Czochron

Czochron h. własnego, zamożna miejska rodzina poznańska, wywodząca się zapewne ze Śląska. Nie wiadomo kiedy otrzymali nobilitację. Maciej Czochron, ławnik poznański 1708 (AGZ Poznań).
Stanisław Czochron, właściciel Punina w powiecie kościańskim, 1694 r. Tomasz, sekretarz Stanisława Augusta. Czochronowie wylegitymowali się ze szlachectwa w Królestwie w 1844 r. 
Herb — na tarczy, przykrytej koroną szlachecką, w polu srebrnym krokiew czerwona, pomiędzy trzema głowami dziczymi. Nad koroną, na podstawie naprzemian czarnej i srebrnej, koń biały. W pobocznicach dwa charty białe, na smyczach. Pod tarczą godło: „Virtute et labore” (Bon.).
Genealogia
(osób: 30)

• JULIANNA Apolonia Konstancja Czochron (17 II 1775-po 1803), c. Tomasza i 2ż. Elżbiety Cichoszewicz; m. (II 1797 Czarnków) Maurycy Michał Damazy Borzęcki h. Półkozic (29 IX 1772-po 1803), s. Damazego i Marianny Figetti; dzieci: Tadeusz (1800-1887), Damazy (1803-1874) – Borzęccy. 

• SEBASTIAN Jan Kanty Czochron (1750-1819), s. Marcina i Katarzyny Kuczkowskiej, ksiądz, prawnik, profesor Uniw. Krakowskiego, profesor prawa kościelnego i sekretarz Szkoły Głównej Koronnej w Krakowie; od 1776 wykładowca matematyki w Kolegium Nowodoworskiego, od 1790 profesor prawa kanonicznego w Szkole Głównej, proboszcz luborzycki; autor podręczników oraz prac z historii prawa i ekonomii politycznej; ur. Poznań (wg Monografii Cm. Rakowickiego ur. 1749), zm. Kraków, poch. Cm. Rakowicki, kw. La (PSB; WSB; Girt.; Cm. Rak.).

Źródła: Bon. t.4/15-16; Dw. Teki; Ostr. nr 456; Urus. t.3/33; Żern. t.1/184.