SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 19 marca 2017

Rzeczycki

Rzeczycki h. Janina, rodzina małopolska, pisząca się z Wielkiej Rzeczycy k/ Urzędowa w dawnym powiecie lubelskim. Pierwotnie nazywali się Wydżga (Wyczga, Wydźga), a od majątku Rzeczyca wzięli nazwisko Rzeczycki (Dług.). Z czasem, majątek ten uległ rozdrobnieniu na Rzeczycę Ziemiańską (siedziba parafii), Wyższą, Okrągłą, Długą itd. Posiadali też Rzeczyccy pobliską Słupię i Milanowy, a w późniejszym okresie Skrzyniec i Wierzchowiska. Przez szereg lat należały do nich starostwa – urzędowskie, rzeczyckie, samborskie i poturzyńskie. Jedna linia osiedliła się w ziemi łomżyńskiej, inne na Wołyniu i Rusi Czerwonej. Z nich: Mikołaj (zm. 1649), podkomorzy lubelski, dzielny wojownik, poległ w oblężeniu Zbaraża. – Łukasz, chorąży wołyński, deputat na Trybunał koronny 1734.
Rzeczyccy są zapewne jednego pochodzenia z Kaszowskimi h. Janina. Z tejże Rzeczycy mieli wyjść także Rzeczyccy h. Abdank (Wittyg).
 
Genealogia
(osób: 61)

• ANDRZEJ Rzeczycki (ok. 1540-1612), s. Jana i Elżbiety NN., podkomorzy lubelski, marszałek Trybunału koronnego; pisarz grodzki łukowski, instygator koronny 1585, pisarz ziemski łukowski, podkomorzy lubelski 1591, marszałek Trybunału koronnego 1592, starosta urzędowski 1605; dziedzic Rzeczycy i Słupi, nabył w 1603 Branwicę i Pilchowo (Nies.; Urus.); ż. Anna z Oporowa Oporowska h. Sulima (ok. 1550-po 1580); dzieci: Andrzej, Jerzy, Stanisław, Jan, Marek, Mikołaj.

• MARIA (Marianna) Rzeczycka (10 IV 1799-4 IX 1855), c. Józefa i Barbary Krasickiej, właścicielka dóbr Rachanie w Lubelskiem (Girtler, Pamiętniki); 1m. (1815) Franciszek Kicki h. Gozdawa (ok. 1790-ok. 1825); dzieci: Ernestyna Kicka (1820-1883), za Józefem hr. Starzeńskim h. Lis; 2m. (4 XI 1827) Edward hr. Fredro h. Bończa (4 III 1803-10 IV 1878), s. Jacka i Marianny Dembińskiej, kapitan wojsk polskich, członek Stanów galicyjskich od 1837, szambelan austriacki, ziemianin; gospodarzył w Królestwie Polskim jako właściciel wsi Rachanice (Rachowice) i Grodysławice; później zamieszkał we Lwowie (Szeptycka, Wspomnienia); dzieci: Edward, Zofia – hr. Fredrowie.

Źródła: Krzep. Mał.; M. Pol.; Nies.; Urus. t.15/365-366; Wittyg, Nieznana szlachta.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz