SERWIS GENEALOGICZNY - GENEALOGICAL RESEARCH
• Gromadzenie oraz analiza danych
• Dostęp do aktualnej bazy - kontakt
• Gotowe genealogie do wydrukowania w formacie pdf



Materiały do Polskiego Słownika Biograficzno-Genealogicznego

Materials for Polish Biographical and Genealogical Dictionary


niedziela, 5 marca 2017

Klimaszewski

Klimaszewski h. Dąbrowa, z Klimaszewnicy w ziemi wiskiej, używali przydomku Łoś. Są zapewne jednego pochodzenia z rodziną Łosiów tegoż herbu.
Jedna gałąź osiadła około 1630 roku w powiecie oszmiańskim, a później w witebskim. Tam nabyła dobra Suszczewo, które pozostawały w tej rodzinie do końca XVIII wieku (Herb. Wit.). Inna gałąź przeniosła się na Wołyń. Trzej bracia Klimaszewscy dostali 1742 r. świadectwo pochodzenia swego, spisane w Klimaszewnicy, od stryja swego Mateusza, innych krewnych i sześciu szlachty sąsiadów, dowodzące, że są herbu i przydomku Łosiowie. Akt ten oblatowany w Łucku 1743 r. (Not. L. Białkowskiego).

• MARCIN Klimaszewski (ok. 1770-po 1800), dziedzic cząstkowy we wsi Klimaszewnica, parafia Białaszewo, obecnie woj. podlaskie (MK Białaszewo); ż. Agnieszka Chrostowska (ok. 1770-po 1800); dzieci: Marianna.

• MARIANNA Klimaszewska (ok. 1800-po 1820), c. Marcina i Agnieszki Chrostowskiej; m. (1818 Białaszewo) Franciszek Saniewski h. Pogoń IV (ok. 1790-po 1820), s. Marcina i Franciszki Śleszyńskiej; zamieszkały Klimaszewnica, parafia Białaszewo, obecnie woj. podlaskie; ślub w parafii Białaszewo, miejscowość Klimaszewnica (MK Białaszewo).


Źródła: Bon. t.10/133-134.

Klimaszewski h. Jastrzębiec, według Bonieckiego wyszli pewno z Klimaszewnicy w dawnej ziemi wiskiej, w parafii Białaszewo. Dziedziczyli tam również Klimaszewscy herbu Dąbrowa. Obecnie wieś Klimaszewnica leży w gminie Radziłów, powiecie Grajewo, woj. podlaskim. Klimaszewscy tego herbu podpisali elekcję 1697 r. z ziemią wiską. Byli właścicielami m. in. dóbr Bąki i Choszczewo w woj. sieradzkim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, a także przed deputacjami wywodowymi, wileńską 1800 r. oraz grodzieńską 1845 r. 

• ANTONI Anzelm Walerian Klimaszewski (14 IV 1806-10 IV 1880), s. Józefa i Salomei Drozdowskiej, prawnik, pułkownik wojsk polskich, właściciel ziemski; sędzia pokoju powiatu szadkowskiego 1850, radca dyrekcji Ubezpieczeń 1858, następnie radca dyrekcji Tow. Kredytowego Ziemskiego; absolwent wydziału prawa i administracji Uniw. Warszawskiego; wylegitymował się ze szlachectwa w Królestwie Polskim w Królestwie 1847 r. z herbem Jastrzębiec; dziedzic dóbr Bąki i Choszczewo w dawnym pow. sieradzkim, obecnie gmina Szadek, pow. Zduńska Wola, woj. łódzkie; ur. Choszczewo, zm. Warszawa (Bon.; Urus.; Sęcz.; Nejm.; R. Gerber, Studenci Uniw. Warsz. 1808-1831. Słownik biograficzny. Wrocław 1977); ż. (31 V 1836 Brudzew) Wiktoria Kurnatowska (1815-1854), c. Jana i Eleonory Unrug; ślub w parafii Brudzew, w pow. tureckim lub kaliskim; dzieci: Władysława, Bronisław, Józef, Eleonora (Lucyna), Jan, Aniela, Witold. 

• WŁADYSŁAWA Eleonora Salomea Klimaszewska (29 X 1837-po 1860), c. Antoniego i Wiktorii Kurnatowskiej; ur. Bąki, parafia Małyń, obecnie gmina Zadzim, pow. Poddębice, woj. łódzkie, chrz. 1837 (Sęcz.; Nejm.; MK Małyń); m. (9 II 1860 Małyń) Władysław Ildefons Rojek (ok. 1830-po 1860), s. Michała i Anny Antoniny Suchorskiej, dziedzic dóbr Bąki; ślub w parafii Małyń, w aktach nazwisko jego matki także: Sucharska (MK Małyń).

Źródła: Bon. t.10/134; Nejm.; Urus. t.6/385.

Klimaszewski h. Ślepowron vel Klimaszeski, Klimaszowski, ze wsi Klimasze Jabłoń w dawnej ziemi łomżyńskiej, obecnie gmina i powiat Zambrów, woj. podlaskie. W XIV stuleciu nazywali się od swej dziedzi- cznej posiadłości Klimasz, co zmienili w wieku XVI na Klimaszewski. Stanowią być może jedną rodzinę z Klimaszewskimi herbu Jastrzębiec. Po założeniu wsi Klimaszewnica w parafii Białaszewo, dawny pow. Szczuczyn, obecnie gmina Radziłów, pow. Grajewo, z niej się chyba również pisali. Podpisali elekcję 1697 r. z ziemią łomżyńską. W XVIII stuleciu kilka gałęzi tej rodziny przeszło do herbu Wieniawa (Urus.). Wielu przeniosło się na Litwę, często przyjmując inne herby. Zostali wylegi- tymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim i Cesarstwie Rosyjskim w latach 1836-1862, oczywiście wielu ze zmienionymi herbami, m. in. Boruta, Nowina, Pomian, Prus, Wieniawa i Wieruszowa. Jedni z potomków wiceregenta zambrowskiego Marcina z 1621 r. wylegitymowali się z herbem Ślepowron, inni z herbem Wieniawa. Ilustracji bałamuctwa uprawianego przez ówczesną Heroldię może służyć przykład Stanisława Klimaszewskiego, syna Tomasza i Franciszki Zaniewskiej, który został wylegitymowany w Królestwie 1850 r. z herbem Wieruszowa, podczas gdy jego rodzeni bracia, Antoni i Łukasz, wylegitymowali się tegoż roku z herbem Wieniawa.

• JÓZEFA Franciszka Klimaszewska (1864-po 1885), c. Hieronima i Marianny Stefańskiej; jej ojciec został wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem Ślepowron (Urus.; Szl. Król.); ur. Tumlin, parafia Tumlin, obecnie pow. Kielce, woj. świętokrzyskie, chrz. 1864 (MK Tumlin); m. (1880 Tumlin) Franciszek Józef Bałchanowski (ok. 1860-po 1885), s. Michała i Doroty Rodak; ślub w parafii Tumlin (MK Tumlin); dzieci: Józef Bałchanowski (ok. 1885-po 1910), żonaty (1910 Tumlin) z Marianną Gębską, c. Jana i Katarzyny Palus (MK Tumlin).

• LUDWIK Hipolit Klimaszewski (ok. 1835-po 1862), s. Bonifacego i Zuzanny Śledziewskiej; zamieszkały Wylazłowo, parafia Stare Dłutowo, obecnie gmina Lubowidz, pow. Żuromin, woj. mazowieckie; razem z ojcem wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1843 r. z herbem Ślepowron (Urus.; Szl. Król.); ż. (1862 Stare Dłutowo) Konstancja Faustyna Szypowska (ok. 1840-1907), c. Antoniego i Marianny Marcjanny Heryng (w aktach także: Neryng); zm. Żyrardów (MK Żyrardów); ślub w parafii Stare Dłutowo, obecnie pow. Działdowo, miejscowość: Wylazłowo, parafia Stare Dłutowo (MK Stare Dłutowo); dzieci: Antoni.

Źródła: Bon. t.10/134; SGKP t.4/146; Szl. Król.; Urus. t.6/385-386.

Wieniawa

Wieruszowa
 
Klimaszewski h. Wieniawa oraz h. Wieruszowa, gałąź Klimaszewskich herbu Ślepowron. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862 z herbami Wieruszowa i Wieniawa. Za przykład bałamuctwa herbowego uprawianego przez ówczesną Heroldię, może służyć Stanisław Klimaszewski, syn Tomasza i Franciszki Zaniewskiej, który został wylegitymowany w Królestwie 1850 r. z herbem Wieruszowa, podczas gdy jego rodzeni bracia, Antoni i Łukasz, wylegitymowali się także w Królestwie 1850 r. z herbem Wieniawa. 

• ŁUKASZ Klimaszewski (ok. 1790-po 1850), s. s. Tomasza i Franciszki Zaniewskiej, właściciel części wsi Gosie Sokola Łąka (dziś wieś ta już nie istnieje) 1815 oraz Czachy 1817, parafia Kołaki Kościelne, obecnie pow. Zambrów, woj. podlaskie; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Wieniawa; ur. Gosie Sokola Łąka, parafia Kołaki Kościelne; ur. Gosie Sokola Łąka, parafia Kołaki Kościelne (Bon.; Szl. Król.; MK Kołaki); ż. Scholastyka Kołakowska (ok. 1790-po 1817); dzieci: Jan, Maciej.

• STANISŁAW Kostka Klimaszewski (ok. 1790-po 1850), s. Tomasza i Franciszki Zaniewskiej; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie Polskim 1850 r. z herbem Wieruszowa; ur. Gosie Sokola Łąka (dziś wieś ta już nie istnieje), parafia Kołaki Kościelne, obecnie pow. Zambrów, woj. podlaskie (Bon.; Szl. Król.; MK Kołaki).

Źródła: Bon. t.10/135; Szl. Król.; Urus. t.6/387.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz