Maurizio,
rodzina cukierników krakowskich, pochodzenia szwajcarskiego. Przodek
ich wywodził się z Gryzonii, kantonu leżącego w Alpach, graniczącego z
Włochami. W XIX wieku wyemigrował ze Szwajcarii do Polski i ok. 1850
roku osiedlił się w Krakowie, gdzie założył cukiernię. Z nich: Jan Ulryk
Maurizio (1850-1928), cukiernik i działacz ewangelicki w Krakowie.
• ADAM Maurizio (26 IX 1862-4 III 1941), s. Parysa i Marii Spargnapani, botanik, technolog żywienia, światowej sławy znawca historii i kultury jedzenia, profesor Politechniki Lwowskiej; do szkół uczęszczał w Krakowie, następnie w Chur i Winterthur w Szwajcarii; studiował nauki przyrodnicze ze szczególnym uwzględnieniem botaniki na uniwersytecie w Zurychu, Genewie i Bernie; w tym ostatnim otrzymał doktorat 1894, habilitował się w 1903 na uniwersytecie w Zurychu, mianowany profesorem botaniki na Politechnice Lwowskiej 1907, gdzie pracował do do momentu przejścia na emeryturę w 1923; pierwsze lata emerytury spędził w Bydgoszczy; w 1927 mianowany honorowym profesorem na wydziale farmacji Uniwersytetu Warszawskiego; w 1935 wyjechał do Szwajcarii, gdzie mieszkał aż do śmierci w Love Field k/ Berna; jego badania dotyczące oceny i testowania zboża i mąki znalazły szerokie zastosowanie w przemyśle piekarniczym; ur. Kraków, zm. Love Field (PSB t. 20 s. 263; Wikipedia); ż. (p. 1900) NN. (ok. 1870-po 1900); dzieci: Anna.
Źródła: PSB t.20/263-265; Wikipedia.
• ADAM Maurizio (26 IX 1862-4 III 1941), s. Parysa i Marii Spargnapani, botanik, technolog żywienia, światowej sławy znawca historii i kultury jedzenia, profesor Politechniki Lwowskiej; do szkół uczęszczał w Krakowie, następnie w Chur i Winterthur w Szwajcarii; studiował nauki przyrodnicze ze szczególnym uwzględnieniem botaniki na uniwersytecie w Zurychu, Genewie i Bernie; w tym ostatnim otrzymał doktorat 1894, habilitował się w 1903 na uniwersytecie w Zurychu, mianowany profesorem botaniki na Politechnice Lwowskiej 1907, gdzie pracował do do momentu przejścia na emeryturę w 1923; pierwsze lata emerytury spędził w Bydgoszczy; w 1927 mianowany honorowym profesorem na wydziale farmacji Uniwersytetu Warszawskiego; w 1935 wyjechał do Szwajcarii, gdzie mieszkał aż do śmierci w Love Field k/ Berna; jego badania dotyczące oceny i testowania zboża i mąki znalazły szerokie zastosowanie w przemyśle piekarniczym; ur. Kraków, zm. Love Field (PSB t. 20 s. 263; Wikipedia); ż. (p. 1900) NN. (ok. 1870-po 1900); dzieci: Anna.
Źródła: PSB t.20/263-265; Wikipedia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz