Owsiany

Owsiany h. Ostoja, vel Ostoja-Owsiany, rodzina wywodząca się z ziemi łęczyckiej. Wyszli zapewne ze wsi Wola Owsiana k/ Oporowa w dawnym pow. orłowskim, która należała do nich w pierwszej połowie XVI stulecia.

Są być może jednego pochodzenia z Chrostowskimi z Chrostowa w pow. kaliskim i Szyszkowskimi z Szyszkowa w ziemi wieluńskiej. Jedna linia w XVII wieku osiedliła się na Litwie, w woj. nowogrodzkim, głównie jednak w pow. wołkowyskim. Kilku z nich sprawowało wysokie urzędy ziemskie w tym powiecie.

Z tej rodziny: Daniel, podsędek wołkowyski w XVII wieku. Jan, kanonik smoleński, proboszcz tołoczyński 1671. Jan Leon, podstoli wołkowyski 1674, podkomorzy wołkowyski 1709, poseł na sejm, elektor z pow. wołkowyskiego 1674, a z woj. nowogrodzkiego 1697. Aleksander, miecznik wołkowyski 1710. Władysław, podstoli wołkowyski, podpisał elekcję 1764 z pow. wołkowyskiego.

Były też inne rodziny tego nazwiska. Na Mazowszu, w pow. sochaczewskim, mieszkali Owsiani herbu Rawicz. Niektórzy od dóbr Orłów w pow. orłowskim przyjmowali nazwisko Orłowski (AGZ Kalisz). Jedna gałąź Owsianych przeniosła się w XVI wieku na Podlasie. Ci przeszli do herbu Rola.
Genealogia
(osób: 78)

• HALINA Ostoja-Owsiana h. Ostoja (ok. 1900-po 1921), c. Bronisława i Zofii Waksman; zamieszkała Nowy Dwór Mazowiecki; m. (30 X 1921 Nowy Dwór) Bohdan Niżyński (ok. 1895-po 1921), s. Bolesława i Janiny Hilsenmajer; ślub w parafii Nowy Dwór Mazowiecki, pow. nowodworski, woj. mazowieckie, miejscowość: Nowy Dwór, uwagi: kawaler, panna (MK Nowy Dwór).

Ryszard Ostoja-Owsiany
(1880-1956)

• RYSZARD Ostoja-Owsiany (14 III 1880-27 XII 1956), s. Edwarda i Julii Urbanowicz, urzędnik państwowy, społecznik, orędownik spraw kresowych na Pomorzu; w 1916 wstąpił do POW Okręg XI w Wilnie, został zaprzysiężony i pod ps. Kłos współdziałał z oddziałami lotnymi POW w powiatach święciańskim, oszmiańskim i nowogródzkim; w 1919 został urzędnikiem w starostwie nowogródzkim; w 1920 ewakuowany przed inwazją bolszewicką, osiadł w Toruniu, gdzie pracował w różnych wydziałach urzędu woj. pomorskiego 1920-1926; inicjator, organizator i prezes powstałego w Toruniu 18 XII 1920 Komitetu Wileńskiego, organizującego wsparcie dla plebiscytu na Litwie Środkowej i wyborów do Sejmu wileńskiego; po plebiscycie na bazie Komitetu powołano Stowarzyszenie Polaków z Kresów Wschodnich w Toruniu, którego był organizatorem i czynnym członkiem zarządu; w latach 1926-1939 pracował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych w Warszawie; po wojnie mieszkał w Zielonej Górze, Gliwicach i w Kartuzach; odznaczony Medalem Niepodległości, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Medalem 10-lecia Odzyskania Niepodległości (Toruński Słownik Biograficzny 2010, T. 6); ur. w majątku Izabelin, pow. Nowogródek, zm. Kobysewo, parafia Kartuzy, poch. na cm. katolickim w Kartuzach kw. G-I-8; ż. (1899) Amelia Lewszecka h. Jastrzębiec (27 III 1877-11 VIII 1952); ur. Nowogródek, zm. Gliwice; dzieci: Stanisława, Wanda, Edward, Regina, Janina, Helena.

Źródła: Dw. Teki; Nies. t.7/211-212; Urus. t.13/134-135; Informacje rodziny.

 

Owsiany h. Rawicz, w ziemi sochaczewskiej, z której niektórzy przenieśli się na Litwę, do pow. lidzkiego. Jedna ich linia miała używać herbu Rola. 

Marcin Owsiany, stolnik lidzki, z sejmu 1621 r. deputat na Trybunał fiskalny litewski. Adam, brat jego rodzony, najpierw podsędek, a potem sędzia ziemski lidzki, żona jego Wilczkówna, z której synowie Jerzy i Stanisław. Krzysztof, stolnik lidzki 1652. Benedykt, stolnik lidzki 1674. Nieznana z imienia Owsiana, była za Janem Dziewałtowskim, stolnikiem kowieńskim (Nies.; Pam. Poczob.).

Owsiani herbu Rawicz zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w 1844 r., zapisani do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki.

Genealogia
(osób: 28)

• BARBARA Owsiana h. Rawicz (1791-po 1821), c. Ludwika i Anny Nieszkowskiej; ur. prawd. we wsi Nadziejewo w pow. średzkim, parafia Mądre (MK Mądre); m. (17 X 1821 Nadziejewo) Franciszek Zakobylski, Zakobielski (1781-po 1821), wdowiec, kontroler z miasta Środy; świadkami na ślubie byli Feliks Zakobielski, dziedzic wsi Podgórze k/ Torunia i Wojciech Malinowski, konserwator hipoteki depozytowej poznańskiej z żoną Teresą z Rulewiczów.

• KONSTANTY Antoni Owsiany h. Rawicz (ok. 1791-po 1844), s. Ludwika Józefa i Anny Nieszkowskiej, urzędnik górniczy; razem z synem Ludwikiem wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1844 r. z herbem Rawicz, zapisany do ksiąg szlachty ówczesnej guberni radomskiej, oddział kielecki; ur. Warszawa (Szl. Król.; Sęcz.); ż. (11 X 1817 Żarnów) Katarzyna Próchniewska (ok. 1798-po 1824), c. Ignacego i Marianny NN.; w aktach także: Prochniewska, Pruchniewska, Pruchniowska, błędnie: Brochniewska, Pruch; ślub w parafii Żarnów, pow. opoczyński, miejscowość: Warszawa, uwagi: on kawaler lat 26, ona panna lat 24 (MK Żarnów); dzieci: Ludwik, Józef, Konstancja.
 

Źródła: Nies. t. 7/212; Urus. t. 13/135.

Owsiany h. Rola, według Paprockiego „dom starodawny i znaczny na Podlasiu”. Na Podlasie przenieśli się w XVI wieku zapewne z ziemi łęczyckiej. 

Piotr, namiestnik brański i suraski 1549, surogator grodzki i brański 1550. Tomasz, dziedzic dóbr Glinnik i Olędy in. Olendy, pisarz ziemski bielski 1565. Tomasz, pisarz ziemski bielski. Adam, chorąży bielski 1582. Antoni, skarbnik lubaczowski 1784.

Owsiani tego herbu zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862.
Genealogia
(osób: 24)
 

• JÓZEF Owsiany h. Rola (1792-1833), s. Antoniego i Zofii Brzostowskiej, kapitan wojsk polskich; wstąpił 1809 r. do 1 pułku szaserów, i przeszedł wkrótce do 13 pułku huzarów; podporucznik 1812, przeznaczony 1814 r. do szwadronów instrukcyjnych, przeniesiony 1815 r. do 2 pułku strzelców; porucznik 1817, awansował na kapitana 1826; w 1827 r. przeniesiony do korpusu weteranów; odbył kampanie: 1809 r. przeciw Austrii, 1812 r. w Rosji, 1813 r. w Niemczech i 1814 r. we Francji; za waleczność otrzymał krzyż Legii Honorowej; ur. Rozwady, w pow. opoczyńskim, zm. Brzeziny, parafia i powiat Brzeziny, obecnie woj. łódzkie, lat 44 (!) (Urus.; MK Brzeziny); ż. (29 IX 1825 Brzeziny) Jadwiga Teresa Urszula Wojciechowska h. Jelita (ok. 1800-po 1830), c. Jakuba i Anny Zawadzkiej; w aktach także: Woyciechowska; ślub w parafii Brzeziny, pow. brzeziński, miejscowość: Brzeziny (MK Brzeziny); dzieci: Antoni, Józef.

• LUDWIKA Owsiana h. Rola (ok. 1775-po 1796), c. prawd. Antoniego i Zofii Brzostowskiej; m. (1796 Białaczów) Jan Podleski (ok. 1770-po 1796); ślub w parafii Białaczów, miejscowość: Białaczów, uwagi: „gen.” (MK Białaczów).

Źródła: Nies. t. 7/212; Urus. t. 13/135-136.