Myszkowski

Myszkowski h. Jastrzębiec, starodawna i niegdyś magnacka rodzina małopolska. Pisali się z Mirowa w dawnym powiecie lelowskim parafia Niegowa, a gniazdem rodu jest wieś Myszków w tymże powiecie, parafia Żarki, gdzie dziedziczyli w latach 1435-1507.
Myszkowscy pisali się też z Przeciszowa in. Przyciszowa, względnie z Lelowa, tj. zamku w dawnym pow. miechowskim. Czasem zwali się także Przeciszowskimi i Porębskimi. Są jednego pochodzenia z Mieszkowskimi z ziemi łęczyckiej, Zakrzewskimi z Zakrzowa Kościelnego w ziemi radomskiej i Żegockimi z ziemi inowrocławskiej. Zygmunt Myszkowski, marszałek wielki koronny, otrzymał w 1598 r. od papieża Klemensa VIII tytuł margrabi na Mirowie i został przypuszczony do rodziny Gonzagów, książąt mantuańskich, a następnie przywiązał tytuł margrabiowski do założonej wspólnie z bratem wojewodą Piotrem, Ordynacji Pińczowskiej 1601 r. Ta margrabiowska linia Myszkowskich wygasła w 1727 r., a jej tytuł wraz z Ordynacją z pominięciem innych linii tej rodziny, przeszedł na spokrewnioną po kądzieli rodzinę hrabiowską Wielopolskich h. Starykoń. Myszkowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Z nich: 1 biskup, 4 wojewodów, 3 ministrów i 17 kasztelanów 1493 — 1727. 
Genealogia
(osób: 172)

• ANTONINA Myszkowska z Mirowa (ok. 1830-13 XI 1875), c. Daniela i 2ż. Ludwiki Morzkowskiej; razem z mężem i dziećmi mieszkała w rodzinnym majątku Irządze k/ Częstochowy; zm. Kraków (Nejm.); m. (30 XI 1851 Częstochowa) Adam Amilkar Kosiński h. Kosiński (1814-24 IV 1893), s. Jana i Marii Chocimowskiej (Chocianowskiej), powieściopisarz i heraldyk, autor Przewodnika Heraldycznego, 4 tomy, wyd. Kraków-Warszawa 1877-1885; wylegitymowany ze szlachectwa w Częstochowie 1857 r.; ok. 1877 r. przeniósł się do Warszawy; ur. Chlewo, woj. mazowieckie, zm. Warszawa (PSB); ślub w kaplicy Matki Boskiej, świadkowie: Józef Morzkowski, lat 52 i Franciszek Paciorkowski, lat 25 (MK Częstochowa); dzieci: Adam, Leon – Kosińscy. 

• DANIEL Myszkowski (1786-9 IX 1850), s. Augustyna i Marianny Tomickiej, urzędnik, komisarz wojewódzki wieluński; radca powiatowy wieluński 7 IX 1808, podprefekt wieluński 1813; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1837 r. z herbem Jastrzębiec; dziedzic dóbr Irządze, obecnie pow. Zawiercie, woj. śląskie; ur. Lututów, gmina Lututów, pow. Wieruszów, obecnie woj. łódzkie, zm. Warszawa, poch. Stare Powązki, katakumby (Urus.; Sęcz.; Nejm.; MK Warszawa: św. Krzyż); 1ż. (25 II 1811 Praszka) Zuzanna Józefa Tekla Lasocka h. Dołęga (1788-15 XI 1811), c. Stanisława Kostki i Agnieszki Bogatko h. Pomian; ur. Mokrsko, zm. po porodzie dziecka; ślub w parafii Praszka, w ziemi wieluńskiej, obecnie pow. Olesno, woj. opolskie; dzieci: Julian; 2ż. (ok. 1821) Ludwika Morzkowska h. Ślepowron (1805-20 IX 1875), c. Ignacego Piotra i Anny Męcińskiej; zm. Warszawa; dzieci: Adam, Antonina, Feliks. 

Źródła: Bon.; Dw. Gen.; Dw. Teki; Kos. t.1; Krzep. Młp.; Nejm.; Nies.; Urus. t.11/371-379; Żych. t.1/179; Genealogia rodziny Myszkowskich h. Jastrzębiec: Myszkowscy online.