Lossow

Lossow h. własnego (in. Ryś odm.), vel von Lossow, Lossau, Loss, Lossa, Losa, gniazdem rodu są dobra Lossow na południe od Frankfurtu n/ Odrą, w Marchii Wschodniej. Jedna linia osiedliła się na Śląsku i w Wielkopolsce. Nazwisko to na terenie Polski w XVII i XVIII wieku pisane przeważnie „Lossa”. Lossowowie są najprawdopodobniej pochodzenia słowiańskiego. Większość z nich była wyznania ewangelickiego.
Herb — na tarczy lewo ukośnie ściętej, w polu górnym srebrnym, dolnym czerwonym ryś złoty (Ostr. nr 1845).
Genealogia
(osób: 53)

• KONSTANTY Lossow (1784-1839), s. Zygmunta i Joanny de Luck, dziedzic Belęcina, Gryżyny, Leśniewa itd.; ż. Matylda ze Skrzypny Twardowska h. Ogończyk (ok. 1790-po 1816); dzieci: Józef, Apolinary, Wilhelm.

• TEOFILA Lossow (ok. 1840-po 1870), c. Apolinarego i Seweryny Twardowskiej; m. Wojciech Wyssogota Zakrzewski h. Wyskota (1837-13 XI 1901), s. Kaliksta i Seweryny Lipskiej (Bieczyńskiej), ziemianin, właściciel dóbr Rudniczyska, Kosieczyno i Chlastawa (Dz. Pozn.); dzieci: Kazimierz, Kalikst, Zygmunt – Zakrzewscy.

Źródła: Bon. t.15/11-12; Dw. Gen.; Dw. Teki; Nies.; Urus.; Mały Herbarz Adama Kromera.