Niemira

Niemira h. Gozdawa, vel Niemiera, Niemirowicz, na Litwie, Wołyniu i Podlasiu, rodzina stara i w XVII stuleciu zamożna.
Niemira, dworzanin Konstantego i Teodora Koriatowiczów, książąt podolskich, otrzymał od nich za zasługi wojenne w 1388 r. majątek Bakota na Podolu, inny zaś Niemira od w. ks. litewskiego Witolda dostał majątki na Wołyniu. Ojczystym herbem Niemirów ma być Gozdawa, jednak podczas unii w Horodle 1413 r. przyjęli za swój herb Jastrzębca i część z nich przy nim pozostała. Samo nazwisko wskazuje zresztą, że są pochodzenia polskiego, gdyż Niemira v. Niemiera, albo Niemierza, było imieniem przez Polaków często używanym. Jedna ich gałąź występuje pod nazwiskiem Nagóra vel Nagora, co również świadczy o polskim rodowodzie. Według Okolskiego przodkiem Niemirów jest Grzymała z Dąbska i Dar herbu Gozdawa, ziemianin z woj. płockiego. Większość naszych heraldyków za protoplastę tej rodziny uważa Niemirę z przydomkiem Grzymalczyk, z ruska Hrymalicz, starostę mielnickiego 1501, który za zasługi otrzymał 1503 r. wieś Hnojno w pow. mielnickim. Niemirowie byli posłami na sejm i elektorami 1632, 1648, 1674, 1733 r. z woj. podlaskiego, 1669, 1764 r. z ziemi drohickiej, 1697 r. z mielnickiej, 1669, 1674 r. z bielskiej. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 4 wojewodów i 1 kasztelan 1444 — 1660.
Genealogia
(osób: 29)

• FELIKS Marceli Niemira, Niemiera (ok. 1801-4 X 1865), s. Macieja i Kunegundy Kurzenieckiej, dziedzic części wsi Gorzew, parafia Wielenin, gmina Zelgoszcz, pow. Turek; razem z synami wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1859 r. z herbem Gozdawa (Urus.; Nejm.); 1ż. (1834 Wielenin) Julianna vel Julia Pawłowska (ok. 1810-21 IX 1851), c. Józefa i Katarzyny Żeromskiej; ślub w par. Wielenin, 1v. Pęcherzewska (MK Wielenin); dzieci: Krystyna, Józef, Władysław, Stanisław, Filipina; 2ż. (1853) Pelagia Chrzanowska (ok. 1810-po 1865), c. Kacpra i Marii Sulimierskiej; 1v. żona Konrada Zabłockiego.

• KRYSTYNA vel Anna Krystyna Niemira (1834-9 VIII 1864), c. Feliksa i 1ż. Julianny Pawłowskiej; ur. Gorzew, parafia Wielenin, gmina Zelgoszcz, pow. Turek, zm. Ładawy, par. Wielenin, lat 30 (MK Wielenin); m. Jan Szymon Wężyk (ok. 1830-po 1864), właściciel folwarku Ładawy in. Pągowo Ładawy, par. Wielenin.

Źródła: Bork. Sp. 276; Kos. t.1; Nejm.; Nies.; Okol.; Pap.; Szl. Król.; Urus. t.12/97-99; Żern. t.2/132.