Oczosalski

Oczosalski h. Paprzyca (in. Kuszaba) vel Oczesalski, Ociesalski, Ocosalski, rodzina mazowiecka, wymieniana w aktach warszawskich i czerskich od 1415 (Liber terrae Cernensis); przyjęła nazwisko od wsi
Oczosały w ziemi czerskiej. Rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna osiedliła się w Sieradzkiem i Wielkopolsce, a inna w XVII wieku na Rusi Czerwonej i Ukrainie. Kilku z nich było posłami na sejm i elektorami królów polskich z ziemi czerskiej i warszawskiej, z woj. sieradzkiego i brzesko-kujawskiego. Oczosalscy byli właścicielami m. in. dóbr Oczosały Wielkie, Widowo, Turowo, Lewiczyn, Polikna, Pęcławice, części wsi Kunice w ziemi czerskiej, Cieniawa i Piadyki w dawnej Galicji, Rusiatycze w pow. bobreckim. 
Genealogia
(osób: 106)

• ANNA Oczosalska (1882-1936), c. Edwarda i Olgi Sozańskiej; m. Roman Żaba h. Kościesza (1864-1945); dzieci: Olga, Maria, Franciszek – Żabowie. 

• STEFAN Oczosalski (1822-po 1864), s. Ignacego (Ksawerego) i Ludwiki Kamienieckiej, dziedzic Cieniawy w Galicji 1864, po żonie właściciel dóbr Rusiatycze k/ Strzelisk Nowych w pow. bobreckim; ż. (1855) Sabina Dulska h. Przegonia (ok. 1830-1858), c. Edwarda z Iławcza i Rusiatycz, i Kamilli Światopełk-Zawadzkiej h. Lis; dzieci: Edward.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/524-525, t.2/594; Dw. Teki; Nies.; Urus. t.12/242-245.