Sułkowski

Sułkowski h. Białynia, vel Sulkowski, w województwie rawskim. Konstytucje sejmowe wymieniają ich jako elektorów rawskich króla Jana III Sobieskiego 1674 r.

Wywodzą się pewnie ze wsi Sułkowice w powiecie łęczyckim, gminie i parafii Piątek, gdzie w roku 1576 dziedziczą różni Sułkowscy, m. in. Pobogowie (Paw. Wlkp. II 57). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Wojciech Sułkowski, podwojewodzi rawski 1674.

Źródła: Bork. Sp. 431; Nies. t.8/566; SGKP t.11/580; Szl. Król.; Żern. t.2/399.


Sułkowski h. Kościesza, vel Sulkowski, Sulikowski?, rodzina mazowiecka, wyszła ze wsi Sulki in. Sułki, która była wsią drobnej szlachty w powiecie łomżyńskim, gminie i parafii Szczepankowo (SGKP). W okolicy istniały inne wsie tej nazwy, jedna w pow. łomżyńskim, inna w pow. węgrowskim. Są też liczne wsie Sulkowo w pow. łomżyńskim, pułtuskim i lipnowskim, oraz Sułków w pow. włocławskim, sierpeckim, mławskim i ciechanowskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. 

• MACIEJ Sulkowski h. Kościesza (ok. 1810-po 1845), s. Piotra i Apolonii Wrzosek, dziedzic cząstkowy we wsi Sulki, parafia Szczepankowo, pow. Łomża, tamże zamieszkały; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1845 r. z herbem Kościesza, zapisany do ksiąg szlachty guberni augustowskiej (Szl. Król.; Sęcz.); ur. Sulki (MK Szczepankowo); ż. (1844 Szczepankowo) Anastazja Jankowska (ok. 1820-po 1845), c. Benedykta i Marianny Cwalina; ur. Grzymały; ślub w parafii Szczepankowo, miejscowości: Grzymały i Sulki (MK Szczepankowo).

• PETRONELA Sulkowska (ok. 1810-po 1834), c. Romualda i Elżbiety Gałązka; ur. Sulki, parafia Szczepankowo, pow. Łomża (MK Szczepankowo); m. (1834 Szczepankowo) Kazimierz Baczewski (ok. 1810-po 1834), s. Walentego i Marianny Łada; ślub w parafii Szczepankowo, miejscowości: Żebry i Sulki (MK Szczepankowo). 

Źródła: Bork. Sp. 431; SGKP t.11/574; Żern. t.2/399.


Sułkowski h. Łodzia, vel Sulkowski, Sulikowski, w czasach Paprockiego znani na Podgórzu i w województwie kujawskim 1584 r. (Pap.). Według Niesieckiego pisali się z Zadusznik, wsi w ziemi dobrzyńskiej, powiecie lipnowskim. Jednak ta informacja może być błędna, gdyż dziedzicami byli tam Chodowscy herbu Sulima, będący jednego pochodzenia ze Służewskimi. Może więc w tym przypadku chodzić o Sułkowskich h. Sulima. Natomiast starym gniazdem rodu jest chyba wieś Sułków k/ Wieliczki. W XV wieku dziedziczył na tej wsi Włodek herbu Łodzia (Dług. L. B. II 106). Z czasem rozproszyli się, zasiedlając m. in. ziemię kujawską, dobrzyńską, łomżyńską i wiską. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Z nich: Kacper z Zadusznik (zm. 1658), sędzia brzeski kujawski, poseł na sejmy 1628-1654. 

• ZOFIA Sułkowska z Zadusznik (ok. 1620-ok. 1658), c. Kacpra i NN., dziedziczka po ojcu wsi Belszewo w pow. brzeskim kujawskim, które po jej śmierci przeszły na jej dzieci, Iwańskich, a następnie zostały sprzedane Stefanowi Jaronowskiemu, cześnikowi dobrzyńskiemu (Zap. Tryb. Piotrk.); m. (ok. 1640) Piotr Konstanty z Iwania Iwański (ok. 1610-po 1658), s. Wojciecha i NN.; dzieci: Gabriel, Władysław, Marcin, Jadwiga, Katarzyna – Iwańscy.

Źródła: Bork. Sp. 431; Nies. t.8/566; SGKP t.11/580; Żern. t.2/399. 


Sułkowski h. Pobóg, vel Sulkowski, wywodzą się ze wsi Sułkowice w powiecie łęczyckim, w gminie i parafii Piątek, wsi zamieszkałej przez szlachtę różnoherbową. Jakub Sułkowski h. Pobóg, był 1552 r. poborcą wsi parafii piąteckiej w Łęczyckiem (Witt.). Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. (Kur. Warsz.). 

Źródła: Kur. Warsz. 208/1837; Wiktor Wittyg, Nieznana szlachta polska i jej herby, 1912. 
 

Sułkowski h. Sulima, rodzina wywodząca się z Mazowsza, chociaż linie utytułowane zamieszkiwały głównie w Wielkopolsce i na Śląsku. Nazwisko wzięli od wsi Sułkowo k/ Mławy, dziś Sułkowo Borowe, gdzie pojawiają się w 1584 r. Jedna linia otrzymała 22 VIII 1733 tytuł hrabiów, a 22 VII 1754 tytuł książąt Św. Państwa Rzymskiego (S.I.R.) z odmianą w herbie i założyła 2 ordynacje: bielską (Bielitz) na Śląsku z tytułem księstwa i rydzyńską (Rydzyna) w Wielkopolsce. Nadanie godności „Durchlaucht” otrzymali w Prusach 1819 i w Austrii 1905. Z tej linii: 2 wojewodów, z których 1 minister 1768 — 1793. Ich dewizą herbową jest: „Tout Pour La Patrie” (Wszystko dla Ojczyzny). Istnieją również nieutytułowane linie tej rodziny.
Genealogia
(osób: 86)
 
• AUGUST Antoni ks. Sułkowski (13 XII 1820-20 XI 1882), s. Antoniego i Ewy Kickiej, ziemianin, polityk, IV. ordynat na Rydzynie, hrabia na Lissie, Białej, Zdunie i Kobylinie, członek dziedziczny pruskiej Izby Panów, kawaler maltański; ż. (23 I 1843 Rydzyna) Maria Mycielska h. Dołęga (23 VII 1822-5 IX 1891), c. Józefa z Rokossowa, prus. szambelana i Karoliny hr. Wodzickiej h. Leliwa, dama honorowa krzyża maltańskiego; dzieci: Antoni.

gen. Józef Sułkowski

(1773-1798)

• TERESA Karolina ks. Sułkowska (14 XII 1815-18 IV 1889), c. Antoniego i Ewy Kickiej, zm. Kraków; m. (20 X 1840) Henryk hr. Wodzicki h. Leliwa (2 XII 1813-29 X 1884), s. Józefa i Petroneli Jabłonowskiej, polityk, członek dożywotni austriackiej Izby Panów, poseł na sejmy galicyjskie, członek nadzwyczajny krakowskiej Akademii Umiejętności, prezes Towarzystwa Agronomicznego (Rolniczego) w Krakowie, dyrektor Tow. Ubezpieczeń i Tow. Dobroczynności, dyr. Galicyjskiego Banku dla Przemysłu i Handlu; dziedzic dóbr Kościelniki i Poręba Wielka w Krakowskiem; ur. Kraków, zm. tamże, poch. Cm. Rakowicki, kw. Lb, gr. rodz. (Cm. Rak.); 1v. żonaty (15 VII 1838) z Taidą Karoliną ks. Sułkowską (ok. 1811-28 IX 1839), rodzoną siostrą Teresy; dzieci: Stanisław, Józef Marcin, Antoni, Ludwika – hr. Wodziccy.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/143-144, t.2/55-57; Dw. Gen.; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies.; Wikipedia: 1.