Łącki

Łącki h. Jelita, vel Saryusz-Łącki, rodzina sieradzka, wyszła ze wsi Łąki (Łąki albo Łęki Szlacheckie) w powiecie piotrkowskim. Pisali się z czasem z Nadola w powiecie opoczyńskim.

Dziwisz z Łąk w latach 1410-1413, a Piotr z Łąk, podłowczy sieradzki w 1451, wspomniani w aktach piotrkowskich. W różnym czasie byli ponadto właścicielami dóbr Gawrony, Tworowice i Tworowiczki, Nadole i Daleszewice, Stoki, części wsi Popławy, Mikułowice, Mroczków, Stanowiska, Góry Suche i Mokre, Pilczyca, Ruda, głównie w pow. opoczyńskim. Z nich: 1 kasztelan 1768 — 1784.
Genealogia
(osób: 62)

• ADAM Dezydery Saryusz Łącki z Nadola (1720-29 VII 1784), s. Józefa i Apolonii Małachowskiej, kasztelan sandomierski, generał lejtnant wojsk koronnych, poseł na sejm; podpułkownik wojsk koronnych, cześnik 1754, podstoli 1757, deputat na Trybunał koronny, stolnik 1764, chorąży opoczyński 1765, kasztelan czechowski in. czchowski 1768, kasztelan sandomierski 1774, konsyliarz Rady Nieustającej 1776-1780, generał lejtnant wojsk koronnych 1777; stronnik Stanisława Augusta, walczył przeciwko konfederatom barskim; 1772 delegowany do układów z zaborcami; kawaler Orderu Świętego Stanisława 1776, odznaczony Orderem Orła Białego 1778; dziedzic dóbr Siekluki i Okrąglica, a następnie część Miedzierzy, Radoni i Świeciechowa, które nabył w 1767 od Szczawińskich; zm. Warszawa (Bon.; H. Kosk, Generalicja polska, t. I, Pruszków 1998); 1ż. Franciszka Radziątkowska (ok. 1730-1763); dzieci: Anna; 2ż. (ok. 1760) Antonina Ursyn-Pruszyńska h. Rawicz (ok. 1740-1799); dzieci: Józef.

• MICHALINA z Łąki Łącka (ok. 1800-po 1826), c. Antoniego i 2ż. Brygidy Wieszczyckiej; m. (p. 1826) Kalikst Pac-Pomarnacki h. Gozdawa (1798-1852), s. Ludwika i Antoniny NN.; dzieci: Stanisław Pac-Pomarnacki (1826-1888).

Źródła: Bon. t.15/258-263; Dw. Teki; Kos. t.1; Nies.; Urus.

 

Łącki h. Korzbok (in. Korzbog, Korczbok) vel Korzbok-Łącki, stara rodzina wielkopolska, będąca gałęzią śląskich baronów Kurtzbach (Kurcbok, Korzbok), dziedziców na Miliczu (Militsch) na Śląsku. Pisali się z Posadowa w Wielkopolsce, wyszli ze wsi Wielkie i Małe Łąki (Łęki) w powiecie kościańskim, które posiadali w 1469 r. Są jednego pochodzenia m. in. z Rybieńskimi ze wsi Rybno w woj. gnieźnieńskim, Strykowskimi i Zawadzkimi herbu Korzbok, a także z dziedzicami Kamieńca w pow. kościańskim. Jedna linia otrzymała od króla Augusta II tytuł hrabiowski polsko-saski w 1726, a od Augusta III w 1744, aczkolwiek tytuły te nie zostały im potwierdzone w Rzeczypospolitej. Następnie otrzymali tytuł hrabiowski w Prusach na zasadzie pierworództwa i posiadania dóbr Posadowo w kwietniu 1893. Z nich: 3 senatorów, w tym 2 kasztelanów 1564 — 1726.
Genealogia
(osób: 47)

• MARIA Łącka (1855-1936), c. Władysława i Antoniny Skórzewskiej; ur. Posadowo, wg Borkowskiego 19 I 1858 (Bork.); m. (7 VI 1879 Lwówek) Alfred Piotr hr. Mycielski h. Dołęga (1849-1918), s. Teodora i 2ż. Ludwiki Bisping, ziemianin, pozasłużbowy podporucznik gwardii wojsk pruskich; właściciel dóbr Siedmiorogowo i Zimnawoda w W. Ks. Poznańskim; ur. prawd. Chociszewice.

• WŁADYSŁAW Anastazy Józef Tomasz hr. Łącki (1821-1908), s. Antoniego i Nimfy Sczanieckiej, ziemianin, ordynat posadowski (Posadowo) od 1890, ordynat lwowski (Lwówek w pow. bukowskim) od 1892, działacz polityczny, powstaniec 1846, 1848, 1863, poseł na sejm pruski; właściciel m. in. Posadowa i Chraplewa w Wielkopolsce; otrzymał tytuł hrabiowski pruski na zasadzie primogenitury w kwietniu 1893 (Bork.; PSB; PTPN); ż. (1 VI 1851 Posadowo) Antonina hr. Skórzewska h. Drogosław (4 II 1833-1905), c. Heliodora na Próchnowie, Zbyszewicach i Zaniemyślu, królewskiego szambelana pruskiego, posła i wicemarszałka sejmu poznańskiego, majora adiutanta polowego wojsk polskich, kawalera krzyża Virtuti Militari, i Emilii Goetzendorf-Grabowskiej h. Zbiświcz; ur. Poznań, wg Borkowskiego 4 II 1832 (Bork.); dzieci: Stefan, Maria, Izabela, Ofelia, Mieczysław, Helena, Irena, Stanisław, Antonina.

Źródła: Bon. t.15/263-266; Bork. Rocz. t.1/509-510, t.2/550-551; Bork. Gen. 356-359; Dw. Teki; Kos. t.1/438-445, t.2/334-335, t.3/229-230; Nies.; Urus.; Żych. t.1/154-157.

 

Łącki h. Pilawa (odm.), pisali się z Łęk. Według Bonieckiego, wzięli nazwisko od jednej z licznych wsi Łąki w woj. krakowskim, gdzie było gniazdo Pilawitów, o ile nie zamienili przez nieświadomość Prusa na Pilawę, bo wylegitymowali swe pochodzenie od Antoniego, syna Franciszka, który sprzedał 1749 r. Wierzbinek i Zakrzewko w brzeskim, Rybińskiemu, a wtedy wyszliby ze wsi Łąkie, w brzeskim. Byli w 1788 r. właścicielami dóbr Kochów, Kochówek, Maciejowszczyzna i Zagórszczyzna, pow. Sandomierz. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 21)

• KATARZYNA Łącka (1819-po 1838), c. Jana i Rozalii Dąbrowskiej; jej bracia wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1839 r. z herbem Pilawa (Bon.); ur. Janików, parafia Skrzyńsko, obecnie pow. Przysucha, woj. mazowieckie; ona to zapewne chrz. 1819 jako Sabina Katarzyna Teresa (MK Skrzyńsko); m. (22 VI 1838 Skrzyńsko) Karol Sobczyński (ok. 1810-po 1838), s. Grzegorza i Marianny Piwarskiej; ślub w parafii Skrzyńsko, miejscowość: Wistka (MK Skrzyńsko); dzieci: Marianna Sobczyńska (ur. 11 I 1838 Wistka par. Skrzyńsko).

• KONSTANTY Łącki (ok. 1826-po 1862), s. Antoniego i Elżbiety Zawadzkiej, podpisarz sądu okręgu rawskiego 1856; zamieszkały Rawa Mazowiecka, obecnie woj. łódzkie 1857, Grójec, obecnie woj. mazowieckie 1862; jego brat wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1851 r. z herbem Pilawa (Bon.); ż. (1854 Rawa Mazowiecka) Julia Rasinowska (24 XI 1833-po 1862), c. Walentego i 1ż. Magdaleny Gadomskiej; zamieszkała Rawa Mazowiecka, chrz. 22 XI 1835 (MK Łęczyca); ślub w parafii Rawa Mazowiecka, obecnie woj. łódzkie (MK Rawa Maz.); dzieci: Teodozja, Kazimierz, Seweryna.

Źródła: Bon. t.15/268; Szl. Król.

 

Łącki h. Roch II (in. Pierzchała, Kolumna), w Wielkopolsce; z nich 1 kasztelan 1563 — 1573.

Źródła: A.A. Kosiński, Przewodnik heraldyczny, T.1.