Galiński

Galiński h. Rawicz vel Galimski, Galeński, szeroko rozrodzona rodzina mazowiecka, gałąź senatorskiego domu dziedziców Żelazny, tak jak oni pisali się na początku XVI wieku z Żelazny w ziemi rawskiej. Nazwisko swoje — po raz pierwszy notowane w 1396 roku — utworzyli od dóbr dziedzicznych Galiny i Galinki k/ Grzymkowic w pow. rawskim, parafia Biała, gdzie dziedziczyli jeszcze w XIX stuleciu. Swoje części posiadała tam również drobna szlachta herbu Półkozic i Trzaska. Już w XV i XVI wieku było wielu dziedziców na Galinach, dla rozróżnienia używających przydomków — Ząb, Zębowicz, Kania, Kuna itd. Już w XVI stuleciu Galińscy rozdzielili się na kilka gałęzi, z których jedna pozostała na Mazowszu, a pozostałe osiedliły się na Rusi Czerwonej, na Litwie — głównie w pow. orszańskim, gdzie doszli do najwyższych urzędów ziemskich, oraz w Wielkopolsce. Pisano ich w aktach Galiński, czasem jednak Galimski. Niektórzy członkowie gałęzi litewskiej przeszli na kalwinizm. Galińscy z gub. kowieńskiej wylegitymowali się ze szlachectwa w 1850 i 1882 z herbem Rawicz, inni — w gub. mińskiej z herbem Dołęga, w gub. wileńskiej z herbem Łabędź. Niektóre linie tej rodziny ulegały znacznej pauperyzacji i traciły szlachectwo. Do nich należały zapewne osoby nobilitowane w 1578 (z herbem Korybut) oraz 1837.
Genealogia
(osób: 214)

• JAN Galiński (ok. 1810-po 1850), s. Józefa i Rozalii Radomskiej, administrator części dóbr fundacyjnych hr. Skarbka; 1ż. Teresa Koniszewska h. Prawdzic (ok. 1810-ok. 1840); dzieci: Michał; 2ż. Maria Karasiewicz (ok. 1820-po 1850); dzieci: Józef, Władysław, Balbina, Kazimierz, Leon.

• KRYSTYNA Galińska v. Galimska (X 1688-po 1720), c. Krzysztofa i Katarzyny Mikołajewskiej; chrz. 7 X 1688 w Lubeczu, parafia ewangelicko-reformowana w Kojdanowie (ME Kojdanów); m. (1718) Andrzej Wilamowicz (ok. 1680-po 1720).

Źródła: Bon. t.5/350-352; Bork. Rocz. t.2/465; Kon.; Nies. t.4/62-63; Urus. t.4/82.