SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 19 marca 2017

Klott


Klott h. własnego, vel Klot de (von) Heidenfeld, Kloth, stara rodzina westfalska, której część osiadła w Inflantach. Pisali się z Heidenfeldu, majątku położonego w Inflantach, który otrzymał Nicolas vel Mikołaj Klot w początkach XVI wieku, od arcybiskupa Michała Hildebranda. Posiadali
też liczne majątki w Wielkim Księstwie Litewskim, m. in. dobra Ukla nad jeziorem Ukle w powiecie dziśnieńskim, gminie Woropajewszczyzna, odziedziczone po rodzinie Puciatych, majątek Pohost w powiecie bracławskim i inne.
Herb — na tarczy ściętej, w polu górnym złotym, kula błękitna, pole dolne czarne. Nad hełmem, w zawoju czarno-złotym, między rogiem złotym a czarnym, kula błękitna (Ostr.). 

Genealogia
(osób: 48)


• ADELA Klott von Heidenfeld (1855-1933), c. Augusta i Aliny Światopełk-Mirskiej; ur. w Miorach, zm. w Warszawie, poch. Cm. Powązkowski, kw. 99, rz. 5/8; m. (ok. 1880) Józef Stecewicz h. Leliwa (1851-1924), s. Rafała i Alicji Światopełk-Mirskiej z Kamieńpola, h. Białynia odm.; dzieci: Władysław (ur. ok. 1880), Jadwiga (1883-1978), Helena (1885-1961; za Janem Girtlerem), Adela (1891-1992) – Stecewiczowie.


Marian Klott de Heidenfeldt
(1892-1967)

• MARIAN Bohdan Klott de Heidenfeldt (1 XI 1892-28 II 1967), s. Mieczysława i Marii Wróblewskiej, główny Inspektor pracy w II RP, pełniący urząd w latach 1920-1939, działacz socjalistyczny, mason; absolwent wydziału fizyczno-matematycznego na Uniwersytecie w Petersburgu; w czasie I wojny światowej działał w Centralnym Komitecie Obywatelskim, Radzie Głównej Opiekuńczej i Polskiej Organizacji Wojskowej; w 1917 uwięziony na kilka miesięcy przez władze niemieckie w związku z działalnością niepodległościową; okręgowy inspektor pracy, od 1919 kierownik wydziału rolnego w ministerstwie pracy i opieki socjalnej; w 1920 mianowany głównym inspektorem pracy, którym był do wybuchu II wojny światowej; członek komisji rewizyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych; podczas obrony Warszawy w 1939 kierował sekcją zbiórki materiałowej w ramach Komitetu Samopomocy Społecznej; w czasie wojny działał także w RGO, a następnie w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, członek Zarządu Głównego Konwentu Organizacji Niepodległościowych; w Warszawie przebywał do kapitulacji powstania warszawskiego; po wojnie nie został przyjęty do Państwowej Inspekcji Pracy jako „element obcy klasowo”; pracował w przemyśle górniczym, m. in. w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego oraz jako wykładowca na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie; związany z Polską Partią Socjalistyczną, był jej aktywnym członkiem do 1920, kiedy objął stanowisko głównego inspektora pracy, oraz w latach 1945-1948; nie przystąpił do powstałej w 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w związku z czym został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa; ur. Nawłok, powiat bracławski, Wileńszczyzna, zm. Kraków (Wikipedia); ż. (ok. 1920) Zofia Mirecka (22 XII 1897-9 III 1959), sanitariuszka podczas powstania warszawskiego; ur. Warszawa, zm. Kraków, poch. Cm. Rakowicki; dzieci: Maria, Teresa.

Źródła: Bon. t.10/147-150; Ostr. nr 1354; Wikipedia.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz