Kakowski

Kakowski h. Kościesza, szeroko rozrodzona rodzina mazowiecka, pisała się z Kaków. Jej gniazdem jest wieś Kaki w ziemi ciechanowskiej, w dawnym pow. przasnyskim, parafia Krzynowłoga Mała. Jan de Kaki syn Wawrzyńca nabył w 1495 od Jana księcia mazowieckiego 3 łany w
Starych Pieczyskach (Bon.). 
Z czasem, wieś Kaki uległa rozdrobieniu, a poszczególne jej części przybrały nazwy z przydomkami Kaki-Kormony, Ksyty, Mroczki, Nowiny, Witułdy i Żubły. Podobnie sami Kakowscy rozdzielili się na poszczególne linie, które rozróżniały się przezwiskami, jak np. Gratun, Żubeł, itd.
Jedna gałąź rodu osiedliła się na Litwie. Jej założycielem jest Mateusz Kakowski, stolnik ciechanowski, który w 1628 nabył dobra Szylwy w powiecie oszmiańskim, zaś jego potomkowie nabyli majątki ziemskie w województwie witebskim i tam się osiedlili (Herb. witeb.). Gałąź czerwonoruska znana była już Paprockiemu w 1586. Kakowscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa przed sądem ziemskim witebskim 1772 (Herb. witeb.), przed sądem ziemskim lwowskim 1782 (Pocz. szl. galic.), przed Heroldią Królestwa Polskiego 1840 (Spis szl.). 
Genealogia
(osób: 41)

 abp Aleksander Kakowski

(1862-1938)

• ALEKSANDER Kakowski (5 II 1862-30 XII 1938), s. Franciszka i Pauliny Ossowskiej, ksiądz, arcybiskup warszawski 1913, kardynał 1919, prymas Polski 1925, polityk, członek Rady Regencyjnej Królestwa Polskiego; studia rozpoczął na Akademii Duchownej w Petersburgu 1882, dokończył w uniwersytecie papieskim „Gregorianum” w Rzymie, profesor prawa kanonicznego i rektor Akademii Duchownej w Petersburgu; podczas I wojny światowej członek TRS i Rady Regencyjnej 1917-1918; ur. Dębiny in. Dembiny, zm. Warszawa, poch. Cm. Bródnowski (PSB t. 11 s. 426; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu; Wikipedia). 

• ANNA Kakowska (22 II 1795-po 1816), c. Walentego i Agnieszki Rudzińskiej; m. (14 II 1814 Przasnysz) Augustyn Dembiński (1784-1856); dzieci: Karolina Dembińska (1816-1895).

Źródła: Bon. t.9/144-146; Nies.; Urus.; Wikipedia.