Chyliński

Chyliński h. Bończa, vel Hyliński, według Bonieckiego pochodzą z Chylina w ziemi chełmskiej.
Stanisław, wojski chełmski 1544. Paweł, współdziedzic Czerniowa i Stawu w ziemi chełmskiej 1564 (Paw.). Syn jego Paweł, i Sylwester, dziedziczą na Chylinie 1579 (Wyr. Lub.). Chylińscy zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Król. Polskim 1825.
Genealogia
(osób: 31)

• ANNA z Chylina Chylińska h. Bończa (ok. 1610-po 1640); występuje w aktach kijowskich 1640 (Akta Kijowskie); m. (p. 1640) Wacław Żądło Dąbrowski h. Radwan (ok. 1610-po 1640).

• PAWEŁ Jan z Chylina Chyliński h. Bończa (ok. 1550-po 1590), s. Pawła i NN., współdziedzic w Chylinie 1579 (Bon.); ż. (ok. 1580) Zofia Dembińska h. Rawicz (ok. 1560-po 1594); w 1594 kwitowała braci ze spadku po rodzicach (AG Kraków).

Źródła: Bon. t.3/136; Urus.; Żern. t.1/159.

Chyliński h. Jastrzębiec (odm.), vel Chiliński, Chyleński, Chileński, Cheliński, ze wsi Chylino w powiecie wyszogrodzkim. Bogusław z Chylina nabył w 1436 r. od ks. mazowieckiego Władysława 30 włók ziemi nad Biebrzą, w powiecie wiskim i na przestrzeni tej powstała nowa osada, nazwana Chyliny (Bon.). Linia wielkopolska, która w Herbarzu Bonieckiego zaliczona jest do herbu Bończa, pisała się jeszcze w XVIII wieku „de Chylino” i wyszła zapewne ze wsi Chylino w pow. konińskim. Jakub Chyliński, syn Piotra, dziedzic „de Chylino”, zastawia pół łanu osiadłego we wsi Chylino w 10 grzywien Mikołajowi Chylińskiemu 1466 (AGZ Konin). Dość liczne jeszcze w okresie XVII wieku związki Chylińskich z Wielkopolski ze szlachtą mazowiecką, mogą wskazywać na ich wspólne pochodzenie. Chylińscy herbu Jastrzębiec zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Król. Polskim 1825.
Genealogia
(osób: 54)

bł. Rafał Chyliński

(1694-1741)

• MARIANNA Marcjanna Chylińska (ok. 1740-po 1780), c. Michała i Heleny Pilchowskiej; 1m. (ok. 1760) Ignacy z Bytynia Kurnatowski h. Łodzia (ok. 1730-p. 1780); 2m. (p. 1780) Marcin Krzyżanowski (ok. 1740-po 1780), pułkownik wojsk koronnych, dziedzic dóbr Słupia (AGZ Gniezno).

• PIOTR Chyliński (ok. 1650-1730), s. Seweryna i Marianny Przecławskiej, komisarz województwa kaliskiego 1711 (AGZ Konin); dziedzic części wsi Wysoczka (Wysocka) k/ Buku w pow. poznańskim 1687; dziedzic wsi Babino w pow. pyzdrskim, kupionej w 1694 od Marcina Radolińskiego, sprzedał Władysławowi (Janowi) Kęszyckiemu 1698; zastawny posesor dóbr Wojcieszyno (Ocieszyno) w pow. poznańskim 1722 (AGZ Poznań); wspólnie z żoną sprzedali wieś Wilkowo w pow. poznańskim Janowi Wilkowskiemu i Mariannie Borzysławskiej za 12. 000 złp. (AGZ Poznań); poch. Poznań, u Franciszkanów (MK Poznań: Fara - Św. Marii Magdaleny); ż. (p. 1680) Konstancja Schlichtyng z Bukowca h. wł. (ok. 1660-po 1701), c. Jana i Elżbiety Zofii Wolcogenówny; dzieci: Teresa, Jadwiga.  

Źródła: Bon. t.3/136-137; Dw. Teki; Nies. t.3/102-103; Ostr. t.2/45; Urus. t.2/284-285; Wikipedia: 1; Saints.SQPN online.