Genealogia Polska 1 Polish Genealogy: Ruciński

SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


piątek, 10 marca 2017

Ruciński

Ruciński h. Ogończyk, vel Rucieński, Ruczyński, bardzo rzadko Ruciański, licznie rozrodzona rodzina drobnoszlachecka i zaściankowa podlaska. 

Nazwisko wzięła od wsi Ruciany, położonej obecnie w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Bielany (dawniej Kowiesy), parafia Rozbity Kamień, nad Starą Rzeką. 

Jan Ruciński, syn Stanisława, sprzedał w 1643 roku wieś Ruciany-Świnopasy. Rucińscy vel Ruczyńscy rozproszyli się po całym kraju. Używali m.in. przydomku Nagórny. W 1674 podpisali elekcję króla Jana III z woj. podlaskim. 

Z nich: Jan Chryzostom, akademik krakowski, autor 1685. Stanisław, szambelan królewski 1790. Franciszek, cześnik trembowelski 1718, skarbnik drohicki.

Genealogia
(osób: 61)


• EWA Rucińska h. Ogończyk (ok. 1760-po 1785); m. (p. 1779) Jan Borzęcki h. Półkozic (ok. 1750-po 1785), porucznik regimentu pieszego koronnego 1779, kapitan 1785 (MK Zduny); dzieci: Maria Konstancja (ur. 1779), Tomasz (ur. 1780), Wincenty (1783-1785), Nikodem (ur. 1784) – Borzęccy.


• KALIKST Ruciński h. Ogończyk (1838-30 XII 1925), s. Jana i Apolonii Szymonowicz, bankowiec, urzędnik, a następnie dyrektor Tow. Ubezpieczeniowego „Vesta” w Poznaniu; profesor gimnazjalny w Poznaniu, następnie księgowy i sekretarz konsystorza kapituły metropolitalnej, kierownik wieczorowej szkoły handlowej 1896; właściciel folwarku Polityka w pow. poznańskim; wg Uruskiego ur. 1836, zm. Poznań (Urus.; WSB; PTPN; Dz. Poz. 171/96); ż. (1871 Łabiszyn, pow. Szubin) Anna Otto-Trąmpczyńska h. Topór (ok. 1842-8 VI 1929), c. Eugeniusza i Laury Szuman; zm. Poznań; jej bratem był ks. dr Stanisław Trąmpczyński; dzieci: Stanisław, Kazimierz, Jan, Stefan, Franciszek, Maria.


Źródła: Dw. Teki; SGKP t. 9/882; Urus. t. 15/290-291; Żych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz