmitów
herbu Chorągwie, jak również z Woroniczami i Bykowskimi. Stanowią też
zapewne jeden ród z bojarami litewsko-ruskimi Olizarowiczami herbu
Radwan. Żyjący w XV stuleciu bracia, Olizar Wołczkiewicz i Olizar
Szyłowicz, byli założycielami dwóch gałęzi rodu. Z nich gałąź
Olizarów-Wołczkiewiczów istnieje do dzisiaj. Olizarowie byli
właścicielami majątków ziemskich na Wołyniu i w woj. kijowskim, m. in.
dóbr Korestyszów k/ Żytomierza, należących wcześniej do Kmitów, a które
pozostawały w ręku Olizarów od 1565 do XIX wieku. Z nich: 1
senator-kasztelan 1831. — Narcyz, senator-kasztelan Królestwa
Kongresowego 1831. Jan Aleksander, podsędek kijowski zerwał sejm 1669.
Franciszek Kajetan (zm. 1789), marszałek Trybunału koronnego 1781,
stolnik wielki koronny 1775-1784.
Genealogia
(osób: 87)
• FILIP Nereusz hr. Olizar-Wołczkiewicz (ok. 1750-1816), s. Onufrego i Marianny Róży Korzeniowskiej,
podkomorzy i szambelan królewski 1774, podczaszy wielki litewski,
marszałek Trybunału litewskiego 1791, poseł wołyński na Sejm
Czteroletni, później rosyjski rzeczywisty radca stanu, członek Komisji
Edukacyjnej na Litwie, członek Akademii Nauk i Towarzystwa Ekonomicznego
we Florencji, kawaler orderów Orła Białego, św. Stanisława i św.
Włodzimierza 2 klasy; dziedzic dóbr Korestyszów (Korystyszów) k/
Żytomierza na Wołyniu; ż. (p. 1794) Ludwika Szczytt-Niemirowicz
h. Jastrzębiec (30 V 1769-2 I 1802), c. Krzysztofa, podkomorzego
królewskiego, starosty witagolskiego, kawalera Orderu św. Stanisława i
Józefy hr. Butler h. wł.; 1v. żona Ludwika Oskierki h. Murdelio odm.; dzieci: Narcyz, Gustaw, Adelajda.
•
NARCYZA hr. Olizar-Wołczkiewicz (4 IX 1816-1908), c. Narcyza i 1ż.
Teofili Griersdorff; m. (2 VI 1836 Żytomierz) Borys ks. Światopełk-Czetwertyński h. św. Jerzy i Pogoń ruska (20 IX 1808-3 VII 1863), s. Ludwika Idalii Grocholskiej,
podporucznik wojsk polskich 1831, marszałek szlachty powiatu
jampolskiego, koniuszy dworu rosyjskiego; zm. Drezno; dzieci: Idalia,
Jadwiga, Olga – ks. Światopełk-Czetwertyńskie.
Źródła: Bork. Rocz. t.2/595-598; Kos. t.1; Nies.; Urus. t.12/311-313.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz