Lutomierski

Lutomierski h. Jastrzębiec (in. Boleścic) vel Lutomirski, rodzina sieradzka, pisali się z Chełmicy. Nazwisko wzięli od miasteczka Lutomiersko w powiecie szadkowskim. Protoplasta rodu Jan z Chełmicy, otrzymał pół Lutomierska w 1406 roku za obronę ziemi dobrzyńskiej przed Krzyżakami.
Oprócz Lutomierska posiadali wsie Czołczyn, Zolew i Wrząca w pow. szadkowskim, Suliborowice, Klew, Pląskowice i Turowice w woj. sieradzkim, Krempa, Kazimierza Wielka i Mała w sandomierskim. Z nich: Jan Lutomierski, starosta kruszwicki 1648. Senatorów w rodzinie trzech: 1 minister i 3 kasztelanów w latach 1530 — 1567.
Z Lutomierzyna w powiecie płońskim wyszli Lutomierscy vel Lutomirscy herbu Ślepowron, sądząc jednak po przydomkach część dziedziców należała do rodu Zarembów, a możliwe też jest, że siedzieli tam także i Jastrzębczykowie, a raczej Boleścice. Niektórzy z nich w pierwszej połowie XIX wieku wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim z herbem Jastrzębiec (Bon.).
Genealogia
(osób: 37)

• JAN z Lutomierska Lutomierski h. Jastrzębiec (ok. 1490-1 IX 1567), s. Michała i NN., kasztelan sieradzki; dworzanin królewski, podkomorzy sieradzki 1543, podskarbi młodego króla, burgrabia krakowski 1545, podskarbi nadworny koronny 1548; zrzekł się podkomorstwa sieradzkiego na rzecz brata 1549, żupnik olkuski 1549, starosta łęczycki 1550, kasztelan brzeziński (Brzeziny w woj. łęczyckim) 1552, starosta radomski 1553, administrator żup krakowskich, oddał ten urząd zaraz Decjuszowi 1554, kasztelan rawski 1554, wykupił starostwo wartskie od Jarandów 1560, kasztelan sieradzki 1563, zrzekł się tegoż roku burgrabstwa krakowskiego, a był i starostą stężyckim i zwoleńskim; 1537 został razem z bratem zwolniony od wyprawy wojennej; w 1540 otrzymał konsens na wykupienie wójtostwa w Szadku; 1543 jest opiekunem dzieci stryjecznego brata Mikołaja, 1548 bawi za granicą, a zajęty służbą u młodego króla, dostaje surrogatora urzędów swoich; przyjmuje w Warszawie posłów z Moskwy 1554; wyznaczony rewizorem królewszczyzn w Prusach 1563-1564; jak pisze Boniecki: „zlutrzał z większością rodziny”; zginął rozsiekany na publicznej drodze przez Mikołajewskich, z których jeden został potem ścięty na sejmie w Piotrkowie (Bon.; Bork.; Nies.).

• WINCENTY Lutomirski h. Ślepowron (14 VII 1837-po 1883), s. Franciszka i Bogumiły Pręczkowskiej, notariusz (rejent) w Płońsku w guberni płockiej; jego ojciec wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie w pierwszej połowie XIX wieku z herbem Jastrzębiec (Bon.; Bork.); ż. (7 II 1869 Płońsk) Joanna Mścichowska h. Prus I (ok. 1850-po 1883), c. Klemensa, administratora folwarku donacyjnego Dzierząrzna w pow. płońskim, guberni płockiej, i Wilhelminy Weyher h. wł.; dzieci: Stanisław, Jadwiga.

Źródła: Bon. t.15/118-122; Bork. Rocz. t.2/549-550; Dw. Teki; Nies.; Urus.