Kiślański

Kiślański h. Światołdycz (in. Świętołdycz, Kisiel) v. Kisiel-Kiślański, wywodzą się od Kisielów, z których Bazyli Teodorowicz przezwał się pierwszy Kiślańskim, a potomkowie jego brali nazwisko Kisiel, jako przydomek (Bon.). W XIX wieku byli właścicielami m. in. Czernic
w powiecie wieluńskim, Zamościa i Ochotnika w pow. piotrkowskim, oraz Błanowic w pow. olkuskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Zob. też Kisielew.
Genealogia
(osób: 33)

• HELENA Emilia Kiślańska (ok. 1870-po 1894), c. Antoniego i Joanny Mrozowskiej; m. (1894 Warszawa, św. Aleksander) Jan Edward Zygmunt Kruszewski (ok. 1870-po 1894), s. Kazimierza i Adelajdy Walewskiej (MK Warszawa, św. Aleksander). 

Władysław Teodor Kisiel-Kiślański

(1841-1926)

• WŁADYSŁAW Teodor Kiślański (29 V 1841-17 III 1926), s. Mikołaja i 1ż. Emilii Dzwonkowskiej, inżynier komunikacji lądowej i wodnej, przemysłowiec, działacz społeczny; absolwent Instytutu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu 1863; administrator warszawskich tramwajów konnych; organizator i pierwszy prezes Muzeum Rzemiosł i Sztuki Stosowanej, prezes Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie; wieloletni dyrektor zarządu Dnieprowskiego Tow. Metalurgicznego, prezes zarządu Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu w Warszawie; ur. Ochotnik k/ Chełma w pow. piotrkowskim, chrz. 6 VII 1841, zm. Warszawa, poch. Cm. Powązkowski, kw. Z-Vl-1/3 (MK Chełmo; Bon.; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu; Cm. Pow.); ż. (ok. 1870) Maria Sławęcka (24 V 1850-11 IV 1909), c. Wincentego, oficera wojsk polskich i NN.; ur. Rouen, Francja, zm. Warszawa; 2ż. (1924 Warszawa, św. Aleksandra) Felicja Aniela Jaksa-Bąkowska h. Gryf (ok. 1880-po 1924), c. Konrada Stanisława i Wiktorii Gostkowskiej h. Gozdawa.

Źródła: Bon. t.10/99-100; Nejm.; Urus.; Wikipedia: 1.