Kobierzycki

Kobierzycki h. Korab, wyszli ze wsi Kobierzycko Wielkie i Małe w ziemi sieradzkiej, parafia Wróblewo. 

Ich protoplastą ma być Mirosław z Abramowic, burgrabia grodzki sieradzki w 1429 r., który ożeniwszy się z Kobierzycką herbu Pomian, sam od dóbr z jej posagu zaczął się pisać Kobierzyckim. Jednak ten Mirosław, przy wywodach szlachectwa w Sieradzu, podaje swój ród i herb Czelechy, to jest ostrzew z krzyżem, zapewne odmiana Nieczui (Łag.). 

Z nich, dziedzice na Smaszkowie w XVI wieku, zwani byli czasem Smaszkowskimi. Kobierzyccy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim przed 1850.

Genealogia
(osób: 91)

• MICHAŁ Wiktor Kobierzycki (5 IX 1826-1882), s. Łukasza i Faustyny Wężyk, radca Towarzystwa Kredytowego, dziedzic dóbr Pyszków, Lipno w pow. sieradzkim; ur. Dąbrowa w pow. sieradzkim, zm. Wrocław (Nejm.); ż. (1857) Helena Wężyk z Osin (1839-1908), c. Juliana Nestora i Józefy Kowalskiej; dzieci: Józef, Faustyna, Wanda, Antonina, Stanisława, Anna, Władysław, Zygmunt, Łukasz, Stefan.

• RÓŻA Kobierzycka (ok. 1818-po 1840), c. Józefa i Józefy Wężyk; ur. prawd. Mojaczewice w ziemi sieradzkiej, par. Burzenin (Nejm.; MK Burzenin); m. (ok. 1840) Bogumił Ludwik Jacek Lenartowicz (ok. 1810-po 1840), s. Ludwika z Czastar i Teodozji Kobierzyckiej.

Źródła: Bon. t. 10/218-223; Dw. Teki; Nejm.; Nies.; Urus.

Kobierzycki h. Nałęcz, niegdyś nazywani Wołorykami, swoje nowe nazwisko wzięli podobnie jak pozostali Kobierzyccy od wsi Kobierzycko (Małe) w powiecie sieradzkim, parafia Wróblewo. 

Wyszli z Brunowa in. Bronowa w pow. szadkowskim i z Korzenicy. Protoplastą rodu jest Bartosz z Brunowa, zwany Wołoryk, który w 1471 r. ma sprawę z Dorotą z Brunowa, żoną Jakuba z Wielkich Bogucic (AGZ Sieradz). Zapewne wnuk jego, Jan Wołorykowicz v. Wołoryczek, syn Mikołaja, piszący się z Korzenicy i Gawrzyjałowa, dziedzic części Małego Kobierzycka, przyjął na stałe nazwisko Kobierzycki. 

Kobierzyccy są jednego pochodzenia z Szadokierskimi v. Sadokierskimi z Szadokrzyc.
Genealogia
(osób: 46)

• ADAM Kobierzycki (ok. 1760-13 XI 1838), s. Jana i Teodozji Nowosielskiej, ziemianin, sędzia pokoju powiatu wieluńskiego; dziedzic dóbr Skrzydłów w pow. wieluńskim; ur. Żytniówka (Nejm.); ż. (p. 1796) Bogumiła Czaplicka (ok. 1770-po 1796); dzieci: Walenty.

• IZABELA Kobierzycka (ok. 1750-po 1785), c. Wojciecha i Konstancji Sucheckiej; m. (p. 1785) Walenty z Rokszyc Pągowski h. Pobóg (ok. 1750-po 1791); kwitował w r. 1791 macochę swej żony, Faustynę z Wolskich Kobierzycką, 2v. Wolską, z sumy 12.076 zł (Dw. Teki; AGZ Kalisz). 

Źródła: Bon. t. 10/223-225; Dw. Teki; Nejm.; Urus.

Kobierzycki h. Pomian, w woj. sieradzkim i w Prusach Zachodnich; z nich 1 wojewoda i 1 kasztelan 1630—1665. 

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.