Dubieński

Dubieński h. Dąb odm., vel Dubiński, Dubensky, wywodzą się z Duby (Dub) w powiecie chełmskim i mają być gałęzią Drohiczyńskich vel Drohiczańskich herbu Nałęcz. Dobrogost Drohiczyński alias Dubiński, wystawił w 1541 i uposażył kościół w Dubie. Z czasem rodzina rozdzieliła się na dwie gałęzie: wygasłą już Drohiczyńskich oraz istniejącą Dubieńskich.
Wielu Dubieńskich związało swoje losy z Cesarstwem Rosyjskim, niektórzy ulegli rusyfikacji. Jedna linia rodziny Dubieńskich pieczętuje się herbem własnym, odmiany herbu Dąb. Posiada również dewizę herbową, która brzmi: „Bóg mnie złamie, ludzie nie zegną”.

Źródła: Bon. V 21; Kos. I; strona internetowa „Ród Dubieńskich”.