Kaniewski

Kaniewski h. Nałęcz, vel Kanieski, Kaniowski, rodzina kujawska, pisała się z Kaniewa. Wywodzą się ze wsi Kaniewo, parafia i gmina Boniewo, w dawnym pow. brzesko-kujawskim, obecnie pow. Włocławek, gdzie dziedziczyli już 1362 r. W tejże gminie Boniewo posiadali także
Arciszewo, wniesione do rodziny 1595 r. jako posag, przez Elżbietę Arciszewską, żonę Grzegorza Kaniewskiego. Mikołaj i Bodzanta, bracia, dziedzice z Kaniewa 1438 r. Andrzej Kaniewski, sędzia grodzki brzeski 1443. Kaniewscy podpisali elekcje 1669 r. z woj. brzeskim i sieradzkim, 1697 r. z woj. inowrocławskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. Według Niesieskiego są również Kanieccy (tego herbu?).
Genealogia
(osób: 41)

• EWA Kaniewska (ok. 1720-po 1774), c. Jana i Antoniny Lettow; m. (p. 1748) Joachim Potocki h. Pilawa (1700-1764), s. Stefana i 2ż. Konstancji Denhoff h. wł., starosta lwowski 1729-1754, pułkownik artylerii koronnej 1745, generał major wojsk koronnych 1750, generał lejtnant wojsk koronnych 1754, generalny komendant fortec; dzieci: Wincenty, Krystyna, Marianna, Franciszka, Konstancja – Potoccy.

 Ksawery Kaniewski

(1805-1867)

• KSAWERY (Jan Ksawery) Kaniewski (10 V 1805-13 IV 1867), s. Ksawerego i Magdaleny NN., artysta malarz,  portrecista, autor obrazów o tematyce historycznej i biblijnej, litograf, pedagog, dyrektor Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie; absolwent Liceum Krzemienieckiego, studiował w ASP w Petersburgu 1827-1833 i 1842-1845, w Rzymie 1833 i w Warszawie; członek Accademia Virtuosi al Pantheon; w 1846 przeniósł się do Warszawy, obejmując po zmarłym Aleksandrze Kokularze katedrę rysunku i malarstwa figuralnego w Szkole Sztuk Pięknych; dyrektor tejże uczelni 1858-1864, a po jej zamknięciu w ramach represji po powstaniu styczniowym, kierował Klasą Rysunkową 1865-1867; w 1860 był jednym z organizatorów Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych i do końca życia zasiadał w jego zarządzie; miał opinię skrajnego lojalisty, zyskał ją jako twórca licznych portretów członków rodziny cesarskiej oraz dygnitarzy Królestwa Polskiego, a także jako jedyny profesor Szkoły Sztuk Pięknych podpisujący protokoły egzaminów po rosyjsku; ur. Krasiłów na Podolu, zm. Warszawa, bezżenny, 62 lata (MK Warszawa św. Antoni; L. Bazylow, Polacy w Petersburgu; Wikipedia).

Źródła: Bon. t.9/222-224; Nies.; Urus.; Wikipedia; Wikimedia: autoportret K. Kaniewskiego 1847.


Kaniewski h. Świnka vel Zajączek-Kaniewski, pisali się z Wrzący k/ Kalisza, gniazda rodu Świnków w Wielkopolsce. Pochodzą od Zajączków tegoż herbu, właścicieli wsi Kaniewo w pow. pyzdrskim. Są też jednego pochodzenia z Kakawskimi z Kakawy w pow. kaliskim (AGZ Pyzdry).

• BARBARA Kaniewska h. Świnka (ok. 1470-po 1531); m. Andrzej Wierusz Niemojewski (ok. 1460-1530), s. Jana i NN., dziedzic dóbr Niemojewo w ziemi wieluńskiej 1507; Barbara Kaniewska, wdowa po nim, oraz Marcin Niemojewski, matka z synem, całe ½ wsi Kaniewo i Czarnysad, macierzyste jego, w pow. pyzdrskim za 800 grzywien sprzedają Maciejowi Łowęckiemu (Lowanczskiemu) 1531 (AGZ Poznań); dzieci: Katarzyna, Marcin, Mikołaj, Benedykt (Bieniasz) – Niemojewscy.

• JAN Kazimierz Kaniewski (ok. 1640-1691), s. Rafała i Marianny Pogorskiej, dziedzic części wsi Szczury w pow. kaliskim (AGZ Kalisz, Pyzdry; MK Sowina); ż. (11 XI 1664 Sowina) Anna z Kotarb Kotarbska h. Pniejnia (ok. 1640-po 1691), c. Stanisława i Zofii Kobylińskiej; w 1666 kwituje ojca z 1. 500 zł posagu i wyprawy (AGZ Kalisz); dzieci: Władysław.

Źródła: Bon. t.9/224; Dw. Teki.