Kamocki

Kamocki h. Jelita, vel Saryusz-Kamocki, rodzina sieradzka, z Kamocina w powiecie piotrkowskim. 

Na Kamocinie Dużym, Kamocinie Małym i Woli Kamockiej dziedziczyli oprócz nich także Kamoccy h. Prus II in. Wilcze kosy (Bon.).

Kamoccy herbu Jelita wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w pierwszej połowie XIX wieku. Byli właścicielami m. in. dóbr Węgrzynowice, Dłutowo, Czarnocin i Trzepnica w ziemi radomskiej. 

Z nich: Wojciech, miecznik bielski ok. 1760. Antoni, deputat na Trybunał koronny 1784, skarbnik bielski 1785, następnie podstoli 1793.

Genealogia
(osób: 47)
 

• LUDWIKA Apolonia Marianna Kamocka (1818-po 1843), c. Feliksa i Apolonii Skórzewskiej; m. Adam Seweryn Pstrokoński h. Paparona (1802-po 1843); dzieci: Zofia Pstrokońska (1843-1867), żona Józefa Wiktora Kamockiego h. Jelita.

 

Walenty Kamocki

(1858-1923) 

 

• WALENTY Hieronim Julian Kamocki (30 IX 1858-20 VI 1923), s. Mariana Feliksa i Marii Moniki Łapińskiej, lekarz medycyny, okulista; studiował medycynę na Uniwer­sytecie Warszawskim 1876-1881, następnie na uniwersytecie w Wiedniu; po studiach odbył praktykę okulistyczną w prywatnych poli­klini­kach oftalmologicznych w Berlinie, Paryżu i Heidelbergu; w 1882 został zatrudniony w Uniwersytecie Warszawskim jako asystent w katedrze fizjologii, gdzie pracował do 1886; w latach 1881-1923 pracował w Instytucie Oftalmicznym w Warszawie, początkowo jako asystent, później jako ordynator Oddziału Męskiego 1884-1921, ordynator Oddziału Kobiecego 1921-1923, a w latach 1913-1923 jako lekarz naczelny; pionier badań nad zmianami cukrzycowymi w tęczówce, zajmował się także leczeniem chorób jagodówki, spojówki oraz leczeniem jaskry; w 1886 przeprowadził pierwsze w Polsce badania nad zwyrodnieniem szklistym w spojówkach; do okulistyki polskiej wprowadził operację przetokową twardówki według Elliota (1907) i metodę domię­śniowego podawania preparatu mlekowego Vistostanu w ciężkich zapaleniach tęczówki; członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1908; odznaczony krzyżem komandorskim Orderu Polonia Restituta oraz krzyżem Legii Honorowej; członek Komitetu Narodowego Polskiego 1914-1917; ur. Suchy Kierz, osada leśna w gminie Lubochnia k/ Rawy Mazowieckiej, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, gr. rodz. (PSB 11 s. 589; Wikipedia); ż. (p. 1889) Seweryna Józefa Maria Wołowska (1869-1949); dzieci: trzy córki, m. in. Wanda (1892-1956).

 
Źródła: Bon. t. 9/214-217; Nies.; Urus.; Wikipedia.