Zaleski

Zaleski h. Chomąto (in. Chomąta), vel Cygenberg-Zaleski, Zalewski,
z przydomkiem Cygenberg in. Cygemberg (niem. Ziegenberg), w Prusach Zachodnich i na Mazowszu. Jest to odgałęzienie rodu Cygenbergów herbu Chomąto. Jan Cygemberg na Zalesiu Zaleski (zm. 1679), miecznik
ziem pruskich, potem kuchmistrz koronny, „wspominają go Konstytucje 1676 r. że na dobrach królewskich Jadowo nazwanych miał pewną sumę zapisaną, którą sukcesorom jego kazano wracać”; zm. w Warszawie (Nies.). Zalescy herbu Chomąto zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 2 kasztelanów w latach 1714 — 1715 (1742?).
Genealogia
(osób: 23)

• ANIELA Zaleska h. Chomąto (ok. 1730-po 1770), c. Jana i Marianny Kuczyńskiej; m. (ok. 1750) Tadeusz Dunin-Jundziłł h. Łabędź (ok. 1720-1771), s. Augustyna i Julianny Woyniłłowicz, podkomorzy trocki; dzieci: Franciszek, Anna, Barbara, Konstancja – Jundziłłowie.

• JAN Stanisław Cygenberg-Zaleski h. Chomąto (ok. 1650-1715), s. Jana i Urszuli Wybranowskiej, kasztelan wiski, starosta suraski, poseł na sejmy; po ojcu starosta suraski (Suraż) 1679, stolnik nurski ok. 1680, potem chorąży nurski, poseł na sejm 1685 r. (Con.), z niego deputat do kwarty rawskiej; poseł na sejm 1703 r. skąd był komisarzem ds. granic z Prusami (Con.), „innych krom tego czasów sześć razy w izbie poselskiej na dobro tej ojczyzny zostawał, ale i wojował nieprzyjaciół jej pod Wiedniem, na Budziakach i w Wołoszech, umarł kasztelanem wiskim” (Nies.); kasztelan wiski w latach 1714-1715; u Niesiec- kiego: Cygemberg lub Cycemberg-Zaleski; rezydował w dworze starościńskim we wsi Zawyki, obecnie gmina Suraż, pow. Białystok, woj. podlaskie; za żoną dostał leżący niedalego majątek Turośń Kościelna 1701 (MK Turośń); ż. (1695) Anna Teofila Tallen-Wilczewska h. Trzy radła (1673-po 1710), c. Jana, pisarza ziemskiego malborskiego, i 1ż. Katarzyny Anny Koryckiej, dziedziczka po ojcu dóbr Turośń Kościelna, obecnie pow. Białystok, woj. podlaskie, 1701; ur. Turośń Kościelna, chrz. 24 VII 1673; matka jej zmarła w połogu, ojciec ożenił się jeszcze dwukrotnie, 2v. z Dorotą Gostkowską (zm. 1682), 3v. z Zuzanną Korycką (MK Turośń); dzieci: Katarzyna, Józef, Jan, Marcin, Kazimierz. 

Źródła: Bork. Sp. 526; Kos. t.1; Nies. t.10/38-39; Szl. Król.; Żern. t.2/557.


Zaleski h. Dołęga, rodzina kujawska, pisała się z Otoka. Była to zapewne wieś Otok Mały w powiecie szadkowskim, z którego wyszli Otoccy tegoż herbu. Z niej: 2 kasztelanów w latach 1640 — 1704. Remigian (zm. 1645), kasztelan łęczycki.
Genealogia
(osób: 73)

• LUDWIKA Zaleska z Otoka (ok. 1660-31 V 1722), c. Wacława i Elżbiety Górskiej; panna w 1676 (AGZ Poznań); zm. Żerków, parafia Wilkowyja (MK Wilkowyja); m. (p. 1684) Maciej z Radomicka Radomicki h. Kotwicz (ok. 1650-po 1713), s. Kazimierza kasztelana kaliskiego i NN., wojewoda inowrocławski i starosta GWP 1710, starosta międzyrzecki 1712 (AGZ Kalisz); dzieci: Katarzyna Radomicka (ur. ok. 1690).

• REMIGIAN Remigiusz Eremjan Eremiasz Zaleski z Otoka (ok. 1630-ok. 1665), s. Stanisława i 1ż. Elżbiety Rozrażewskiej, podczaszy poznański ok. 1660; dziedzic dóbr Lenartowice, Zawidowice, całe części dóbr Grodziska osada, Sulęcin pustki w pow. kaliskim 1653 (AGZ Poznań); ż. (ok. 1660) Barbara Pogorzelska (ok. 1640-po 1670); 2v. wdowa (1669) po Marcinie vel Marcjanie Walewskim, podkomorzym łęczyckim; dzieci: Jan.

Źródła: Bork. Sp. 526; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies. t.10/39-40.


Zaleski h. Godziemba, vel Zalewski, przydomku Bouman, w Prusach Zachodnich (Ms. Fam. Prus.), w ziemi liwskiej 1748. Seweryn Zaleski, miecznik ziem pruskich, „wielkiej eksperiencji człowiek, do której siła mu pomogła peregrynacja do ziemi świętej którą podjął z Mikołajem ks. Radziwiłłem Sierotką nazwanym (...), wspomina jego dobroczynność na kościół i klasztor w Lublinie OO. Bernardynów, do którego restauracji wiele się przyczynił, czego dowodem tablica w tymże klasztorze z herbem Godziemba i z napisem” (Nies.). Zalescy herbu Godziemba zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• HELENA Joanna Ludwika Zaleska h. Godziemba, voto Kuszel (1862-6 II 1940), c. Ludwika i Lucyny Sabowskiej; ur. Warszawa, chrz. 1862, zm. tamże, lat 77, wdowa (MK Warszawa: św. Krzyż, św. Aleksander); m. (ok. 1885) Edmund Kuszel z Hulidowa h. Drogosław (1859-1909), s. Teodora i Joanny Janiny Łoskiej h. Brodzic, dziedzic dóbr Kossów-Hulidów, ziemia siedlecka, obecnie pow. Sokołów Podlaski, woj. mazowieckie; dzieci: Aniela Kuszel (ok. 1894-1931), zamieszkała w Warszawie przy ulicy Mokotowskiej 20, ur. Kossów-Hulidów (Kosów), w ziemii siedleckiej, zm. w sanatorium w Rudce, parafia Kuflew, pow. Mińsk Maz., lat 37 (MK Kuflew), mąż: Kazimierz Borzym (ok. 1890-po 1931), artysta malarz.

• JÓZEF Piotr Zaleski h. Godziemba (17 V 1800-po 1825), s. Józefa i Marianny Zbrzeskiej; zamieszkały 1825 r. Jabłonna Lacka, pow. Sokołów Podlaski; w aktach także Piotr Józef; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844 r. z herbem Godziemba, zapisany do ksiąg szlachty guberni lubelskiej, oddział podlaski; ur. parafia i powiat Radzyń Podlaski, obecnie woj. lubelskie (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (16 VIII 1825 Jabłonna Lacka) Antonina Wielgórska, Wielogórska (ok. 1800-po 1825), c. Karola i Wiktorii Brodzińskiej; w aktach także: Wielogórska; jej siostra Anna z Wielgórskich Mystkowska (ok. 1796-1822), zm. Szawły, parafia Hadynów (MK Hadynów); ślub w parafii Jabłonna Lacka (MK Jabłonna Lacka); dzieci: Ludwik.

Źródła: Bork. Sp. 526; Nies. t.10/40; Żern. t.2/557.
 

Zaleski h. Jastrzębiec, vel Zalewski, na Mazowszu, w ziemi wyszo- grodzkiej i liwskiej, skąd byli posłami na sejm i elektorami króla Augusta II w 1697 r. (Con ). Później w Wielkopolsce i ziemi płockiej 1781. Pisali się z Zalesia, położonego zapewne w północnej części Mazowsza. Jako Zalewscy herbu Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 

Źródła: Bork. Sp. 527; Szl. Król.; Żern. t.2/557.


Zaleski h. Jelita, vel Saryusz-Zaleski, Zalewski, przydomku Saryusz, w Sieradzkiem 1584 (Pap.), później m. in. na Rusi Czerwonej, Podolu, w ziemi dobrzyńskiej i w Krakowskiem. Według Niesieckiego są i w ziemi liwskiej, gdzie mają przydomek Ostaw. Wymieniają ich konstytucje sejmowe 1764 (Con.). Wawrzyniec, kanonik łucki 1692. Benedykt, stolnik czernihowski, i Kazimierz, cześnik żydaczowski, sędziowie kapturowi lwowscy 1733. Franciszek, skarbnik dobrzyński 1704. Ich wsią gniazdową jest pewnie Zalesie, w gminie Wielgomłyny, pow. Radomsko, obecnie woj. łódzkie. Zalescy herbu Jelita zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 58)

• FRANCISZEK Ksawery Józef Karol Zalewski (1822-1886), s. Franciszka i 2ż. Salomei Młodzianowskiej, naddzierżawca klucza dóbr rządowych Sieradowice k/ Bodzentyna; ur. Brzeziny, parafia Brzeziny, pow. Kielce, obecnie woj. święto- krzyskie (MK Brzeziny); 1ż. (1850 Olbierzowice) Rozalia Rawa-Gawrońska z Gawron h. Rawicz (2 XI 1831-26 I 1862), c. Wincentego i Franciszki Ochotni- ckiej; ur. Konary lub Baszowice, zm. Sieradowice, w połogu; ślub w parafii Olbierzowice, obecnie woj. świętokrzyskie (MK Olbierzowice); dzieci: Broni- sław, Stefan, Maria (I), Józef, Kazimierz, Rozalia; 2ż. (23 VII 1864 Świętomarz) Antonina Turska h. Rogala z Radkowic (10 V 1839-1898), c. Ferdynanda i Wincencji Tarłowskiej; ur. Klimkiewiczów, parafia Szewna, obecnie w granicach miasta Ostrowiec Świętokrzyski, zm. Radom, lat 69; ślub w parafii Świętomarz, pow. Starachowice, obecnie woj. świętokrzyskie, miejscowość Radkowice (MK Świętomarz); dzieci: Roman, Władysław, Zygmunt, Henryk (Emil), Maria (II).

• MARIA (2) Janina Zalewska h. Jelita (21 XI 1877-31 I 1949), c. Franciszka Ksawerego i 2ż. Antoniny Turskiej, lekarz dentysta; ur. Sieradowice, zm. Radom; m. (ok. 1900) Henryk Fidler (1862-22 II 1916), s. Maurycego i Anny Łaszczew- skiej, doktor medycyny, specjalista chorób wewnętrznych i wenerycznych; zamieszkały Radom, ul. Lubelska 7; ordynator szpitala dla chorych wyznania mojżeszowego w Radomiu, ul. Wałowa; prezes Tow. Lekarskiego w Radomiu (Kalendarz ziemi radomskiej na rok 1913); dzieci: Antoni Władysław (1901-1967), doktor medycyny, ur. Radom, zm. Ottawa, Kanada; Anna Helena (ur. 1909 Radom) – Fidlerowie. 

Źródła: Bork. Sp. 526; Nies. t.10/40-41; Szl. Król.; Żern. t.2/557. 


Zaleski h. Leszczyc (in. Bróg), w Wielkopolsce i w Sieradzkiem. Zapewne jednego pochodzenia z Ponętowskimi. NI. Zaleska herbu Bróg, siostra kasztelana rozpierskiego, była za Piotrem Głowińskim, chorążym rawskim. Wacław, podkomorzy łęczycki, żona jego Tolibowska sędzianka inowrocławska, z tej syn Aleksander i córka Sierakowska (Nies.). Z nich: 1 kasztelan 1560. 

Źródła: Bork. Sp. 526; Kos. t.1; Nies. t.10/41; Okol. t.2; Żern. t.2/557.


Zaleski h. Lis, vel Zalewski, w Wielkopolsce i w Sieradzkiem 1584 (Pap.). Pisali się ze Smarzewa in. Szmarzowa, Smardzewa, wsi położonej w woj. sieradzkim.  

• ANDRZEJ Jędrzej Zaleski ze Smarzewa (ok. 1630-1685), s. Marcina Marcjana i Zofii Mikołajewskiej, pułkownik wojsk koronnych, rotmistrz królewski; sędzia sądu kapturowego województwa sieradzkiego 1669; rotmistrz JKMci 1673, syndyk generalny Bernardynów kaliskich 1673; dziedzic wsi Kamień in. Kamieniec 1677, Miłkowice in. Miełkowice, Miełkowskie Zaspy, Strachocice, Strachockie Młyny, Skęcznów, Kościanki, w pow. sieradzkim; zapisuje 1669 r. dożywocie żonie Krystynie z Czarncy Czarnieckiej (AGZ Kalisz); spisuje 1669 r. kontrakt z Samuelem Budzisz-Pstrokońskim na sumę 15. 000 zł (AGZ Kalisz); kwituje 1673 r. Piotra Jerzego Bogusławskiego i Mariannę Drogoszewską, małżonków z sumy (AGZ Kalisz); poch. Kalisz (Nies.); ż. (ok. 1660) Krystyna Czarniecka z Czarncy h. Łodzia (ok. 1640-po 1704), c. Marcina i NN.; 2v. żona (p. 1688) Adama Molskiego (zm. 1688/95), stolnika i sędziego surrogatora grodzkiego kaliskiego; dzieci: Helena, Konstancja.

• KONSTANCJA Zaleska z Smarzewa (ok. 1665-1730/35), c. Andrzeja i Krystyny Czarnieckiej, „była to Pani i rozsądku i pobożności pełna, leży w Kaliszu przy ojcu” (Nies.); m. (ok. 1685) Władysław Poniński h. Łodzia (ok. 1660-12 XI 1731), s. Hieronima i Teresy Chociszewskiej, podkoniuszy koronny, referendarz wielki koronny, po ojcu starosta wschowski, konsens królewski 1 IV 1691, poseł na sejm 1695; dziedzic dóbr Goliszewo, w pow. kaliskim, posesor wsi Włoszakowice; zm. w dobrach swoich pod Lesznem, poch. Kalisz (PSB t.27; Zap. Tryb. Piotrk.; K. Sarnecki, Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego. Wrocław 1958); dzieci: Józefa, Hieronim, Stanisław, Teodor – Ponińscy.  

Źródła: Bork. Sp. 526; Nies. t.10/41-42.


Zaleski h. Lubicz, vel Zalewski, licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, której gniazdem jest wieś Zalesie w ziemi łomżyńskiej. Dziedziczyła tam już w XIV stuleciu i na pamiątkę tego, przesie-dliwszy się w XV stuleciu na Podlasie, założyła kilka osad z nazwą Zalesie i rozróżniającymi je dodatkami jak Zalesie-Wyszonki (w ziemi bielskiej), Z.-Kościelne, Z.-Borowe, Z.-Nagórne, Z.-Kąpiki, Z.-Kowickie i.t.d. Począwszy od połowy XVI wieku licznie rozrodzeni na Mazowszu i Podlasiu Zalescy h. Lubicz, przenosili się w różne strony Rzeczypospolitej i rozpadli się na kilka gałęzi, z których główne to mazowiecka, wołyńska, podolska, czerwonoruska (galicyjska), białoruska i litewska, a tej ostatniej dwie główne linie: wielońska i na Żubiszkach. Protoplastą tych ostatnich był Maciej, dziedzic na Zalesiu, Jaworach, Zagnanowie i Śliwowie, wielokrotnie wymieniany w Aktach wiskich i łomżyńskich 1421-1440. Niektórzy z Zaleskich przenieśli się nawet do Prus, nabywszy tam majętność Prositten (Ledebur Adelslexicon). W ich posiadaniu na Litwie były m. in. dobra Pojeziory, Wielona, Michalin w pow. kowieńskim, oraz starostwo szwentowskie. Z nich Andrzej, starosta szwentowski 1723 r. Jerzy, starosta szwentowski i sędzia grodzki rosieński 1752 r. Michał, starosta szwentowski, podkomorzy rosieński ok. 1790 r.
Genealogia
(osób: 92)

• MICHALINA Zaleska (1855-po 1881), c. Zenona i Gabrieli Dąbrowicz; m. (12 V 1881) Stanisław hr. Kossakowski (ok. 1850-po 1881), właściciel dóbr Lachowice, ordynat lachowicki, szambelan dworu carskiego, sędzia honorowy pokoju i prezydent miasta Wiłkomierz, heraldyk.
 

August Zaleski

(1883-1972)

• ZENON Zaleski (ok. 1810-26 V 1880), s. Michała i Krystyny Świnarskiej, ziemianin, właściciel dóbr Wielona w pow. kowieńskim, prezes sądu ziemskiego rosieńskiego; ż. Gabriela Dąbrowicz h. Dąbrowa; dzieci: Władysław, Michalina, Grabriel. 

Źródła: Bork. Rocz. t.2/745-746; Kos. t.3/617-618, t.4/565-576; Nies.; Wikipedia: 1.


Zaleski h. Łabędź, vel Zalewski, ze wsi Zalesie Łabęckie, w woj. podlaskim, w ziemi bielskiej, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, parafia Kobylin Borzymy. 

• LEOKADIA Zaleska (ur. 1885), c. Wacława i Pauliny Gąssowskiej; ur. Zalesie Łabędzkie, parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie, chrz. 1885 (MK Kobylin).

• WACŁAW Zaleski (ok. 1850-po 1889), dziedzic we wsi Zalesie Łabędzkie, parafia Kobylin Borzymy, pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie (MK Kobylin); ż. (ok. 1875) Paulina Gąssowska h. Garczyński (ok. 1855-po 1889); ur. prawd. Kobylino Kruszewo, parafia Kobylin Borzymy (MK Kobylin); dzieci: Józef, Leokadia, Anastazja.

Źródła: Bork. Sp. 526; Kap. 477 nr 616; Żern. t.2/557.


Zaleski h. Łada, vel Zalewski, na Mazowszu, w ziemi zakroczymskiej 1584 (Pap.). W XIX wieku dziedziczyli we wsi Zalesie w pow. zambrowskim, parafia Rutki-Kossaki. Stanisław Zaleski, poseł z województwa mazowieckiego na sejm 1569 r., podpisał unię Litwy z Koroną (Con.). Antoni Zaleski, kanonik inflancki 1778. Zalescy herbu Łada zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Niektórzy z Zaleskich wylegitymowanych w Królestwie w XIX wieku z herbem Rawicz, w nowszych opracowaniach zaliczani są do herbu Łada (Sęcz.). 
Genealogia
(osób: 24)

• FELIKS Zaleski, Zalewski h. Łada (ok. 1788-po 1850), s. Stanisława i Marianny Dymińskiej, urzędnik Królestwa Polskiego, naczelnik komory celnej Michałowice; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1842 r. z herbem Łada; ur. Warszawa (Szl. Król.; Sęcz.); 1ż. (26 VIII 1816 Kraków) Anna Kłosińska (ok. 1798-po 1810), c. Jakuba i Józefy Rączkowskiej (2v. Kasprzyckiej); ur. Kraków; dzieci: Jan, Zygmunt, Feliks, Antoni, Michaela, Julianna; 2ż. (15 XI 1840 Kielce) Karolina Ostrowska (ok. 1815-po 1850), c. Klemensa i Zofii Topolskiej; ur. Kraków; dzieci: Felicja, Karol, Władysław.

• FELICJA Zofia Zaleska, Zalewska h. Łada (ok. 1840-po 1868), c. Feliksa i 2ż. Karoliny Ostrowskiej; zamieszkała 1868 r. w Warszawie (MK Warszawa: św. Barbara); jej rodzeństwo zostało wylegitymowane ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Łada, zapisane do ksiąg szlachty guberni radomskiej, oddział kielecki (Szl. Król.; Sęcz.); ur. prawd. Kielce; 1m. NN. (ok. 1830-ok. 1863); 2m. (1864 Będzin) Marceli Turski (ok. 1840-po 1868), s. Jakuba i Marianny Wyczółkowskiej; ślub w parafii Trójcy Przenajśw., miejscowość: Dąbrowa, uwagi: kawaler, wdowa (MK Będzin: Trójca Przenajśw.); dzieci: Marceli Remigiusz Turski (ur. 1868 Warszawa).

Źródła: Bork. Sp. 526; Nies. t.10/41; Szl. Król.; Żern. t.2/557.


Zaleski h. Paprzyca (in. Kuszaba), vel Czokołda-Zaleski, Zalewski, na Podlasiu, odgałęzienie rodu Czokołdów herbu Paprzyca. Ich gniazdem są dobra Zalesie Czokołdy, w ziemi bielskiej, gdzie są notowani w aktach w latach 1529-1707 (Kap.). Mieli także przydomki Sobieszczyk, Łopata, etc.  

Źródła: Bork. Sp. 526; Kap. 474-476 nr 614. 


Zaleski h. Prawdzic, vel Zabrzeziński-Zaleski, wywodzą się zapewne z Zalesia na Mazowszu. Notowani w aktach na Wołyniu oraz na terenie ówczesnej Galicji 1820. Według legendy herbowej jeden z Zabrzezińskich herbu Leliwa unikając zemsty Glińskich przyjął nazwisko Zaleski od posiadłości Zalesie.  
Genealogia
(osób: 34)

• KATARZYNA Zaleska h. Prawdzic (1788-po 1813), c. Mikołaja i Róży Pieńkowskiej (Puł. t.1-2; Żych.); 1m. Gotthard Jan Józef hr. Manteuffel-Szoege h. wł. (1771-1813); dzieci: Ernestyna Róża Maria (1810-1856), Łucja Katarzyna Elżbieta (1813-1895) – hr. Manteuffel; 2m. Andrzej Gudowicz (1782-1867).
 

Józef Bohdan Zaleski

(1802-1886)

• MIKOŁAJ Zaleski h. Prawdzic (ok. 1740-po 1800), s. Stanisława i Anny Masłowskiej, podkomorzy owrucki, poseł na sejmy; pisarz owrucki 1775-1776, podsędek owrucki 1776-1790, chorąży żytomierski 1790-1794, podkomorzy owrucki, marszałek żytomierski; jako poseł z woj. kijowskiego podpisał konfederację generalną Sejmu Wielkiego 1788 (Puł. t.1-2); ż. (ok. 1780) Róża Pieńkowska (ok. 1760-po 1795); urodzona z Anny de Fressen; dzieci: Seweryn, Katarzyna, Tekla, Julia, Teofila, Maria, Kandyd (Damazy). 

Źródła: Bork.; Żern. t.2/558; Żych. t.5.


Zaleski h. Rawicz, vel Zalewski, zapewne ze wsi Zalesie w pow. grójeckim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 23)

• STANISŁAW Wincenty Zaleski, Zalewski h. Rawicz (1796-1869), s. Józefa i Antoniny Gzowskiej, prawnik, patron przy Trybunale Cywilnym guberni płockiej w Płocku 1846-1860, właściciel ziemski; absolwent wydziału prawa i administracji na Uniw. Warszawskim, wpis 28 IX 1822, magister prawa i administracji 1825 (R. Gerber, Studenci Uniwersytetu Warszawskiego 1808-1831. Słownik biograficzny, s. 249); wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbem Rawicz (Szl. Król.); ur. Skarbanowo, czasem w aktach błędnie: Skarbarzów, parafia Izbica Kujawska, pow. Włocławek, obecnie woj. kujawsko-pomorskie, chrz. 1796, zm. Płock, lat 73 (MK Izbica); ż. (1843 Bożewo) Tekla Trzcińska h. Pobóg (ok. 1810-po 1850), c. Jana i Klary Rokickiej; ur. Chrostków; ślub w parafii Bożewo, gmina Mochowo, pow. Sierpc, woj. mazowieckie, miejscowość: Bożewo, uwagi: ona wdowa 1v. Kaczyńska (MK Bożewo); dzieci: Maria, Jan.

• ZOFIA Maria Zaleska, Zalewska, voto Mierosławska (13 II 1882-po 1922), c. Jana i Anieli Sulimierskiej; ur. Świesz, parafia Bytoń, pow. Radziejów, obecnie woj. kujawsko-pomorskie (MK Bytoń); m. (1906 Bytoń) Jan Franciszek Mierosławski h. Leszczyc (27 I 1882-po 1922), s. Zygmunta i Bronisławy Kretkowskiej h. Dołęga, właściciel dóbr Kościelna Wieś, obecnie gmina Osięciny, pow. Radziejów, woj. kujawsko-pomorskie; studiował na Uniw. Jagiellońskim; w aktach także: Mirosławski; ur. Warszawa; ślub w parafii Bytoń, miejscowość: Świesz (MK Bytoń); dzieci: Maria Bronisława (ur. 1910), Zofia Janina (ur. 1913), Jan Stanisław (ur. 1916), Zygmunt (ur. 1916), Jolanta (ur. 1922) – Mierosławscy. 

Źródła: Bork. Sp. 526; Szl. Król.; Żern. t.2/558.


Zaleski h. Rola, vel Rola-Zaleski, Zalewski, w ziemi sieradzkiej, na Kujawach, w Wielkopolsce, na Litwie. Niesiecki wspomina Bartłomieja Zaleskiego, dziedzica na Zalesiu (Zaleszu), Sędowie, Chodowie i Zawadach (Zawodach), w woj. sieradzkim. Nazwy wymienionych miejscowości sugerują, iż owo Zalesie leży obecnie w powiecie Poddębice, gmina Wartkowice. Nieopodal, w gminie Zadzim, znajduje się Zalesie, będące zapewne gniazdem Zaleskich h. Dołęga, rodziny piszącej się często z Otoka, wsi leżącej w tejże parafii Zadzim. Jeden z prawnuków wymienionego wyżej Bartłomieja – Stanisław, służąc w wojsku litewskim osiadł na Litwie (Nies.). Jako Zalewscy herbu Rola, zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 45)

• MALWINA Balbina Zaleska, Zalewska h. Rola (18 XII 1822-1886), c. Leona i 1ż. Kunegundy Tymek; ur. Dąbrowa, parafia Juncewo, obecnie pow. Wągrowiec, woj. wielkopolskie, chrz. 27 VII 1823, uwagi: córka posesorów wsi Dąbrowa, chrzestni: G. Wincenty z żoną Michaliną z Toporskich Sobierayski, dziedzic Kopaniny z przyległościami (MK Juncewo, Kozielsko); m. (8 V 1844 Juncewo) Antoni Chłapowski h. Dryja (10 VI 1817-po 1850), s. Michała i Anieli Stęszewskiej (Bon.); ślub w parafii Juncewo, pow. Wągrowiec, miejscowość Dąbrowa (MK Juncewo); dzieci: Leon, Ludwik, Pelagia, zakonnica, Helena (m. Ludwik Kobelski), Antoni, Michał, Bronisław, Stanisława, zakonnica, i Maria (m. Rudolf Stock) – Chłapowscy.

• WINCENTY Bartłomiej Rola-Zaleski (24 VIII 1832-24 I 1894), s. Leona i 2ż. Józefy Müntzberg, dziedzic dóbr Jaszkowo; ur. Dąbrowa, parafia Juncewo, obecnie pow. Wągrowiec, woj. wielkopolskie, chrz. 24 VIII 1832 Juncewo, otrzymał imiona: Bartłomiej Wincenty, chrzestni: Wincenty Sobierajski (Sobierayski) i Marianna Ostaszewska (Bon.; MK Juncewo, Bagrowo); 1ż. (15 IX 1861 Bagrowo) Eugenia Barbara Chłapowska h. Dryja (ok. 1838-10 III 1874), c. Ignacego i Jadwigi Ludwiki Kucner; zm. Jankowo, lat 36, zm. po długich cierpieniach, poch. Żnin (Dz. Pozn. 58/1874); ślub w parafii Bagrowo, miejscowość: Bagrowo, uwagi: on kawaler lat 29, ona panna lat 21, świadkowie: GD. Włodzimierz Wolniewicz, dziedzic dóbr Dębce, GD. Maksymilian Radzimiński, dziedzic dóbr Zdzychowice (MK Bagrowo); dzieci: Bronisław; 2ż. (4 VI 1876 Lusowo) Emilia Cassius (1827-1924), c. Jana Wilhelma i Elizy Luizy Michaliny bar. Kobylińskiej z Kobylina h. Łodzia; dzieci: Elżbieta. 

Źródła: Bon.; Bork. Sp. 526; Dw. Teki; Nies. t.10/42-43; Szl. Król.; Żern. t.2/558.


Zaleski h. Ślepowron, vel Zalewski, na Mazowszu, zdaje się że są gałęzią Romanów herbu Ślepowron. Ich rodzinnym gniazdem jest wieś Romany Zalesie, pow. Przasnysz, parafia Krzynowłoga Mała. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.

• STANISŁAW Zaleski h. Ślepowron (ok. 1810-3 VIII 1861), s. Tomasza i Barbary Dąbrowskiej, urzędnik konsumpcyjny w Warszawie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861 z herbem Ślepowron (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Brusny?, ówczesna gubernia augustowska, zm. Warszawa, lat 51 (Kur. Warsz. nr 185, 186/1861; MK Warszawa: św. Krzyż); ż. (1853 Warszawa) Julianna Sokołowska (ok. 1824-po 1861), c. Józefa i Barbary Żółkiewskiej; ur. Dziengielice?, gub. augustowska; ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż).

Źródła: Bork. Sp. 526; Szl. Król.; Żern. t.2.