Krasuski

Krasuski h. Jastrzębiec, licznie rozrodzona, zagrodowa i drobna szlachta na Podlasiu. Podobnie jak Krasuscy należący do innych herbów, także Jastrzębce wywodzą się ze wsi Krasusy w pow. łukowskim.
Z czasem dobra te uległy rozdrobnieniu i podziałowi na kilka osad, znajdujących się obecnie na terenach gmin Trzebieszów w woj. lubelskim i Zbuczyn w woj. mazowieckim. W XVIII wieku dziedziczyli m. in. we wsi Brzóski Falki, dawny pow. Brańsk, obecnie pow. Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie. Krasuscy herbu Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862. 
Genealogia
(osób: 21)

• MACIEJ Krasuski (22 II 1792-po 1839), s. Karola i Marianny Jelsikowskiej, ekonom, zamieszkały we wsi Pęchratka 1830, gmina Andrzejewo, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie; jego synowie zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1853 r. z herbem Jastrzębiec; ur. Brzóski Falki (Brzoski, Brzozki), dawny pow. Brańsk, obecnie parafia, gmina i powiat Wysokie Mazowieckie, woj. podlaskie (Urus.; Szl. Król.; MK Wysokie Mazowieckie); ż. (11 II 1830 Jasienica) Józefa Helena Kozłowska (5 III 1798-po 1839), c. Ignacego i Anny Ostrowskiej; zamieszkała Smolechy, par. Jasienica; ślub w parafii Jasienica, gmina i powiat Ostrów Mazowiecka, miejscowości: Smolechy i Pęchratka (MK Jasienica); dzieci: Jan, Julian.

• MAGDALENA Krasuska (1810-po 1826), c. Franciszka i Rozalii Uścińskiej; ur. Ołdaki Polonia, parafia Andrzejewo, pow. Ostrów Mazowiecka, woj. mazowieckie, chrz. 1810 (MK Andrzejewo); m. (1826 Andrzejewo) Jakub Dąbrowski (ok. 1788-po 1826), s. Feliksa i Marianny Grabińskiej, dziedzic części wsi Skarżyn Stary; ślub w parafii Andrzejewo, miejscowości: Ołdaki-Polonia i Skarżyn Stary, uwagi: on lat 38, wdowiec po Katarzynie Skórzyńskiej vel Skurzyńskiej, ona lat 16 (MK Andrzejewo).

Źródła: Bon. t.12/241; Szl. Król.; Urus. t.8/41.

Krasuski h. Nowina (in. Złotogoleńczyk) vel Nowina-Krasuski, Krassuski, licznie rozrodzona rodzina na Podlasiu, wzięła nazwisko od wsi Krasusy w pow. łukowskim. Pierwsza wzmianka o Krasusach znajduje się w akcie erekcyjnym parafii Zbuczyn, wydanym przez biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca 1418 r. W akcie tym wymienia się miejscowość „Krasusza” zamieszkaną przez czterech osadników. W 1564 r. w Krasusach mieszka już dwadzieścia pięć rodzin szlacheckich, w sześciu osadach (Paw. Mał.). Z czasem Krasusy in. Krasusze (Krasuse) stały się okolicą szlachecką. W jej granicach znajdowały się przysiółki a obecnie odrębne wsie: Krasusze Gołowierzchy, K. Miklusze in. Mikłusy, K. Smolanka, K. Zembry, K. Wólka Konopna, K. Zaolszynie i K. Łęcznowola in. Łącznowola. Obecnie wsie te położone są na terenach gminy Trzebieszów, woj. lubelskie i Zbuczyn, woj. mazowieckie. W 1827 r. zaścianek Krasusze ma 228 domów i 1261 mieszkańców. Pod koniec lat 1870-tych Krasusze mają 2010 mieszkańców, gospodarujących na 8082 morgach (SGKP). Krasuscy używali rozlicznych przydomków, m. in. Chudziak in. Chudzial, Lasota, Strączek, Wawrzyńczyk, Żychowicz in. Zychowicz, Przedwora, Przezdoma in. Przesdoma, Puskarz. Podpisali elekcję 1764 r. z ziemią drohicką. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Galicji zachodniej 1803 i 1804 r., w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni kijowskiej 1811, kowieńskiej 1852. Obok Nowinów zapewne dziedziczyli w Krasusach przedstawiciele innych rodów szlacheckich, m. in. Nieczujówi i Jastrzębców. W obecnych czasach najwięcej Krasuskich zamieszkuje Wólkę Konopną i Zembry. Na początku lat 1990-tych mieszkały w Polsce 3873 osoby z nazwiskiem Krasuski, najwięcej w woj. siedleckim, warszawskim i bialskopodlaskim. 
Genealogia
(osób: 75)

• MICHALINA Krasuska (ok. 1840-po 1869), c. Jana i Eleonory Benedyktowicz; zamieszkała Olszewice, parafia Kałuszyn, obecnie pow. Mińsk Mazowiecki, woj. mazowieckie; m. (19 VI 1862 Kałuszyn) Jan Gójski, Gojski (ok. 1835-po 1869), s. Franciszka i Józefy Olszewskiej, właściciel części wsi Olszewice, parafia Kałuszyn; ślub w parafii Kałuszyn, miejscowość: Olszewice, uwagi: kawaler, panna (MK Kałuszyn).

• TOMASZ Krasuski (1782-po 1811), s. Andrzeja i Antoniny Zabłockiej, dziedzic cząstkowy we wsi Krasuse Wólka Konopna, parafia Trzebieszów, pow. Łuków, obecnie woj. lubelskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Galicji zachodniej 1804 r. z herbem Nowina; ur. Krasuse Wólka Konopna, parafia Trzebieszów (Bon.; Urus.; MK Trzebieszów); ż. (13 II 1811 Zbuczyn) Marianna Tchórzewska (ok. 1790-po 1811), c. Mikołaja i Agnieszki Nurzyńskiej; ur. Izdebki Wąsy, parafia Zbuczyn, pow. Siedlce, woj. mazowieckie (MK Zbuczyn); ślub w parafii Zbuczyn (MK Zbuczyn).

Źródła: Bon. t.12/243-245; Krzep. Młp.; Nies.; Pap.; SGKP t.4/647; Szl. Gal.; Szl. Król.; Urus. t.8/42-43; Wikipedia.