Brodnicki

Brodnicki h. Łodzia, rodzina wielkopolska, wzięła nazwisko od wsi (dawniej miasteczka) Brodnica w powiecie kościańskim. Stanowili odgałęzienie Łodziców z Choryni (zob. Choryńscy). Bracia Andrzej i Wincenty z Choryni poślubili siostry Katarzynę i Elżbietę, córki Andrzeja z Brodnicy. W XVIII i XIX wieku Brodniccy byli m. in. właścicielami dóbr Wilkowo, Miłosławice i Strzeszkowice w pow. wągrowieckim, Dziećmiarki w pow. gnieźnieńskim, Nieświastowice, Wielka Kołuda w pow. inowrocławskim.
Genealogia
(osób: 51)

• KAZIMIERZ Karol Brodnicki (12 VII 1834-27 II 1888), s. Piotra i Prowidencji Joanny Nieżychowskiej, ziemianin, dziedzic dóbr Dziećmiarki w pow. gnieźnieńskim, sprzedał tę wieś w 1874 hr. Albinowi Węsierskiemu z Zakrzewa; trudnił się potem handlem (Dz. Pozn.); ur. Miłosławice, zm. Poznań (MK Mieścisko, Poznań: św. Marcin); ż. (16 VII 1861 Poznań, św. Marcin) Teresa Radońska (ok. 1840-16 XI 1896), c. Antoniego i Pauliny Białobłockiej; zm. Poznań, lat lat; dzieci: Karol, Wacław, Witold, Tadeusz, Maria, Celina, Paulina.

• TERESA Jadwiga Brodnicka (15 X 1809-14 VIII 1873), c. Karola i Franciszki Kierskiej, dziedziczka Sarbi; ur. Wilkowo, zm. Kunowo, lat 63, poch. 18 VIII 1873 Bytyń (MK Bytyń); (ok. 1837) Maksymilian Ostroróg-Prusimski z Kolna h. Nałęcz (ok. 1790-p. 1873), s. Wincentego i Katarzyny Chłapowskiej h. Dryja; zm. Marienbad; dzieci: Henryk, Klaudyna – Prusimscy. 

Źródła: Bon.; Dw. Teki; Nies.; Urus.