Nowosielecki

Nałęcz odm.

  Jelita

Nowosielecki h. własnego (in. Nałęcz odm.) v. Czeczel Nowosielecki, Nowosielicki, Nowowselicki, czasem błędnie Nowosielski, stara rodzina bojarów litewsko-ruskich na Wołyniu i Rusi i Czerwonej, pochodząca podobno od Czeczelów Sudymuntowiczów, stąd używająca przydomku Czeczel. Nazwisko wzięli od dóbr Nowosiółka, a według innych źródeł od wsi Nowosielce (Bon.) na Wołyniu, zapewne w pow. krzemienieckim. Często myleni z Nowosielskimi herbu Sas. Według Bonieckiego, Nowosieleccy, podobnie jak Czeczelowie Sudymuntowicze – byli herbu Jelita. W XIX wieku Nowosieleccy byli posiadaczami m. in. dóbr Nowosielce Kosickie, Grąziowa, Wojtkowa i Bachów w pow. dobromilskim i birczańskim. Z nich Jerzy, starosta kasztyński, fundator kościoła w Nowosielcach w powiecie dobromilskim 1743 (Bork.).
Herb — w polu czerwonym (według Uruskiego: niebieskim) – pod półstrzałkiem, żeleźcem do góry – chusta srebrna związana w koło, końcami złożonymi na dół, jeden na drugim. Nad hełmem w koronie pięć piór strusich (Ostr.).
Genealogia
(osób: 80)

• JAN Czeczel Nowosielecki (ok. 1680-po 1738), s. Baltazara (Balcera) i Magdaleny Korytkówny, chorąży buski; podczaszy żytomierski 1724, podstoli żytomierski, chorąży buski (Bracł. XV f. 1899); tenże Jan był zapewne starostą sinickim 1738; ż. Magdalena Górska (ok. 1690-po 1720); dzieci: Anna, Aleksander, Piotr.

• MICHALINA Czeczel Nowosielecka (23 IX 1857-po 1890), c. Zenona i Anieli Tyskiej; ur. Kniażyce, Galicja, zm. Kraków; m. (p. 1879 Kniażyce) Władysław Lisowski h. Lubicz (18 XII 1841-po 1905), doktor prawa, adwokat w Krakowie; ur. prawd. Nisko, ówczesna Galicja; dzieci: Ewelina (ur. 15 XII 1879), Zygmunt (ur. 13 XI 1880), Maria (ur. 29 VI 1882), Władysław (ur. 19 VII 1887) – Lisowscy.

Źródła: Bon. t.3/348-349; Bon. Pocz. 213; Bork. Rocz. t.2/593-594; Nies.; Ostr. t.1 nr 2303, t.2/234; Pap.; Piek. 234 tab. 4; Urus. t.12/196-197.