Kamodziński

Kamodziński h. Grzymała v. Kamodzieński, Komodziński, Komudziński, Komodzieński, pierwotnie Kamodziejski, rodzina małopolska, wyszła ze wsi Kamodzienice, zwanej wcześniej Kamodzieicami, w dawnym powiecie wiślickim, parafia Stopnica. Dziedziczyli tam w latach 1497-1579. Stanisława, Macieja i Stanisława Kokoszkę, dziedziców Kamodzieic (następnie Kamodzienic), w pow. wiślickim 1579, wymieniają Księgi poborowe (Paw.). Wojciech Grzymała z Kamodziniec Kamodziński, komornik graniczny pilznieński 1686. Michał Grzymała Komodziński, wojski nowokorczyński, żonaty był 1713 z Zuzanną Oborską, 1v. Chotecką. Sprzedała ona w tym roku Żeliszew synowi Józefowi Choteckiemu (AGZ Czersk). Niektórzy z Kamodzińskich herbu Grzymała wylegitymowali się ze szlachectwa w 1782 w ziemstwie lwowskim, lecz z herbem Bończa.
Genealogia
(osób: 55)

• FRANCISZKA Kamodzińska (ok. 1740-po 1770), c. Antoniego i 2ż. Teresy Siekierzyńskiej; 1m. Jan Lew Buchowiecki (ok. 1730-ok. 1770), stolnik miński; 2m. Michał Łosiewicz (ok. 1740-po 1770), wiceregent grodzki horodelski.

• SZCZĘSNY Komodziński (ok. 1800-po 1847), s. Józefa i NN.; razem z synami wylegitymował się ze szlachectwa w gubernii podolskiej 1847 (Bon.); ż. NN. (ok. 1810-po 1840); dzieci: Cyprian, Zenon. 

Źródła: Bon. IX 217-218; Krzep. Młp.; Nies.