Korytowski

Korytowski h. Mora, szeroko rozrodzona rodzina mazowiecka, z której jedna gałąź osiedliła się w Wielkopolsce, a później na Rusi Czerwonej. Wymieniana w aktach ziemskich wiskich od 1454, pisała się z Korytowa w pow. wyszogrodzkim. Dla rozróżnienia, przybierali rozmaite przydomki, jak np. Kut, Koth, Pietrasz, Sarapa, Dadźbog, Cześlecz, Tatarka, Grzesino i Kostrzewa. W XIX stuleciu byli właścicielami m. in. dóbr Petlikowce w pow. buczackim, Berezowica, Suszczyn, Ostalec, Płotycza i Iwaczów w pow. tarnopolskim. W Wielkopolsce posiadali m. in. Grochowiska i Rogówko w pow. poznańskim. Jedna linia otrzymała tytuł hrabiowski w Austrii w 1893. Z tej rodziny: Mikołaj, kanonik poznański 1640. Józef, starosta domaniewski 1728-1738. Jan, generał-adiutant królewski 1763. Feliks, generał wojsk koronnych, komendant Lwowa 1778. Kazimierz (zm. 1775), starosta grabowiecki. Tadeusz (zm. 1784), starosta solecki. Piotr (zm. 1786), starosta ulejnicki. Józef (zm. 1790), kanonik poznański 1756, gnieźnieński 1768, generalny prokurator kapituły gnieźnieńskiej 1770, biskup martyropolitański, biskup sufragan gnieźnieński 1785, prezydent Trybunału koronnego 1777 i 1782. Rajmund (zm. 1794), susceptant grodzki krakowski, konfederat barski, odznaczył się oddaniem zamku krakowskiego konfederatom 1772; zm. w Krakowie. Franciszek (zm. 1834), miecznik koronny galicyjski 1830.
Zob. część opracowania (pokolenie X) w serwisie Genealogia okiem.
Genealogia

(osób: 289)

• EMILIA Korytowska (ok. 1820-1871), c. Józefa i 1ż. Katarzyny Pytlewskiej; bezdzietna; 1m. Antoni Trzebiński (ok. 1810-ok. 1860); 2m. (p. 1867) Władysław Pągowski h. Pobóg (1821-1913), s. Jana Nepomucena i Julianny Drwęskiej, dziedzic Chabska.

• JULIUSZ Leopold z Korytowa hr. Korytowski (1844-1916), s. Erazma i Malwiny Starzeńskiej, c. k. szambelan austriacki 21 III 1887, poseł na sejmy galicyjskie; członek rady nadzorczej tow. wzajemnych ubezpieczeń w Krakowie 1876, delegat galic. tow. kredytowego ziemskiego 1868-1870, prezes rady pow. tarnopolskiej, kawaler maltański 9 XII 1879, komandor papieskiego orderu św. Grzegorza 1891, fundator kościoła w Płotyczy 1868; właściciel dóbr Petlikowce w pow. buczackim, Płotycza, Biała, Krąglag, Czernichów, Czystyłów i Iwaczów Dolny i Górny, Jankowce i Małaszowce w pow. tarnopolskim; otrzymał dziedziczny tytuł hrabiowski austriacki V 1893; ż. (1865) Wanda Młocka h. Prawdzic (ok. 1845-1909), c. Franciszka i Sabiny Dziokowskiej h. Trąby, właścicielka dóbr Petlikowce, Bielawińce i Kurdwanówka w pow. buczackim; dzieci: Władysław, Kazimierz, Felicjan.

Źródła: Bon. t.11/211-217; Bork. Rocz. t.1/492-494, t.2/520-523; Bork. Gen. 290-294; Dw. Teki; Nies.