Kwaśniewski

Kwaśniewski h. Nałęcz v. Kwaśniowski, nie wiadomo skąd się wywodzą. W Hebarzu Bonieckiego, autor sugeruje, iż mogą być gałęzią małopolskiej rodziny Kwaśniewskich herbu Starykoń, którzy „bezwiednie” zmienili swój herb Starykoń na Nałęcz.
Z nich: Stanisław Aleksander (zm. 1750), pułkownik królewski 1709, miecznik stężycki 1737. – Roch Hieronim (zm. p. 1789), miecznik stężycki 1750-1760, następnie ksiądz katolicki, proboszcz w Skrzyńsku, scholastyk chełmski 1779, biskup sufragan chełmski ok. 1785. – Antoni (zm. p. 1783), generał major wojsk koronnych ok. 1775, komendant Zamościa.

• WALENTY Kwaśniewski (1750-9 XII 1813), s. Felicjana i Antoniny Sudrawskiej, oficer wojsk polskich, pułkownik kawalerii wojsk koronnych, następnie generał brygady wojsk Księstwa Warszawskiego, uczestnik wojny polsko-rosyjskiej 1792, insurekcji kościuszkowskiej 1794, kampanii napoleońskich, odznaczony krzyżem Virtuti Militari, mason; karierę wojskową rozpoczął 1770 r. w 4 wielkopolskiej brygadzie kawalerii narodowej; w 1772 kupił patent oficerski, od 1789 dowodził chorągwią w brygadzie kawalerii narodowej; jako porucznik kawalerii narodowej dostał się do niewoli rosyjskiej w czasie bitwy pod Murachwą in. Mórafą 1792 (Chrząsz. Pam.); w 1807 dowodził 4 pułkiem strzelców konnych podczas walk na Pomorzu; 1810 awansowany na generała brygady i komendanta wojskowego Poznania; od 1813 brał udział w działaniach wojsk napoleońskich w Saksonii, dowodząc 176 brygadą kawalerii dywizji gen. Sokolnickiego; w bitwie pod Lipskiem 18 X 1813 dokonał brawurowego rozbicia pułku huzarów węgierskich; członek czynny loży wolnomularskiej Français et Polonais Réunis; inne źródła podają, że urodził się 1752 r., zm. w wyniku wyczerpania i ran, lat 63 (PSB t.16/344; M. Spórna, Słownik najsłynniejszych wodzów i dowódców polskich, Kraków 2006); ż. (ok. 1790) Eufemia Potkańska h. Brochwicz (ok. 1770-po 1801), c. Aleksandra i Anny Szydłowskiej h. Lubicz; dzieci: Zenon.

Źródła: Bon. t.13/291-293; Sęcz.; Urus.

Kwaśniewski h. Pielesz, mają wywodzić się, według Uruskiego, od Kwaśniewskich herbu Nałęcz. Potomkowie Stanisława herbu Nałęcz, który w 1713 r. kupił majątek Chronówek, obecnie gmina Orońsko, powiat Szydłowiec, woj. mazowieckie, zostali wylegitymowani ze szlachectwa z herbem Pielesz w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Byli także Kwaśniccy herbu Pielesz. 

• WOJCIECH Bonawentura Jan Kalasanty Andrzej Kwaśniewski (ok. 1810-po 1853), s. Wojciecha i NN., lekarz w Radomiu; razem z synem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1853 r. z herbem Pielesz; według Uruskiego miał się wywodzić od Stanisława herbu Nałęcz, który w 1713 r. kupił majątek Chronówek, obecnie gmina Orońsko, powiat Szydłowiec, woj. mazowieckie  (Urus.; Bon.; Szl. Król.); ż. (1838 Warszawa) Maria Marianna Waleria Hołownia (ok. 1820-po 1850); ślub w parafii św. Andrzeja (MK Warszawa: św. Andrzej); dzieci: Henryk.

Źródła: Bon. t.13/293; Szl. Król.; Urus. t.8/249.