Lewartowski

Lewartowski h. Lewart, rodzina małopolska, będąca gałęzią możnego rodu Firlejów herbu Lewart. Nazwisko mieli wziąć od wsi Mały Lewartów w pow. brzeskim, ale ani dawne rejestra poborowe, ani Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego takiej wsi nie wymieniają. Bardziej prawdopodobnym gniazdem tej rodziny jest Lubartów w pow. lubelskim, który jeszcze w 1676 roku zwany był Lewartowem (Krzep.). Jedna gałąź otrzymała tytuł baronowski w Galicji 2 IX 1783, a potwierdzenie tegoż tytułu w Królestwie Polskim 24 V 1824. Lewartowscy byli właścicielami dóbr Chróścina Mała, Brzezice k/ Biskupic w pow. lubelskim, Gnojnik, Siedlec i Łęka w pow. tarnowskim, Dobrociesz Górna k/ Bochni, Zimnowody w pow. jasielskim. Byli ponadto tenutariuszami Dąbrowy, dzierżawcami Uszwi i Radłowa, oraz Dobczyc w pow. bocheńskim. Z nich: Jan Lewartowski świadczył w 1495 roku w Kurzelowie. Jan Paweł, został baronem austriackim w 1786.
Genealogia
(osób: 143)

• INOCENTY bar. Lewartowski (1785-1 IV 1838), s. Kazimierza i Justyny Czermińskiej, dziedzic na Siedlcu-Łęce i Gnojniku w pow. tarnowskim; 1ż. (1816) Julia Petryczyn (ok. 1795-po 1816), c. Tadeusza na Gnojniku i Zofii Małachowskiej; dzieci: Kazimiera; 2ż. Justyna z Siemuszowy Pietruska h. Starykoń (ok. 1800-13 XII 1830), c. Kazimierza i Taidy Wojakowskiej h. Brochwicz, podstolanki nowogrodzkiej; dzieci: Emeryka, Leonora. 

Lewart odm. 

(herb baronów Lewartowskich)

• KAROLINA Felicja bar. Lewartowska (21 VII 1789-20 III 1855), c. Michała i Dominiki Kornelii Niwickiej; ur. w Dobczycach, zm. w Bochni; m. (30 VI 1822) Jan Nepomucen Wojciechowski h. Lubicz (ok. 1780-XI 1850), s. Józefa i Eleonory Kuczkowskiej h. Jastrzębiec, dziedzic Kierlikówki.

Źródła: Bork. Rocz. t.2/397-398; Bork. Gen. 714-717; Krzep.; Nies.; Ostr. nr 1788; Żych. t.15/232-243.