Olszyński

Olszyński h. Pniejnia, rodzina mazowiecka, gałąź domu Karwowskich, pisała się z Olszyny w ziemi wiskiej. Krystyn Karwowski herbu Pniejnia, dziedzic dóbr Grądy w ziemi łomżyńskiej 1469, pisał się od tych dóbr Grądzkim; zaślubił Katarzynę Szorc herbu Mora, dziedziczkę dóbr Olszyny, z której jego synowie – jedni zostali przy nazwisku Karwowski, inni od dóbr Grądy pisali się Grądzkimi, a Piotr w 1512 odziedziczywszy majątek Olszyny, od niego wziął nazwisko Olszyński. Olszyńscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Herb — w polu czerwonym dwie łapy czarne niedźwiedzie, trzymają jabłko lub kłębek biały, przeszyty strzałą od dołu ku górze tak, że pióropusz strzały znajduje się pod, a żeleźce nad kłębkiem; na hełmie w koronie skrzydło czarne orle bokiem w prawo.
Genealogia
(osób: 82)

• JUSTYNA Olszyńska (ok. 1760-po 1790), c. Marcina i Marianny Pawłowskiej; m. Stanisław Lipski (ok. 1760-po 1790), skarbnik buski.

• MARCIN Konstanty Piotr Maurycy Olszyński (1829-5 VII 1904), s. Ignacego i Marianny Brzeskiej, malarz, rysownik, fotografik, publicysta, współzałożyciel i członek Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, jeden z pierwszych warszawskich fotografików zawodowych, kolekcjoner, kustosz Muzeum Przemysłu i Rolnictwa; jeden z głównych redaktorów pisma „Kłosy” w Warszawie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1838; ur. Warszawa, chrz. 1829 św. Andrzeja, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski (PSB T. 24, s. 53); ż. (1883 Warszawa, św. Antoni) Marianna Wacława Nowodworska (ok. 1860-po 1890), c. Karola i Elżbiety Nowodworskiej (MK Warszawa: św. Antoni); dzieci: Stefan, Halina, oraz córka NI.

Źródła: Kos. t.4/343-351; Nies.; Urus. t.11/336-337.