Jaworski h. Jelita,
vel Saryusz-Jaworski, przydomku Saryusz, z Jawory w ziemi przemyskiej,
tej samej co i Jaworscy Sasowie (Bon.).
Wojciech i Jan, dziedzice części Turki i Jawory, przenieśli się w połowie XVI wieku w sieradzkie, gdzie nabyli Lutosławice. Z tych braci, Jan był dziedzicem części Lutosławic, Szyszek i Luboni (Gr. Piotrk.). Jaworscy herbu Jelita udowodnili swoje pochodzenie szlacheckie w Galicji, w sądach ziemskich czchowskim i bieckim, oraz grodzkim oświęcimskim 1782 r. Z nich: Józef, skarbnik bracławski, 1716 r. dziedzic zamku Jeżów, Moronia, Koczanki, Wilczysk, części Wojnarowej i Bobowy z przyległościami.
Genealogia
(osób: 40)
• IGNACY Józef Saryusz-Jelita-Jaworski (1 II 1854-po 1890), s. Józefa i Anieli Zarzyckiej, c. k. urzędnik austriackich kolei państwowych; zamieszkały Przemyśl ok. 1880, Kraków 1890; ur. Wiedeń (Bon.; Urus.; Sp. Krak. 1890; MK Wiedeń: St. Margarethen); ż. Stanisława Seweryna Górska h. Nałęcz (7 XI 1851-po 1890), c. Jana i Emilii Cybulskiej; ur. Stojanice; dzieci: Józef, Jan.
• TEODORA Jaworska (ok. 1820-po 1850), c. Juliana i 1ż. Tekli Jagniątkowskiej (Bon.); m. (1844 Korytnica) Ignacy Adolf Zabielski, Zabilski (ok. 1810-po 1850); ślub w parafii Korytnica, obecnie gmina Korytnica, pow. Węgrów, woj. mazowieckie (MK Korytnica).
Źródła: Bon. t. 8/347-349; Urus. t. 6/34.
Jaworski h. Kościesza,
w woj. sandomierskim i na Mazowszu, skąd przenieśli się na Litwę.
Pisali się z Jaworza, wyszli więc prawdopodobnie ze wsi tej nazwy,
położonej w dawnym powiecie pilzneńskim (Bon.).
Obecnie są to dwie wsie, Jaworze Dolne i J. Górne, w gminie Pilzno, powiat Dębica, woj. podkarpackie. Wawrzyniec, Wacław i Paszko, bracia, byli dziedzicami na Jaworzu 1409 r. Andrzej z Jaworza, komornik graniczny sandomierski 1426. Mikołaj Jaworski z Jaworza, nazwany 1478 r. podsędkiem grodzkim sanockim, jest 1481 r. asesorem sądowym w Sanoku.
Jaworscy herbu
Kościesza podpisali elekcje z woj. sandomierskim 1648, 1669 r., z woj.
lubelskim i ziemią wieluńską 1669 r., z woj. płockim, ziemią
dobrzyńską, warszawską i woj. krakowskim 1697 r. Zostali wylegitymowani
ze szlachectwa w Królestwie Kongresowym w latach 1836-1862.
•
MAGDALENA Marta Benigna Jaworska (1838-1882), c. Gabriela i 2ż.
Katarzyny Wyszomirskiej (Wyszomierskiej); ur. Kuligów, parafia Dąbrówka,
obecnie gmina Dąbrówka, pow. Wołomin, woj. mazowieckie, chrz. 1838, zm.
Dąbrowa, parafia Kołbiel, pow. Otwock, lat 43
(MK Dąbrówka, Kołbiel); 1m. NI. Kuligowski (ok. 1830-p. 1876); 2m.
(1876 Kołbiel) Teodor Czarnowski (ok. 1830-po 1882), s. Antoniego i
Julianny Zdziechowskiej, właściciel dóbr we wsi Dąbrowa, parafia
Kołbiel; ślub w parafii Kołbiel, pow. Otwock, miejscowości: Kołbiel,
Sępochów (MK Kołbiel).
•
WIKTOR Jaworski (1831-po 1898), s. Gabriela i 1ż. Eleonory
Wyszomirskiej (Wyszomierskiej), prawd. właściciel dóbr we wsi Kuligów,
parafia Dąbrówka, obecnie gmina Dąbrówka, pow. Wołomin, woj.
mazowieckie; zamieszkały Borzęcin 1874, obecnie pow. Warszawa Zachodnia
(MK Borzęcin); jego brat został wylegitymowany ze szlachectwa w
Królestwie Polskim 1855 r. z herbem Kościesza (Urus.; Szl. Król.); ur.
Rybienko, parafia i powiat Wyszków, woj. mazowieckie, chrz. parafia
Dąbrówka 1831 (MK Wyszków, Dąbrówka); 1ż. (1853 Dąbrówka) Aleksandra
Wypyska (ok. 1835-1892), c. Adama i Teofili Grabowieckiej; zm. Kuligów,
parafia Dąbrówka, lat 57; ślub w parafii Dąbrówka, pow. Wołomin (MK
Dąbrówka); dzieci: Julianna, Marianna, Józefa, Wincenty; 2ż. (1895
Dąbrówka) Marianna Zachaj (ok. 1850-po 1898), c. Józefa i Anny Kokosza;
ślub w parafii Dąbrówka, pow. Wołomin, miejscowość: Kuligów (MK
Dąbrówka); dzieci: Stefania, Michalina.
Źródła: Bon. t.8/349-351; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.6/34-35.
Jaworski h. Sas,
rodzina pochodzenia wołoskiego na Rusi Czerwonej, licznie rozrodzona,
pisała się z Jawory i Turki w ziemi przemyskiej. Wańcza, Wołoszyn i
synowie jego, otrzymali 1431 r. od Władysława Jagiełły pustkowie nad
rzeką Stryjem położone, Turka nazwane. Nadanie to potwierdzili ich potomkom - Władysław
Warneńczyk 1444 r., Zygmunt I w 1519 r., wreszcie
Zygmunt August 1550 r. Na pustkowiu tym, oprócz Turki, powstały także
wsie Ilnik i Jawora, od nich to wzięły nazwiska rody Tureckich, Ilnickich i
Jaworskich, wspólnie się od owego Wańczy wywodzących. Celem
rozróżnienia się między sobą, przybierali Jaworscy najrozmaitsze
przydomki, m. in. Balowicz, Bobronicz, Cybowicz, Czerwakowicz,
Czerwakowicz-Chuda, Dubik, Fajewicz, Gołdycz, Gołdycz-Leniewicz i
Gołdycz-Worończak, Horoszkiewicz, Ihnatowicz v. Ihna- ciewicz,
Jusypowicz v. Osypowicz, Kosaczewicz, Liskowicz v. Łyskowicz, Martycz,
Mirejowicz v. Miryowicz, Ostrasiewicz v. Ostraszewicz, Perkowicz v.
Pyrkiewicz, Petraszewicz v. Pietrasiewicz, Piskiewicz v. Piszkowicz,
Romanowicz, Szustejowicz i Zubowicz. W czasach porozbiorowych w samej
Galicji wschodniej legitymowało się 419 osób. Wielu z nich nie miało
dokładnej świadomości swego pochodzenia, skoro jedni legitymowali się ze
szlachectwa z h. Sas, a bliscy ich krewni, tego samego przydomku, nawet
rodzono-stryjeczni, lecz w innej zamieszkali miejscowości, już herbu
nazwać nie umieli, lub dorywczo podawali inny (Bon.). Jaworscy byli
elektorami 1669 r. z ziemi przemyskiej, 1697 z woj. ruskiego. Zostali
wylegitymowani ze szlachectwa w sądach halickim, lwowskim 1782, w
Galicji zachodniej 1804, w Stanach galicyjskich 1832, w Królestwie
Polskim w latach 1836-1862, na Podolu i Wołyniu 1842-1892. Z nich:
Józef, radca nadworny austriacki i Gabriel, otrzymali w r. 1779
baronowski, a w 1782 hrabiowski tytuł austriacki, z odmianą w herbie.
Genealogia
(osób: 89)
• JADWIGA Joanna Jaworska (ok. 1870-po 1913), c. Rudolfa i Jadwigi Kosińskiej; ur. Warszawa; m. (1913 Warszawa) Andrzej Szymański (ok. 1870-po 1913), s. Józefa i Michaliny Ozimińskiej; ślub w parafii św. Aleksandra (MK Warszawa: św. Aleksander).
• RUDOLF Wojciech Antoni Jaworski (22 IV 1832-po 1870), s. Jana Bartłomieja i Pelagii Ewy Kosińskiej, ziemianin, właściciel dóbr ziemskich we wsi Drozdówka (Drozdówko), ówczesna gubernia warszawska, prawd. parafia Siennica, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowieckie; służył w armii carskiej ok. 1855; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim ok. 1855 r. z herbem Sas; ur. Warszawa, chrz. 1832 (Urus.; Szl. Król.; MK Warszawa: św. Jan); ż. (22 V 1862 Warszawa) Jadwiga Kosińska (ok. 1835-po 1870), c. Teodora i Aleksandry Jasińskiej, dziedziców dóbr Żelków z przyległościami, parafia i gmina Skórzec, ówczesna gubernia lubelska, obecnie pow. Siedlce, woj. mazowieckie; ur. Żelków (MK Skórzec); ślub w parafii św. Krzyża (MK Warszawa: św. Krzyż); dzieci: Jadwiga, Bronisława.
Źródła: Bon. t.8/351-375; Kos. t.1; Szl. Król.; Urus. t.6/35-41; Wikipedia: 1.
Jaworscy z Lwowa
OdpowiedzUsuń