SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


wtorek, 4 kwietnia 2017

Niedźwiecki

Niedźwiecki h. Ogończyk (in. Powała) vel Powała-Niedźwiecki, Niedź- wiedzki, pisali się z Niedźwiedzia. Jan, syn Melchiora, dziedzic Niedź- wiedzia 1590 (Wyr. Tryb. Lubel.). Według Niesieckiego byli w woj. bełskim. Jednakże, ta licznie rozrodzona rodzina wyszła z północnego Mazowsza i być może do nich należała wieś Niedźwieckie pod Wąsoszem. Jedna gałąź osiedliła się w W. Ks. Litewskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: Andrzej, dworzanin Zygmunta Augusta, poseł sandomierski na elekcję 1573 r., protestował przeciw władzy prymasów. – Bartłomiej, kanonik wileński 1580.
Genealogia
(osób: 91)

• JÓZEF Niedźwiecki (ok. 1760-po 1810), s. Adama i Bogumiły Wroczyńskiej, dziedzic wsi Kurki, dawny pow. augustowski, parafia Grajewo, obecnie woj. podlaskie; w Herbarzu Uruskiego błędnie: wsi Kurkowa (Urus.; MK Grajewo); ż. (1801 Szczuczyn) Józefata vel Józefa Obrycka (ok. 1780-po 1810); ślub w parafii Szczuczyn (MK Szczuczyn); dzieci: Wiktor, Ignacy, Adam.

• MARIA Powała-Niedźwiedzka (ok. 1900-po 1945), scenograf; m. Kazimierz Brodzikowski (1897-1979), aktor, reżyser, dyrektor teatru (SBTP).


Źródła: Nies.; Urus. t.12/82-83.  

Niedźwiecki h. Ostoja vel Niedźwiedzki, rodzina mazowiecka, której gniazdem jest zapewne wieś Niedźwieck (Niedźwiedzk, lub może Niedźwieckie pod Wąsoszem) w ziemi łomżyńskiej, gdyż z niej się pisali. Do tego herbu zalicza Duńczewski niektórych Niedźwiedzkich, osiedlonych w ziemi łomżyńskiej, a następnie na Rusi Czerwonej. 
W XIX stuleciu Niedźwieccy dziedziczyli majątek Wańkowice. pow. Rudki, Galicja.
Genealogia
(osób: 31)

• FRANCISZKA Niedźwiecka (ok. 1740-ok. 1775), c. Pawła i Klary Karwowskiej; intercyza ślubna spisana w Tyszkowicach 30 I 1761; m. (ok. 1761) Rafał Jerzy Żurowski h. Leliwa (4 V 1734-29 X 1797), s. Tobiasza i Zofii Dubrawskiej, cześnik nowogrodzki 1762, asesor ziemi sanockiej 1762, marszałek koła rycerskiego 1764, cześnik owrucki 1772, członek Stanów galicyjskich po 1782; dziedzic dóbr Żurowice, Rączyna, Pantalowice, Mikulice, Ostrów, Łąki, Bereska, Wola itd.; wylegitymował się ze szlachectwa w sądzie grodzkim sanockim 1782; ur. Pantalowice, poch. Hoczew, pow. Sanok, gdzie znajduje się epitafium rodziny; 2v. żonaty (28 IX 1779) z Joanną Lewicką z Olszan h. Rogala (ok. 1750-po 1779), córką Ignacego Adama, łowczego lwowskiego, podstarosty przemyskiego, a potem kasztelana inflanckiego i Marianny Tarniewieckiej h. Jastrzębiec; dzieci: Antoni, Jan, Salomea, Katarzyna – Żurowscy.

• JACEK (Hiacynt) Niedźwiecki (ok. 1670-po 1710), s. Kazimierza i Marianny Szumowskiej, podstarości i sędzia grodzki kolneński 1708;  dziedzic dóbr Niedźwieck i Żabno (Urus.); ż. Petronela Mieczkowska (ok. 1680-po 1710); dzieci: Antoni, Józef, Florian, Paweł.

Źródła: Bork. Rocz. t.1/521, t.2/579; Nies.; Urus. t.12/83.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz