Niezabitowski

Niezabitowski h. Lubicz, vel Niezabytowski, rodzina małopolska, której gniazdem jest wieś Niezabitów in. Niezabytów w parafii Wąwolnica, powiat puławski, woj. lubelskie. Pisali się też z Giszowic, Tchórzewa (Thorzewa) i Kurek. 

Rodzina szeroko rozrodzona, używająca różnych przydomków, m. in. Pieniek, Dziadek, Rojek, Sobieraj, Kurek, Piorun, Szuba, Nieczuja. Przydomki – Nieczuja i Pieniek – świadczyć mogą o tym, iż wśród licznej szlachty dziedziczącej na Niezabitowie byli przedstawiciele innych herbów, bądź też, co bardziej prawdopodobne, Niezabitowscy pieczętowali się początkowo herbem Nieczuja. 

Liczne gałęzie tego domu osiedliły się na Podlasiu, Litwie i Rusi Czerwonej, przy czym gałąź litewska pisała się często, szczególnie od XIX wieku – Niezabytowski. Z nich: 3 senatorów 1669 — 1739. — Ludwik vel Aleksander Ludwik (zm. 1676), kasztelan sądecki 1664, bełski 1669. Bogusław (zm. 1739), kasztelan nowogrodzki 1736. Teodor (zm. 1764), kasztelan nowogrodzki 1746.

W XIX stuleciu Niezabitowscy byli właścicielami m. in. dóbr w Galicji — Uherce w powiecie grodeckim, Koropusz w rudeckim, Butyny i Przystanie w żółkiewskim, Płuhów w złoczowskim, Łanki w bobreckim. Na Litwie mieli posiadłości w gubernii grodzieńskiej.

Obecnie najwięcej Niezabitowskich mieszka w miastach i powiatach – Puławy, Lublin, Kraśnik, Przysucha, Warszawa, Kraków, Rawa Mazowiecka i Łuków. 
Genealogia
(osób: 232)
 
• ELŻBIETA Eliza Niezabytowska h. Lubicz (ok. 1840-po 1900), c. Stefana i Celiny Bisping; 1m. (ok. 1860 Warszawa) August Ostrowski h. Korab (ok. 1840-po 1882), s. Aleksandra i Heleny Morsztyn, właściciel dóbr Maluszyn k/ Kalisza w Wielkopolsce; 2m. (21 I 1899) Zygmunt Andrzej hr. Wielopolski h. Starykoń, margr. Gonzaga-Myszkowski (30 I 1833-27 II 1902), s. Aleksandra i 2ż. Pauliny Potockiej, administrator Księstwa Łowickiego, prezydent m. Warszawy w 1862-1863; ur. w Krakowie, zm. w Berlinie.

• FRANCISZEK Niezabitowski z Niezabitowa h. Lubicz (1800-1852), s. Jana Floriana i Anny Żurakowskiej, członek Stanów galicyjskich; deputat Stanów galicyjskich od 1826, członek tychże Stanów 1836-1842, komisarz sejmu stanowego 1845; razem z braćmi wylegitymowany ze szlachectwa w Galicji w latach 1823-1830; dziedzic dóbr Uherce Niezabitowskie w powiecie grodeckim; ur. Uherce Niezabitowskie, zm. Lwów; ż. (8 XI 1824 Posada Zarszyńska) Ludwika Róża Ostaszewska h. Ostoja (1806-1877), c. Kazimierza i Heleny Załęskiej; dzieci: Włodzimierz.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/522-524, t.2/587-590; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nies. t.6/565-567; Urus. t.12/145-150; Moikrewni.pl - 1 i 2.