Dębski

Dębski h. Prawdzic vel Dembski, rodzina małopolska, wymieniona przez Paprockiego w 1584. Jej rodzinnym gniazdem była wieś Dębska Wola w woj. krakowskim. W połowie XVI wieku przenieśli się w Płockie, gdzie nabywszy dobra ziemskie, założyli osadę Dębsk. Pierwszym znanym Dębskim w woj. płockim jest Paweł, poborca generalny woj. płockiego 1550, dziedzic na Dębsku w dawnej ziemi zawkrzeńskiej, dzisiaj pow. mławskim. Dębscy byli właścicielami m. in. dóbr Bolewo i Sławogóra w pow. mławskim, Humięcin i Marchwat w ziemi ciechanowskiej, Opatowiec w ziemi bielskiej.

• APOLINARY Dębski (1799-31 XII 1877), s. Feliksa i NI. Trzcińskiej, leśnik, urzędnik, ziemianin; początkowo nadleśny leśnictwa rządowego Augustów, później inspektor objazdowy wszystkich leśnictw rządowych w gubernii augustowskiej; mieszkał w Białobrzegach k/ Augustowa; po śmierci żony nabył w 1849 dobra Przybojewo w dawnej ziemi wyszogrodzkiej; ż. Róża Haberman (ok. 1800-p. 1849), c. sędziego pokoju powiatu mariampolskiego; dzieci: Bronisław, Mieczysław, Wacław, Władysława, Walentyna.

Źródła: Nies.; Żych. t.2/64-74.