Poradowski

herb Korab

herb Sas

Poradowski h. Korab, vel Paradowski, licznie rozrodzona rodzina mazowiecka, jednego pochodzenia z Rulikowskimi i Zadzikami. Dla rozróżnienia przybierali różne przydomki, jak Kopik, Zadzik v. Zadzich, itd. 

Pisali się z Poradowa, podobnie jak Rulikowscy i Zadzikowie, a nazwisko wzięli od wsi Poradowo Wielkie (dziś to chyba Wielkie Porady), w woj. rawskim. Już w XIX wieku wieś ta nazywała się Porady, była położona w gminie Marianów, parafii Biała Rawska, dzieliła się na Porady Wielkie, Podleśne, Górne, Dolne i Małe (SGKP). Istniało też Poradowo w pow. pyzdrskim. 

Jedna gałąź osiedliła się na Litwie i pisała się przeważnie Paradowski. Inna już w XVI stuleciu przeniosła się na Ruś Czerwoną. Poradowscy byli elektorami z woj. rawskiego 1648, z ziemi halickiej 1669 i 1764, z woj. kaliskiego 1733. Niektórzy wylegitymowali się ze szlachectwa w XIX wieku w Królestwie z herbem Sas.

Genealogia
(osób: 124)

• ADAMINA Poradowska h. Korab (ok. 1834-po 1860), c. Szczepana i Teodory Dobek, z Grabi (Nejm.; MK Marzenin); m. (19 VII 1860 Marzenin) Rudolf Antoni Jarosław Rojek (ok. 1821-po 1860), s. Michała i Antoniny Suchorskiej, podsędek sądu pokoju z Przasnysza.

• SZCZEPAN (Stefan) Adam Emanuel na Poradowie Kopik-Poradowski h, Korab (1791-po 1838), s. Adama i Krescencji Taczanowskiej, major wojsk polskich, uczestnik wojen napoleońskich, generalny nadleśny województwa kaliskiego 1828, ziemianin; dziedzic dóbr Łuszczew w pow. konińskim; wstąpił 1807 jako podporucznik do 1 pułku strzelców pieszych i wkrótce został porucznikiem; kapitan w 1812, przeniesiony w 1816 do 8 pułku piechoty liniowej, wziął dymisję 1817; w 1831 był majorem w tymże pułku i za waleczność dostał krzyż Virtuti Militari; odbył kampanie 1807 przeciw Prusom, 1809 przeciw Austrii i 1812 w Rosji; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1838; ur. Porady Podleśne w pow. rawskim (Urus.; Nejm.; Sęcz.; Ks. Wojskowe); ż. (1824 Zadzim) Teodora Dobek (ok. 1800-po 1834), c. Zygmunta, skarbnika i Angeli Karskiej; 1v. żona Klemensa Dąmbskiego z Zadzimia; dzieci: Stefania, Adamina. 

Źródła: Bork. Spis; Dw. Teki; Nies.; Urus. t. 14/256-257; SGKP t. 8/811.