Radwański

Radwański h. Radwan, licznie rozrodzona i rozproszona rodzina małopolska, wywodząca się od Zebrzydowskich. Pisali się z Radwanowic w woj. krakowskim. Ich gniazdem są Radwanowice w parafii Rudawa, dawniej powiat Proszowice. Według Długosza, w XV wieku w Radwa- nowicach mieszkała drobna szlachta różnych herbów, własnoręcznie uprawiająca swoje zagony („haeredes nobiles de variis armis, qui ipsi per se agros kmethonales arant”). Wśród nich byli Radwańscy z przydom- kami Baran, Knoch, Gołąb, Midoń, i innymi. Niektórzy z Radwańskich przenieśli się do woj. płockiego, inni na Ruś Czerwoną. Jedna gałąź przesiedliła się na Wołyń. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1861. Od Radwańskich mają pochodzić Barańscy herbu Radwan (Bon.).
Genealogia
(osób: 36)

• FELIKS Radwański (1756-1826), s. Andrzeja i Zofii Golańskiej, architekt, profesor Szkoły Głównej Koronnej, profesor mechaniki, architektury i hydrauliki w Uniwersytecie Krakowskim, budowniczy Collegium Phisicum przy ul. Św. Anny 6 i gmachu Obserwatorium Astronomicznego; senator Rzeczypospolitej Krakowskiej w latach 1816-1826; w 1817 r. uchronił Barbakan i mury obronne miasta Krakowa przed zburzeniem; właściciel dóbr Swoszowice (PSB t. 30 s. 19; Girt.); ż. (ok. 1780) Elżbieta Poczman, Poszman (ok. 1760-po 1795); dzieci: Feliks.

• SALOMEA Radwańska (1826-1868), c. Feliksa i Ludwiny Bażan; zm. Kraków, lat 77; m. Jan Bartłomiej Radwański h. Radwan (1819-1873), s. Wincentego i Magdaleny Dulowskiej, lekarz, literat, historyk, członek Akademii Umiejętności; zm. Kraków, poch. Cm. Rakowicki, kw. 16 (Cm. Rak.); dzieci: Witosława Radwańska (1854-1931), wyszła za Romana Mikołaja Ingardena. 

Źródła: Bon.; Dług. L.B. I 39. II 61; Krzep. Młp.; Nies.; Urus. XV 129.