Kaulfus

Kaulfus h. własnego vel Kaulfuss, Kaulfuß, Kalfus, w Wielkopolsce, rodzina pochodzenia niemieckiego, nobilitowana w Rzeczpospolitej na sejmie 1775. Z niej: Jan Chrystian (1744-1803), pastor ewangelicki, pedagog. Jan Samuel (ok. 1780-1832), filolog klasyczny, nauczyciel
gimnazjalny.
Herb – w polu barwy niewiadomej, pas w prawo ukośny srebrny, z czterema pierścieniami, czy kulami, pod nim i nad nim noga w kolanie zgięta, stopami na dół, równoległa do pasa. W szczycie hełmu pięć piór strusich (Ostr. 1287).
Genealogia
(osób: 11)

• ANNA Elżbieta von Kaulfus (1756-1833); m. Antoni Ostaszewski h. Ostoja (ok. 1750-po 1792), s. Floriana i Marianny Bartołd h. Grzymała, chorąży, następnie kapitan regimentu pieszego wojsk koronnych 1792; dzieci: Teofila Ostaszewska.

• JAN Samuel Kaulfuss (ok. 1780-5 IX 1832), s. Jana Chrystiana i NN., filolog klasyczny, nauczyciel gimnazjalny w Poznaniu; ur. w Wielkopolsce, zm. w Koszalinie, gdzie został karnie przeniesiony przez władze pruskie; ż. NN. (ok. 1790-po 1820); dzieci: Roman Stanisław.

Źródła: Bon. t.9/347; PSB t.12/233-234.