Białecki h. Białynia, wylegitymowani w Cesarstwie w 1842 r. i zapisani do ksiąg szlachty gub. wołyńskiej. Źródła: Bon. t.1/182; Urus. t.1/153.
Białecki h. Jelita
vel Białocki, rodzina licznie rozrodzona, wzięła nazwisko od wsi
Białocin w woj. sieradzkim, powiecie piotrkowskim. Byli dziedzicami tej wsi już w 1381 r. i są tam jeszcze notowani w 1677. W XVII i XVIII w. zamieszkują m. in. na Podlasiu, w woj. lubelskim i ziemi chełmskiej. Byli
właścicielami Jaszczowa w powiecie lubelskim 1531, Polnej w pow.
sądeckim 1717, części Żołwina 1723, wójtostwa we wsi Wichradz w ziemi
czerskiej 1768, części wsi Koprki 1771, Skrzynna w pow. wieluńskim 1837.
Podpisali elekcję Augusta II w 1697 z ziemią warszawską. Udowodnili
pochodzenie szlacheckie w Galicji, w sądzie grodzkim trembowelskim i
ziemskim lwowskim, w 1782. Wylegitymowali się ze szlachectwa w
Królestwie Polskim 1837, oraz latach 1849-1852. Inni Białeccy zostali
wylegitymowani w Cesarstwie, w guberni wileńskiej 1812, oraz w gub.
podolskiej 1850.Zdaje się, że pisali się także Białocki i pochodzili z tego samego Białocina co Białoccy h. Aksak - czy to nie ta sama rodzina? - tym bardziej, że herb Aksak występuje prawie wyłącznie w województwach litewsko-ruskich.
Genealogia
(osób: 36)
• FRANCISZKA Jelita Białecka (ok. 1790-po 1817), c. Tomasza i Ewy Więckowskiej; m. (11 VIII 1811 Rudlice) Jakub Szaniawski h. Junosza (ok. 1775-22 I 1849), s. Józefa z Ptaszkowic i 2ż. Konstancji Kobylańskiej, ziemianin, geometra rządowy; dziedzic dóbr Chociw, Kamyk, Łazów w pow. sieradzkim, obecnie woj. łódzkie (Nejm.); dzieci: Karol, Wincenty (Bazyli), Antoni, Teofila – Szaniawscy.
• IGNACY Białecki (ok. 1761-po 1818), s. Tomasza i Urszuli Wolskiej, dziedzic dóbr Skrzynki w ziemi sieradzkiej; kupił te dobra w 1818 r. od Biernackiego za 200 tys. zł; ur. Doruchów (Nejm.; MK Doruchów); ż. (23 I 1804 Doruchów) Marianna Chlebowska (ok. 1770-po 1807), c. Piotra i Wiktorii Korytowskiej; 1v. żona (1791) Krzysztofa Rachwalskiego; dzieci: Michał, Wincenty.
Źródła: Bon. t.1/182; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Urus. t.1/154.
"Inni Białeccy w guberni wileńskiej oraz podolskiej". To nie jest prawda to są potomkowie Melchiora z Białocina czyli ci sami Białeccy
OdpowiedzUsuńBiałeccy to wędrujący ród od Noworosyjska poprzez Markówkę na Podolu, parafię Rozdół pod Lwowem, parafię biecką w województwie ówczesnym krakowskim, Wilno i Bielawino parafia miadziolska po Kornwalię w UK i Kanadę
OdpowiedzUsuńCo jest w tym wywodzie najdziwniejsze to to że dwa cytowane źródła są sprzeczne. Boniecki i Niesiecki wywodzą z różnych przodków tych samych potomków. W rodowodzie Bonieckiego nie występuje Kazimierz Białecki który w zwiazku z Dorotą był przodkiem osób występujących w obu Herbarzach a jego metryki znajdują się w parafii Rozdół.
OdpowiedzUsuńNiesiecki Urodził się 31 grudnia 1682 roku Boniecki w 1842 r. Tak więc Niesiecki pisał o osobach żyjących mu współcześnie. Boniecki opierał się na Herbarzu Niesieckiego ale posiada wiele błędów w swoich wywodach.
OdpowiedzUsuń